نقش الگوهای صوتی در رشد تكلمی كودك

بررسی و تحلیل الگوهای صوتی

اگر به آهنگ صدا ، بالا رفتن تن صدا و تغییراتی كه در چگونگی صدای شما و كودكتان ، كه به هنگام گفت و گو ایجاد می شود ، گوش دهید ، متوجه احساساتی كه در پس این نوع تغییرات و ارتعاشات صوتی وجود دارد خواهید شد. ضبط صوتی را برای ضبط صدایتان آماده نمایید ، بگذارید مدتی روشن باشد و صداهای مختلف را ضبط كند ، به صورتی كه شما توجه چندانی به آن نداشته باشید ( احساسی از این كه صدای شما ضبط می شود نداشته باشید) . سپس به قسمت هایی از صحبت های خودتان گوش دهید ، دقت كنید كه به چه چیزی گوش می دهید . احتمالاً  به خوبی متوجه می شوید كه وقتی از دست بچه عصبانی بودید و یا این كه كلاً خسته و ناراحت و بی حوصله بودید ، چقدر بلند صحبت كرده اید. همچنین متوجه خواهید شد كه وقتی تن صدایتان زیاد بلند می شود ، طنین صدای شما خیلی سرد و خشك و خشن جلوه می كند . حتی احتمالاً متوجه تغییرات غیرعادی و ناموزون صدای خودتان نیز می شوید ، زیرا صدایتان به شدت بلند شده ، سخت و خشن می شود و زمانی كه سعی می كنید صبور باشید و اعصاب تحریك شده خودتان را كنترل نمایید ، صدایتان به طور غیرمنتظره آهسته و آرام می شود . بعضی اوقات تغییرات ناگهانی صدای شما در جهت فوق العاده آهسته صحبت كردن می تواند حاكی از این باشد كه شما دیگر حوصله سر و كله زدن با كودك را ندارید و می خواهید بدون هیچ اقدام خاصی او را به حال خود رها كنید. اما مواقعی نیز بر عكس ، ممكن است صدای آرام شما با احساسی از رفتار مهرآمیز نسبت به كودك همراه باشد. البته ما نمی خواهیم تصور كنیم كه تن صدای شما به هنگام صحبت  با كودكتان همیشه همین طور است ؟ در حالی كه وقتی با دیگران صحبت می كنید به گونه ای دیگر است . در هر حال سعی نمایید تغییرات و اصلاحاتی در تن صدا و آهنگ صحبت كردن خودتان ایجاد كنید ، تا طنین كلام شما مملو از احساسات مثبت ، سودمند و سازنده باشد .

اوقاتی را برای نزدیكی هر چه بیشتر با كودك در نظر بگیرید.

بدون تردید ، شما قدر لحظاتی را كه احساس صمیمیت و نزدیكی خاصی نسبت به كودك خود داشته اید ، به خوبی می دانید . این حالات ، به هنگامی كه جملات و كلمات زیادی بین شما و كودك رد و بدل نمی شود ، وقتی كه شما به اتفاق هم كاری را انجام می دهید ؛ قدم می زنید ، شیرینی می پزید ، وسیله ای را درست می كنید و یا كارهای مشتركی را كه نیاز به صحبت چندانی ندارد انجام می دهید ، بیشتر اتفاق می افتد. اگر این حالت ها بیشتر اتفاق بیفتد ، ولو این كه برای زمان بسیار كوتاهی باشد ، بدون شك به كودك كمك خواهد كرد تا از امنیت خاطر ، خودپنداری و اعتماد به نفس بیشتری برخوردار گردد. در این شرایط معمولاً لكنت زبان كودك به طور  قابل ملاحظه ای كاهش می یابد . اگر به نظر شما این گونه نزدیكی ها و صمیمیت ها در محیط زندگی تان به ندرت اتفاق می افتد ، قطعاً شما می توانید لحظات و موقعیت های متنوعی را برای چنین رابطه پراحساس و صمیمانه ای بیافرینید.

بعضی وقت ها كافی است كه با كودك همبازی شوید و به اتفاق هم با مكعب های چوبی اش چیزی بسازید ( با وسایل بازی او ساختمان سازی كنید و كارهای مشابه ) . برای چند دقیقه ای با هم اسباب بازی هایش را جمع كنید و یا به گردشگاهی رفته ، با هم قدم بزنید. البته ممكن است برنامه ای كه شما طرح می كنید لزوماً منجر به یك رابطه فوق العاده صمیمی با كودكتان نشود ، چرا كه بیشتر این لحظات احساسی ، خود به خود ، به طور طبیعی و پیش بینی نشده ایجاد می شوند . اما بی تردید شما می توانید به تدریج آنچنان رابطه محبت آمیزی با كودك خود برقرار نمایید كه بدون صحبت و گفت و گوی چندانی ، این احساس در او تقویت شود كه شما شدیداً او را دوست دارید و به وجودش افتخار می كنید . یادتان باشد كه استفاده از كلمات محبت آمیز و ابراز علاقه لفظی ، بدون رفتار غیركلامی و اعمالی كه نشان دهنده این گونه دوستی باشد ، ارزش و معنای چندانی ندارد و كودك خیلی زود این واقعیت را درمی یابد.

زهره پری نوش - سایت تبیان