تبیان، دستیار زندگی
مبصر : (إِنَّكَ) جامِعُ النّاسِ (آل عمران/9)، إِنّا جَعَلْناكَ خَلیفَةً (ص/26) حاضر : إِنّا هاهُنا قاعِدُونَ (مائده/24)
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تمرین مکالمه قرآنی

قرآن

اشاره:

در راستای آموزش و گسترش فرهنگ قرآنی در میان اقشار مختلف جامعه تا کنون گامهای متعددی برداشته شده است. به کار گیری شیوه فراگیری مکالمه های قرآن در این میان از جایگاه ویژه ای برخوردار است. آنچه در ذیل می خوانید نمونه ای از یک مکالمه قرآنی است که مناسب فضای درس و مقام تعلیم و تعلّم است.

******

سلام كردن :

سَلامٌ عَلَیْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ (رعد/24)

برپا :

قُمْ فَأَنْذِرْ مدثر/2، قُومُوا لِلّهِ قانِتینَ (بقره/238)

بر جا:

فَاقْعُدُوا (توبه/83)

بی اجازه وارد نشوید :

إِذا دُعیتُمْ فَادْخُلُوا (احزاب/53)

اجازة ورود دادن :

ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنینَ (حجر/46)، طِبْتُمْ فَادْخُلُوها( زمر/73)

مبصر :

(إِنَّكَ) جامِعُ النّاسِ (آل عمران/9)، إِنّا جَعَلْناكَ خَلیفَةً (ص/26)

حاضر :

إِنّا هاهُنا قاعِدُونَ (مائده/24)

غایب :

ما لِیَ لا أَرَى( الْهُدْهُدَ)(نمل/20)

اخراج :

اهْبِطُوا (اعراف/24)

آیا كسی از علت غیبت او خبر دارد؟

هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ (صافات/54)

معلم خطاب به دانش آموز:

إِنّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ بقره/30، ما أَهْدیكُمْ إِلاّ سَبیلَ الرَّشادِ )غافر/29)، أَنَا لَكُمْ ناصِحٌ أَمینٌ (اعراف/68 )فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْكُمُ اللّهُ (آل عمران/31)، فَاتَّقُوا اللّهَ وَ أَطیعُونِ (شعراء/108) وَ یُعَلِّمُكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ بقره/151 وَ لَهَدَیْناهُمْ صِراطًا مُسْتَقیمًا (نساء/68)

دانش آموز خطاب به معلم:

لا عِلْمَ لَنا إِلاّ ما عَلَّمْتَنا(بقره/32) ، أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا (بقره/286)، أَنْتَ وَلِیُّنا (سبإ/41)، هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلى أَنْ تُعَلِّمَنی مِمّا عُلِّمْتَ رُشْدًا (كهف/66)

خوب گوش كنید:

انْظُرْنا وَ اسْمَعُوا (بقره/ 104 )خُذُوا ما آتَیْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اسْمَعُوا (بقره/93)

در گوشی صحبت نكنید:

إِنَّمَا النَّجْوى مِنَ الشَّیْطانِ (مجادله/10) لا خَیْرَ فی كَثیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ (نساء/114)

حرف نباشه!

لا یَتَكَلَّمُونَ (نبإ/38)

با اجازة معلم صحبت كنید:

لا یَتَكَلَّمُونَ إِلاّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ قالَ صَوابًا (نبإ/38)

آهسته صحبت كنید:

وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ (لقمان/19)

شلوغ نكنید:

وَ لا تَعْثَوْا فِی اْلأَرْضِ مُفْسِدینَ (بقره/60)

مشورت كنید:

وَ شاوِرْهُمْ فِی اْلأَمْرِ (آل عمران/159)

دانش آموز

همكاری كنید:

وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى (مائده/2)

همكاری نكنید:

وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى اْلإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ (مائده/2)

استراق سمع نكنید:

مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهابٌ مُبینٌ (حجر/18)

از خود تعریف نكنید:

فَلا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ (نجم/329)

فراموش نكنید:

لا تَنْسَوُا (بقره/237)

هنگام تذكر دادن:

أَ لَمْ أَقُلْ لَكَ (كهف/75)، أَقُلْ لَكُما(اعراف/22)، أَ لَمْ أَقُلْ لَكُمْ (بقره/33)

هنگامی كه قرآن آموز چیزی را فراموش كرده است:

لا تُؤاخِذْنی بِما نَسیتُ وَ لا تُرْهِقْنی مِنْ أَمْری عُسْرًا (كهف/73)، لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسینا أَوْ أَخْطَأْنا (بقره/286)، وَ اعْفُ عَنّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا (بقره/286)

هنگامی كه استاد میبخشد :

عَفَوْنا عَنْكُمْ (بقره/)52 ، أَنَا التَّوّابُ الرَّحیمُ (بقره/160) نَغْفِرْ لَكُمْ خَطایاكُمْ( بقره/58)

هنگامی كه قرآن آموز برای دستشویی اجازه میخواهد:

جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ (نساء/43)

زمانی كه قرآن آموز برای آب خوردن اجازه میخواهد:

أَفیضُوا عَلَیْنا مِنَ الْماءِ (اعراف/50)، وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَیْ ءٍ حَیِّ (انبیاء/30 )، وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهُورًا (فرقان/48)

زمانی كه قرآن آموز تقاضا دارد درس را كم كنند:

لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إِصْرًا (بقره/286)، لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ (بقره/286)

زمانی كه دانش آموزان بیحا كنند:

أَنْتُمْ سُكاری (نساء/43)

جواب دانش آموزان :

إِنَّما سُكِّرَتْ أَبْصارُنا (حجر/15)

زمانی كه كسی درس بلد نیست :

كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ (منافقون/4)

درس بخوانید:

اقْرَأْ كِتابَكَ (اسراء/14)

هنگام امتحان دادن و اضطراب :

كارنامه :

وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فی عُنُقِهِ (اسراء/13)

نمرة بیست:

عِشْرُونَ( صابِرُونَ) (انفال/65)

تشویق :

سَعْیُكُمْ مَشْكُورًا (انسان/22)، تَبارَكَ اللّهُ (اعراف/)54، نِعْمَ الْعَبْدُ (ص/)30 ، فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلینَ (زمر/)74، كانَ لَكُمْ جَزاءً (انسان/22)، فَأَجْرُهُ عَلَى اللّهِ (شورى/40)

انتظار تشویق بیجا:

یُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا بِما لَمْ یَفْعَلُوا (آل عمران/188)

سرزنش :

أُفِّ لَكُمْ (انبیاء/67)، فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخاسِرینَ (فصلت/23)، أَضْطَرُّهُ إِلى عَذابِ (بقره/126)، لَفی ضَلالٍ مُبینٍ (آل عمران/164)، إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (مرسلات/46)، فَحُكْمُهُ إِلَى اللّهِ (شورى/)10، َلأُعَذِّبَنَّهُ عَذابًا شَدیدًا أَوْ َلأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَیَأْتِیَنّی بِسُلْطانٍ مُبینٍ (نمل/21)

پایان كلاس :

دَعْواهُمْ فیها سُبْحانَكَ أَللّهُمَّ وَ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ (یونس/10)سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا یَصِفُونَ ،وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ ، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ (صافات/180تا182)

خداحافظی :

قالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَیْهِ إِلاّ كَما أَمِنْتُكُمْ عَلى أَخیهِ مِنْ قَبْلُ فَاللّهُ خَیْرٌ حافِظًا وَ هُوَ أَرْحَمُ الرّاحِمینَ (یوسف/64)


فاطمه بنیادی، جامعة القرآن الكریم شهرستان ازنا