آینه تمام قد

دیشب من و پنجره، شب و ماه

تا صبح ستاره می شمردیم

تک تک همه ی ستاره هارا

تا روشنی سپیده بردیم

دیشب من و دفترو قلم باز

در خلوت لحظه ها نشستیم

رفتیم به عالم تخیل

با شعر و ترانه باز گشتیم

دیشب من و دل نماز خواندیم

سجاده ی ما پر از دعا بود

ما بوی خوش خدا گرفتیم

همسایه ی ما خود خدا بود

دیشب دل شیشه ای و پاکم

یک آینه ی تمام قد بود

هم بازی نور و روشنی شد

او راز سپیده را بلد بود

از آن شب و لحظه های زیبا

این شعر و نوشته مانده بر جا

در خلوت کوچه های قلبم

صد پای فرشته مانده بر جا

**********************

مطالب مرتبط

راز

سیب ذوق کرد

بال در بال پرستوها

پیش از اینها فکر می کردم خدا ...

یک اتفاق ساده