همه چیز درباره سنگ کلیه
کلیه ها عمل تصفیه خون را با خارج کردن مقدار اضافی سدیم(نمک) و دیگر مواد زاید و محلول در آب انجام می دهد.
اشباع و غلیظ شدن ادرار باعث ته نشینی و رسوب ترکیبات آن در کلیه ها می شود و در نتیجه سنگ کلیه به وجود می آید که قابل حل در ادرار نیست.
اجزای غیر قابل حل با هم جمع می شوند و تبدیل به سنگ سختی می شود.
اسیدی یا قلیایی بودن ادرار نیز باعث تشکیل سنگ می شود.
محل سنگ:
سنگ کلیه غالبا در کلیه ها به وجود می آید، اما می تواند در هر جای دیگری که مربوط به ادرار کردن است نیز تشکل شود، مثلا در مثانه و یا در لوله های جمع کننده ادرار که به مثانه متصل هستند.
اندازه سنگ:
سنگ ها ممکن است خیلی کوچک و یا خیلی بزرگ باشند. 80 درصد سنگ ها کمتر از 2 سانتی متر پهنا دارند.
هنگامی که سنگ کلیه خیلی کوچک باشد، ممکن است به صورت غیر قابل مشاهده و خود به خود از ادرار دفع شود.
گاهی، سنگ رشد زیادی می کند و برای همین به راحتی از کلیه خارج نمی شود.
گاهی هم، سنگ دارای گوشه های تیز و زبر می باشد و به سختی و با درد دفع می شود.
رنگ سنگ:
رنگ این سنگ ها زرد و گاهی قهوه ای می باشد.
انواع سنگ:
سنگ های کلیه شامل:
* سنگ های کلسیم
* اگزالات
* سیستین
* استراویت
* اسید اوریک
می باشد. درحدود 80 درصد سنگ ها از ترکیب کلسیم با دیگر عناصر به وجود می آیند.
اکثر سنگ ها از نوع کلسیم و اگزالات می باشند.
نشانه های سنگ کلیه
نشانه ها هنگامی ظاهر می شود که سنگ جا به جا شود. این نشانه ها شامل:
- درد زیاد، مانند درد زایمان (ابتدا درد کم و به مرور زمان درد بیشتر می شود). محل درد در قسمت پایین شکم است و ممکن است تا کشاله ران نیز کشیده شود.
- حالت تهوع و استفراغ و معده درد
- عفونت
- تب
- وجود خون در ادرار
- کاهش دفع ادرار و یا قطع کامل آن
- درد در هنگام ادرار کردن
- ادرار بودار
- ادرار تیره
- وجود چرک در ادرار
- نفخ
چه کسانی بیشتر در معرض خطر می باشند؟
- رنگ پوست: سفید پوستان
- جنس: زنان بیشتر از مردان
- سن: بین 20 تا 40 سالگی
- رژیم غذایی: رژیمی که دارای مقدار زیادی سبزیجات سبز رنگ، چربی، لبنیات، نمک و چای جوشیده باشد.
- تاریخچه فامیلی: در نزدیکان فرد، کسی سنگ کلیه داشته است.
- تاریخچه خود فرد: فردی که قبلا دارای سنگ کلیه بوده است.
- عفونت در لوله های ادراری
- کاهش مایعات بدن به علت اسهال یا تعریق بیش از حد.
- بی نظمی و خوب عمل نکردن کلیه ها
- اختلال متابولیکی: مانند مشکلات در روده، غدد درون ریز و کلیه ها
- اختلال ژنتیکی: مانند، نقرس (بیماری مربوط به مفاصل که موجب افزایش اسید اوریک در خون می شود)، افزایش اگزالات در ادرار و اسیدی شدن لوله های کلیوی
- دریافت زیاد ویتامین های C و D
- انسداد در لوله های ادرار
- داروها از قبیل: دیورتیک ها و یا داروی ضد اسید معده که دارای کلسیم می باشد.
- کمبود خواب
- مصرف الکل
- کم تحرکی
درمان سنگ کلیه
از آنجایی که سنگ کلیه انواع مختلفی دارد، درمان هر کدام متفاوت است.
درمان به وسیله تغییر عادات غذایی، درمان دارویی و یا جراحی انجام می شود.
خوشبختانه بیشتر سنگ ها بدون نیاز به جراحی دفع می شوند. ولی برخی سنگ ها هم به خودی خود خارج نمی شوند و به درمان دارویی مخصوص و در بعضی مواقع جراحی نیاز دارند.
حدود 90 درصد از سنگ ها ( با کمک دریافت مایعات) می توانند به راحتی دفع شوند.
در صورتی عمل جراحی لازم می شود که سنگ ها:
1- یا بسیار بزرگ باشند و یا در حال بزرگ شدن باشند.
2- بعد از مدت مورد انتظار، دفع نشوند.
3- درد دائمی و پایدار باشد.
4- سنگ جلوی خروج ادرار را بگیرد.
5- عفونت در ادرار زیاد شود.
6- بافت کلیه را تخریب کند.
اگر در گذشته سنگ کلیه داشته اید، این موارد را رعایت کنید:
- داشتن رژیم متعادل که مقدار پروتئین حیوانی در آن کم باشد.
- دوری کردن از نوشیدن آب گریپ فروت
- نوشیدن آب لیموی تازه
- مشورت کردن با پزشک خود درباره مصرف مکمل های ویتامین و املاح
*مطالب مرتبط:
آب پرتقال از تشكیل سنگ كلیه پیشگیری میكند