جورچین یا پازل

حتماً شما هم از افرادی هستید که عاشق بازی جورچین  یا همان پازل هستید. با کنار هم گذاشتن قطعات مختلف، شکلی به دست می‌آید که گاه برای همیشه در ذهن آدم نقش می‌بندد. هزاران نوع پازل در بازار هست که برای سنین مختلف از کودکان گرفته تا بزرگسالان طراحی شده است.

.

شاید برای‌تان جالب باشد که این بازی، عمری حدود 250 سال دارد. در سال 1760 میلادی بود که فردی به نام John Spilsbury در شهر لندن مشغول فعالیت‌های نقشه‌کشی و حکاکی بود. پس از ترسیم یک نقشه از جهان روی چوب، با اره مویی برش‌هایی روی نقشه در حد فاصل مرزهای کشورها ایجاد کرد؛ به طوری که هر قطعه شامل نقشه‌ی یک کشور بود. حاصل کار یک سرگرمی آموزنده بود که به عنوان یک ابزار کمک آموزشی در رشته‌ی جغرافیا به کودکان انگلیسی کمک می‌کرد.

تا مدت‌ها، ایده‌ی بریدن و چیدن تصاویر، روش و ابزاری کارآمد برای آموزش کودکان انگلستان بود، اوایل قرن بیستم، با اختراع تخته‌ی سه لایی و مقوا، تولید  پازل آسان شد و محصولات تولید شده به تمامی دنیا راه یافت.

امروزه ایجاد برش میان قطعات پازل با تیغه‌های بسیار تیز و بزرگ صورت می‌گیرد و سرعت و دقت در ایجاد برش‌ها بسیار بهتر شده است. در سال‌های 1900 با تولید پازل‌های مقوایی، تولیدکنندگان توانستند هزینه‌ی تولید را کاهش دهند.

پازل‌ها فقط برای کودکان و نوجوانان تولید نمی‌شد، بلکه پازل‌های پیچیده‌ای هم برای بزرگسالان طراحی شد که بزرگ‌ترها هم مجبور بودند گاه چند روز برای چیدن یک پازل فکر کنند و وقت بگذارند.

استفاده‌ی دیگرپازل‌ها برای کارهای تبلیغاتی بود. شرکت‌های بزرگ برای این که محصولات‌شان را در ذهن کودکان حک کنند،پازل آنها را به طور رایگان به بچه‌ها هدیه می‌دادند.

بعدها تولیدکنندگان پازل، انواعی از پازل‌ها را تولید کردند که تعداد زیادی قطعات کوچک داشت که حتی به 200000قطعه نیز می‌رسید. چیدن این پازل‌ها از عهده‌ی یک نفر خارج بود و برای چیدن آنها کار تیمی لازم بود. گاه برای چیدن پازل‌ها، سابقه بین چند تیم می‌گذاشتند تا معازم شود کدام تیم در چیدن پازل دویست‌هزار قطعه‌ای موفق می‌شود.

امروزه چیدن پازل‌های بزرگ، یکی از روش‌های موثر در کاهش استرس و افسردگی است. همین باعث شده تصاویر و طرح‌های زیبا و شادی بخشی به پازل‌ها بدهند.

امروزه مصرف آموزشی پازل‌ها همچون گذشته ادامه دارد و استفاده از پازل‌هایی با طرح کشورها و یا استان‌های آنها در آموزش جغرافیا بسیار موثر ست. ازپازل‌ها در آموزش حروف و جمله‌سازی نیز در سنین کودکی استفاده می‌شود. پازل‌ها می‌توانند ساعاتی خوش و آموزنده‌تر از بسیاری برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌های کامپیوتری فراهم آورند و اعضای خانواده یا دوستان را برای ساعاتی متوالی دور هم گرد آورند. چیدن قطعات پازل مثل حل کردن جدول، باعث می‌شود آدم به آن عادت کند؛ اما این عادت کردن ضرری ندارد. از آن جایی که خرید هر پازل هزینه دارد، پازل‌های دیجیتالی زیادی آمده که شما با مراجعه به اینترنت می‌توانید صدها هزار پازل برای بازی کردن پیدا کنید؛ حتی نرم افزارهایی برای تولید پازل وجود دارد که می‌تواندپازل مورد علاقه‌ی شما را درست کند.

مثلاً می‌توانید عکس دوست‌تان یا عکس خودتان را به برنامه بدهید تا آن‌را برای‌تان تبدیل به پازل کند.

منبع ماه نامه سلام بچه ها