تبیان، دستیار زندگی
خانواده به عنوان اولین محلی که انسان ها، اطلاعات مورد نیاز آینده شان و راه و رسم زندگی را در آن می آموزند و بخش اعظمی از شخصیت شان در آن شکل می گیرد می تواند مهم ترین نقش را در آشنا کردن فرد با امامان معصوم(ع) داشته باشد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

امامان(ع) ،کرامات ،زندگی (6)

انسان

برای مطالعه ی قسمت قبل اینجا کلیک کنید.

در قسمت های قبل گفتیم دومین عاملی که ما را از ائمه اطهار دور نگه می دارد و این توفیق را پیدا نمی کنیم که از روش رفتاری و اخلاقی آنان الگو برداری کنیم این است که نسبت به زندگی آن بزرگواران شناخت و آشنایی نداریم و اطلاعات مان در این باره بسیار محدود است. و توضیح دادیم خانواده به عنوان اولین محلی که انسان ها، اطلاعات مورد نیاز آینده شان و راه و رسم زندگی را در آن می آموزند و بخش اعظمی از شخصیت شان در آن شکل می گیرد ، می تواند مهم ترین نقش را در آشنا کردن فرد با امامان معصوم(ع) داشته باشد و توضیحات و راه کارهایی در این باره ارائه شد. اما دومین مکانی که نقش بسیار زیادی در شکل گیری شخصیت و بروز و پرورش استعدادهای نسل های جدید دارد ، مدرسه است. همه ی ما علاوه بر خواندن و نوشتن و جمع و تفریق و حساب و کتاب ، بیشتر اطلاعات و دانسته های مان را درباره ی موضوعاتی مثل جغرافیای ایران و جهان، ماده و انواع و خواص آن، قوانین و علوم اجتماعی، تاریخ ایران و اسلام و کلیاتی در مورد اصول دین و احکام شرعی را در مدرسه آموخته ایم. حساب  وهندسه و شیمی و فیزیک هم جای خود را دارد. اما در طی دوازده سال تحصیل و علم آموزی در مدرسه و آموختن بسیاری از مطالبی که بعضی از آنها هیچ کاربردی در زندگی ندارد ، چقدر با ائمه بزرگوار (که درود خدا بر آنان باد) و رفتار و کردار و سلوکشان آشنا شده ایم.

نهایتاً در کتاب های درسی ما تاریخ تولد و یا نوع و تاریخ شهادت و محل دفن بدن پاک و مطهرشان ذکر شده و یا چند داستان کوتاه که تعداد آنها به انگشتان دست نمی رسد. واقعاً هر انسان آگاه و دلسوزی از وجود چنین شرایطی متأسف می شود. شاید علت اصلی وجود چنین وضعی این است که بعضی از مسئولان آموزش و پرورش و مؤلفین کتاب های درسی، مثل بسیاری دیگر از مردم قلباً و عمیقاً معتقد به این نیستند که راه و رسم زندگی ائمه(ع) را در جامعه ی امروز بتوان الگوبرداری کرد. و یا شاید دلایل دیگری داشته باشد ، اما به هرحال کاش چنین نبود.

امیدواریم و آرزو می کنیم مسئولین آموزش و پرورش در ساعات درسی مدارس، مخصوصاً در مقاطع راهنمایی و دبیرستان، حداقل یک ساعت در هفته را برای درسی به عنوان « اخلاق زندگی » اختصاص دهند و در طی این درس با استناد به زندگی پیامبر اعظم(ص) و خاندان پاک و مطهر ایشان(ع) راه و رسم زندگی را به فرزندان و آینده سازان ایران اسلامی بیاموزند.

کاهش ساعات برخی درس هایی که ثمره ی چندانی در زندگی روزمره فرد ندارد و معمولاً بعد از امتحانات پایان سال به فراموشی سپرده می شوند و جایگزین کردن این درس (اخلاق زندگی) به جای آنها، می تواند تأثیر مستقیم و مطلوبی در سرنوشت و آینده ی فرزندانمان داشته باشد.

یکی دیگر از منابعی که چند ده سال اخیر نقش بسیار زیادی در شکل گیری فرهنگ عمومی مردم و تغییر باورهای اجتماع داشته و دارد ، تلویزیون است. همه ی ما نقش این رسانه بر رفتارهای اجتماعی و شکل گیری باورها و تفکرات فرد و جامعه را دیده ایم و متاسفانه باید اقرار کنیم در بعضی جهات تأثیرات منفی و بسیار بدی در اذهان و رفتار مردم داشته است. چنان که نقش فراوان سیمای جمهوری اسلامی در افزایش تنش های خانوادگی و آمار طلاق، افزایش دوستی های خیابانی و دانشگاهی بین دختران و پسران و به تبع آن ازدواج های این چنینی و تخریب وجهه ی ازدواج های سنتی و بسیاری دیگر از ناهنجاری های اجتماعی را نمی توان نادیده گرفت.

