وای امشب ، کوفه

کوفه امشب چه ملال انگیز است

چه غم انگیز تر از پاییز است

کوفه گردیده سیه پوش امشب

با غم ودرد هم آغوش امشب

رسد از دور به صد جوش و خروش

ناله طفل یتیمی بر گوش

گوید ای مادر غم پرور من

بنشین ساعتی اندر بر من

مادرا از چه نیاید پدرم

که کشد دست نوازش به سرم

آنکه می داد به گفتارم گوش

آنکه می برد مرا بر سر دوش

گوئیا دیده خطائی از من

که چنین کرده جدائی از من

دوست دارم که بیاید به برم

بنهد تاج محبت به سرم

ناگه از هاتف غیبش در گوش

گفت او را به دو صد جوش و خروش

آه دیگر زدل ریش مکش

انتظار پدر خویش مکش

بر سر سجده علی (ع) را کشتند

حجت لم یزلی را کشتند

ژولیده نیشابوری