پای صحبت مربیان پرورشی

این بار تبیان پای صحبت های مربیان پرورشی مدارس تهران نشسته است و سعی در همکاری برای رفع مشکلات آنها را دارد... .

با نزدیک شدن به شروع سال تحصیلی جدید و ضرورت توجه به مسأله پرورش فرهنگی و اجتماعی دانش آموزان، هفته ی گذشته جلسه ای در بخش آموزش مؤسسه تبیان برگزار شد. در این جلسه سه تن از مربیان پرورشی مدارس تهران حضور داشتند و در صحبتی دوستانه به بررسی معضلات و پیشنهاد راهکار برای رفع مشکلات پرداختند.

جلسه با موضوع،  بررسی دغدغه ها و نیاز های یک مربی پرورشی و همکاری مدرسه ی اینترنتی در این زمینه آغاز به کار کرد.

ابتدا، خانم شجاعی در مورد نیازهای نوجوان امروز صحبت کردند. از نظر ایشان الزاماً کلیشه های پرورشی نادرست نیستند، اما نکته ی حائز اهمیت این است که با توجه به جامعه ی امروز بتوانیم در دانش آموزان رغبت و انگیزه را برای انجام کارهای پرورشی ایجاد کنیم.

همچنین معتقد بودند که رغبت بچه ها در انجام کارهای پرورشی کم رنگ شده است و مربیان نیز در این زمینه بی تقصیر نیستند. و دیگر اینکه اصولاً فرهنگ جایزه محوری ایجاد انگیزه نمی کند و برای بهبود امر باید در این زمینه خلاق بود.

پس از ایشان خانم خاکسار، اذعان کردند که بحث پرورشی ما به لحاظ فکری دچار مشکل است. یعنی همگان بر این باورند که مربی پرورشی تنها یک معلم ساده است، اما در حقیقت مدیر امور تربیتی مدرسه است. در همین راستا مربی باید ظرافت های مهم ارائه ی کار برای نوجوانان رامورد توجه قرار دهد. زیرا دانش آموزان در مدرسه نسبت به تفکر در مورد مسائل احساس نیاز نمی کند و در پی آن در دانشگاه با حجمه ی اطلاعات مواجه می شوند.

به همین منظور این مسئله از سه منظر قابل بررسی است:

1. 1- انسان شناسی
2. 2- مشورت با متخصصین
3. 3- کار در مورد موضوعات مختلف مثل دفاع مقدس

پس این عزیزان؛ خانم دوستی، مشکلات نوجوانان را به 3 دسته تقسیم کردند:

1. 1- از نظر ایشان بچه ها فرصت تفکر ندارند، یعنی کارهایی را در مدرسه انجام می دهند که نسبت به انجام آنها از دانش کافی برخوردار نیستند. به عنوان مثال: شرکت در زیارت عاشورا، بدون اطلاع از نفس انجام عمل.
2. 2- فضای شاد به معنی واقعی کلمه بر کارهای پرورشی حاکم نیست. مثلاً هنگامی که جشنی برای تولد یکی از ائمه برگزار می شود، بچه ها بیشتر به خاطر تشکیل نشدن کلاس خوشحال هستند تا ولادت آن امام معصوم.
3. 3- به نوجوانان شعور سیاسی و تاریخی لازم داده نمی شود و آنها اطلاع کافی از مسائل موجوع در اجتماع را ندارند.

بعد از بررسی مشکلات مربوط به امور پرورشی مدارس هر یک از این مربیان به تبیان راهکارهایی برای رفع مشکلات پرداختند.

خانم دوستی به اهمیت وجود گروه اشاره کردند و گفتند: احساس تعلق به گروه باعث تولید فکر می شود. خانم خاکسار از منظر شناخت این مسأله را مورد بررسی قرار دادند، یعنی شناختی که مربی و مدرسه باید نسبت به موضوع پرورشی پیدا کنند.

و خانم شجاعی نیز موضوع خلاقیت را در این زمینه مطرح کردند. بدین معنا که اصولا نه بچه ها دچار مشکل هستند و نه اسلام، مشکل اصل نبودن آگاهی از نحوه ی اجرا و برخورد با مسائل است.

" به همین منظور می توان با ترغیب بچه ها به کارهای گروهی و ایجاد تفکر در آنها، استفاده از اساتید صاحب نظر و صاحب نفس و انجام کارهای خلاقانه حرکتی نو را در زمینه ی کارهای پرورشی انجام داد. "

در همین زمینه می توان با شناخت وضعیت فعلی ابتدا در خودمان و بعد در دیگران ایجاد تحول کرده و به سمت ایده آل های خود حرکت کنیم. استفاده از هزینه می تواند بسیار اثر گذار باشد.

بعد از صحبت مربیان پرورشی درباره ی مشکلات و راهکارها، مدرسه ی اینترنتی تبیان با اعلام همکاری در دستیابی به ایده آل های مورد نظر به بررسی پیشنهادهای خود در این زمینه پرداخت.

1. 1- احداث انجمن مربیان تربیتی و پرورشی برای تبادل افکار. که این امر باعث تولید محتوی خواهد شد.
2. 2- اعلام آمادگی برای غنی سازی مجموعه ی پرورشی.
3. 3- دعوت از اساتید برای شرکت در این انجمن ها.
4. 4- بازکردن بخش مشاوره ی پرورشی، برای پاسخگویی به سوالات مربیان.
5. 5- پیگیری زمینه های اجرایی انتظارات مربیان از تبیان. به عنوان مثال: در مناسبت های مختلف تبیان می تواند مربیان را از نظر جمع آوری اطلاعات و محتوا حمایت کند.

امید است با توجه به نکات مورد بررسی، گام های مؤثری در زمینه ی رشد و پرورش آینده سازان ایران عزیزمان برداریم.