وقتی همه برای فوتسال اشک ریختند

تیم ملی فوتسال کشورمان فقط به خاطر یک گل از راهیابی به جمع 4 تیم برتر دنیا محروم شد در حالی که اگر با یک گل بیشتر تیم اوکراین را شکست داده بودیم اکنون می توانستیم حماسه خود را کامل کنیم و در جمع 4 تیم برتر دنیا قرار بگیریم. هر چند نمایش زیبا و خیره کننده فوتسالیست های ایرانی کمی از قهرمانی نداشت.

مادرم حتى به فوتبال هم علاقه نداشت اما از وقتى فوتسال ایران - ایتالیا شروع شد ناخودآگاه پاى تلویزیون نشسته بود و براى پیروزى مردان فوتسال ایران دعا مى خواند.» نمایش غرورانگیز مردان فوتسال كشورمان مى رفت تا به یك اتفاق بزرگ منجر شود اما آن ۵۰ ثانیه لعنتى مجال نداد تا تیم ملى فوتسال به جمع ۴ تیم برتر دنیا راه یابد. سه شنبه مى شد غم و اندوه را در چشم هاى همه ایرانى ها دید. حتى آنها كه براى اولین بار این ورزش زیبا را تماشا مى كردند.

صحنه ها به اندازه اى حزن انگیز بود كه پس از پایان بازى دیگر مجالى براى حرف زدن باقى نمى ماند. همه بى حوصله شده بودند، در چشم هاى هم نگاه مى كردند و فقط مى گفتند خیلى حیف شد. خیلى! حكایت آن مادرى كه براى پیروزى مردان فوتسال ایران دست به دعا برداشته بود، تنها محدود به یك خانه نبود. سه شنبه شب گذشته در هر خانه اى مردمان ایران زمین براى فوتسال كشورمان دعا مى كردند اما یك لحظه غفلت همه چیز را به باد داد.

راستش اصلا تصور نمى كردیم در غیاب شمسایى و كشاورز چنین نمایش حیرت انگیزى به تصویر درآید اما حسین شمس كه تا مرز سكته پیش رفته بود از بازیكنان تیم ملى فوتسال از جوان ترین ها مثل ابراهیم مسعودى، مسعود دانشور، مصطفى طیبى و اصغر حسن زاده مردانى با اراده آهنین ساخته بود تا ایتالیایى هاى خودخواه و مغرور را زمین گیر كند. كه آماده كردن این جوان ها از همه مهمتر بود، سه شنبه شب اشك ریختیم. حسرت خوردیم و ملتمسانه به صفحه تلویزیون نگاه مى كردیم تا حداقل چند ثانیه دیگر مجال براى جبران كردن باقى مانده باشد اما انگار ثانیه شمار سال ها بود در عدد صفر بى حركت مانده بود. باور كنید انگار تیم ملى فوتسال از صعود به جام جهانى بازمانده بود. انگار شكستى سخت در عرصه ورزش به ثبت رسیده بود و انگار همه مى خواستند به خاطر ناكامى تیم ملى فوتسال ساعت ها اشك بریزند.

حساسیت دیدار ایران و ایتالیا در مرحله دوم جام جهانی فوتسال آنقدر حساس و نفس گیر بود که تمام ایرانی ها تحت تاثیر این دیدار و در خشش تیم ملی فوتسال قرار داشتند به طوری که وقتی ایران گل پنجم را زد گزارشگر این دیدار احساسات خود را از دست داد و  برای چند دقیقه قید پخش مسابقه را زد و نتوانست جلوی اشک های خود را بگیرد و او هم مثل تمام ایرانی ها به ایرانی بودن خود بالید و نتوانست جلوی اشک های خود را بگیرد.

به هر حال شاید به تعبیرى بتوان گفت درس بزرگى بود، به خصوص براى بازیكنان جوان تیم ملى فوتسال كه باید از همین فردا با انگیزه و قدرتى صد برابر تمرینات خود را براى جام جهانى آتى از سر بگیرند. ایران با غرور حذف شد، آبرومندانه حذف شد، ایران با شكست خفیف مقابل قهرمان جهان و ۲ تساوى ارزشمند مقابل اسپانیا قهرمان و ایتالیا نایب قهرمان دوره قبل از گردونه جام جهانى حذف شد اما این حذف شدن هیچ چیز از ارزش هاى مردان فوتسال كشورمان كم نكرد. باید این ناكامى را از چهره ها شست و آماده روزهاى آینده شد. باید تیم ملى فوتسال را از این پس بیشتر مورد لطف و توجه قرار داد چرا كه این بچه ها ارزش هاى بالاى خود را نه تنها به رخ ما بلكه به رخ همه دنیا كشیدند. آفرین...