متاسفانه، رسانه ای که به فرموده ی بنیانگذار انقلاب قرار بود دانشگاه شود ، بسیار کمتر از آنچه می توانست در زمینه ی آشنایی با فرهنگ و روش زندگی ائمه(ع) نقش داشته . در چند سال اخیر مسئولان صدا و سیما، اقدام به ساخت سریال های عظیم و پرخرجی مثل امام علی(ع) تنهاترین سردار و ولایت عشق نموده اند که در جای خود، کاری در خور تحسین و ستایش است. اما برای معرفی فرهنگ و روش و منش ائمه گرام(ع) علاوه بر اجرای چنین پروژه های عظیم و هزینه بر، نباید از نکات ظریف و ساده ولی موثر و کارآمد غافل ماند.

به عنوان مثال به این نکته توجه کنید: گاهی اوقات در بین برنامه های تلویزیونی و یا در ابتدای برخی برنامه ها، ترجمه ی احادیثی از امامان معصوم(ع) بر صفحه ی تلویزیون نقش می بندد. سعی کنید در طی چند روز این احادیث را جایی یادداشت کنید.  نوع ادبیات و زبان به کار برده شده در ترجمه ی احادیث را با ادبیات و زبان به کار رفته در کتاب هایی که در دهه های اخیر تألیف شده مقایسه کنید. متوجه می شوید سبک نگارش بکار رفته در ترجمه ی احادیث، مربوط به دوران صفویه و قاجاریه است و مردم سالهاست که به چنین شیوه ای حرف نمی زنند و نمی نویسند. استفاده از چنین ترجمه هایی باعث می شود مطلب، برای مخاطب، غیر ملموس و ناکارآمد و غامض و پیچیده باشد. در صورتی که ترجمه ی روان و سلیس یک حدیث و تطبیق آن با زبان محاوره ی عموم مردم فقط احتیاج به یک ویرایش ساده دارد. به این ترتیب احادیث بکار برده شده در برنامه ها، کاملاً ملموس و قابل فهم مخصوصاً برای نوجوانان و جوانان خواهد شد و خیلی بهتر می توان با آن ارتباط برقرار کرد.

البته این ، فقط مربوط به نوشتن احادیث در بین برنامه ها نیست. بلکه بعضی مجریان برنامه های مختلف هم در حین اجرای برنامه ساده و روان با مردم حرف می زنند اما به محض اینکه در لابه لای حرف هایشان می خواهند یک حدیث بخوانند یا یک داستان از ائمه اطهار(ع) نقل کنند ، ناگهان نوع گویش و ادبیاتشان به دوران صفویه بر می گردد. دربعضی برنامه های انیمیشنی که درباره ی زندگی ائمه برای کودکان و نوجوانان ساخته می شود هم وضع به همین منوال است.

خوانندگان عزیز! چنان که  عرض کردیم اگر از آتش آموزش و پرورش و صدا و سیما، آنچنان آبی گرم نمی شود ،  باید خودمان دست بکار شویم و لااقل فرزندانمان را از این غفلت و بی خبری نسبت به امامان عزیزمان(ع) نجات دهیم. در قدم اول باید خودمان عمیقاً به این باور برسیم که اگر مطابق فرهنگ و شیوه ی ائمه زندگی کنیم. حتی در همین دنیا، خیلی راحت تر و با آرامش بیشتر زندگی خواهیم کرد.

البته مشکل عمده ای که در این بین وجود دارد این است که بسیاری از مردم فکر می کنند اگر بخواهند از ائمه اطهار(ع) الگوبرداری کنند ، باید نان جو بخورند و برای ناهار و شام نان و خرما و نمک تناول کنند ، همیشه روزه باشند و شب ها تا صبح عبادت کنند و نماز بخوانند.

بررسی این چنین تفکراتی را به قسمت بعد موکول می کنیم.

موفق و پیروز و پیرو ائمه باشید.

تبیان - خانواده وزندگی

احسان رادمند

مقالات مرتبط :

امامان (ع) بانک وبیمارستان نیستند (1)

امامان (ع) بانک وبیمارستان نیستند (2)

امامان (ع) بانک وبیمارستان نیستند (3)

امامان (ع) بانک وبیمارستان نیستند (4)

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.