خطر کنید و لذت ببرید!
رسیدن به هر هدفى همیشه مستلزم قبول خطر است . ممكن است کسی بگوید: « نه، من ریسك نمىكنم ، من جانب احتیاط را رها نمىكنم» . اما چنین شخصی نمی داند تا احتیاط را كنار نگذارد به هدف نمىرسد . هدف همیشه در جاى خود بوده است و بر این سیاره قانونى حاكم است كه رسیدن به پاداش را به بهاى قبول خطر تضمین مىكند و جز این راه، راه دیگرى وجود ندارد .
چاشنى زندگى دست زدن به كارهاى تازه و خلق تازهها از جوهر خویشتن است .
ما اغلب زندگى را با نگرشى مثبتبه خطر كردن آغاز مىكنیم . در كودكى طاقت چشم پوشى از ماجرا جویىهاى تازه را نداریم به همین خاطر است كه مادرها همیشه فرزندان خردسال خود را بالاى نردبان و وسط بزرگ راه و سرپشتبام و در حال كشیدن دم اسب و . . . پیدا مىكنند . یك بچه شاد سالم مثل یك بزرگسال شاد سالم عاشق كنكاش و وسعتبخشیدن به خویشتن است . وقتى اولین قدمهاى بىثبات خود را برمىداریم، وقتى تسلط بر هنر راه رفتن را آغاز مىكنیم، خود را به مخاطره مىاندازیم و به آن عشق مىورزیم!
اما جایى در فاصله میان دو سالگى و بیست و دو سالگى، بسیارى از ما به تغییر بارزى در این نگرش تن در مىدهیم و طرفدار پروپا قرص نظریه «سالم و امن زیستن» مىشویم . بعضی شبهاى خود را پاى تلویزیون به تماشاى حركات تهورآمیز و مسحور كننده سوپر قهرمانان كارتونى و كمدىهاى بزن و بكوب مىگذرانیم در حالى كه زندگى خود ما در گذر سالهاى پىدرپى كسالت روبه زوال مىگذارد .
چاشنى زندگى دست زدن به كارهاى تازه و خلق تازهها از جوهر خویشتن است . جستوجوى بیش از حد ، امنیت و بىخطرى نیروى حیات را خفه مىكند .
برندگان بیشتر از بازندگان مىبازند اما آن قدر بازى مىكنند كه بر تعداد بردهایشان افزوده مىشود و ما همیشه آنها را به خاطر پیروزىهایشان به یاد مىآوریم.
در واقع جهان پیوسته ما را تشویق به وسعتیافتن، صعود كردن و متمایز بودن مىكند . براى به دست آ وردن هر چیز باید خطرات آن را هم پذیرفت . براى آن كه راه رفتن را یاد بگیریم باید خطر زمین خوردن و صدمه دیدن را بپذیریم، براىثروتمند شدن باید خطر ورشكستگى را هم پذیرفت و كسانى بیشترین پولها را مىسازند كه بیش از دیگران قبول خطر مىكنند . براى آن كه شانس بردن یك مسابقه تنیس را داشته باشیم، باید با احتمال باختن آن هم مواجه شویم .
برندگان بیشتر از بازندگان ریسك مىكنند و به همین خاطر است كه بیشتر مىبرند . در واقع برندگان بیشتر از بازندگان مىبازند اما آن قدر بازى مىكنند كه بر تعداد بردهایشان افزوده مىشود و ما همیشه آنها را به خاطر پیروزىهایشان به یاد مىآوریم نه به خاطر شكستهایشان . ما ادیسون را به خاطر آن لامپ برقى كه درست عمل كرد به یاد مىآوریم نه به خاطر هزاران لامپ دیگرى كه به نتیجه نرسید .
خلاصه كلام:
ما حق انتخاب داریم، انتخاب میان زندگى واقعى یا زیستن نباتى . انتخاب شغل یك ریسك است، عبور از خیابان هم یك ریسك است، شروع یك كسب، آغاز یك رابطه و تشكیل خانواده هم ریسك است، حتى غذا خوردن در رستوران هم ریسك است و خلاصه این كه زندگى یك ریسك است، پس بیایید خطر كنیم و شاهد ثمرات آن باشیم .
منبع : مجله پرسمان - باتغییر
مقالات مرتبط :
