خدای بزرگی که هم خیلی دورست و هم خیلی نزدیک! آن قدر دور که نمی توانیم او را ببینیم و آن قدر نزدیک که اسرار ما را می داند....
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : يکشنبه 1387/06/31
خیلی دور خیلی نزدیک!
«بسیط الحقیقة کلّ الأشیاء و لیس بشیء منها» یعنی بسیط حقیقی همه اشیاء وجودی است در حالی که هیچ یک از آنها نیست. این عبارت بیانگر قاعده عقلی «بسیط الحقیقة» است که از قواعد پر کار برد در فلسفه و از جمله شاه کلیدهایی است که در فهم بسیاری از معارف اسلامی ما را یاری می کند، به خصوص در این ماه که ادعیه و اذکار آن مملوء از معارف و نکات حکمت آمیز است.
خدای بزرگی که هم خیلی دورست و هم خیلی نزدیک! آن قدر دور که نمی توانیم او را ببینیم و آن قدر نزدیک که اسرار ما را می داند.
جالب است که حتی فرازهایی از دعای ابوحمزه ثمالی تنها در صورت توجه به این معنا قابل فهم است. همچنین در فرازی از دعای افتتاح می خوانیم :الَّذى بَعُدَ فَلا یُرى وَقَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوى تَبارَكَ وَتَعالى؛ آنكه دور است پس دیده نشود و نزدیك است پس مطلع از گفتگوهاى سرى است. برتر و والا است.(1) خدای بزرگی که هم خیلی دورست و هم خیلی نزدیک! آن قدر دور که نمی توانیم او را ببینیم و آن قدر نزدیک که اسرار ما را می داند. قطعاً این دوری و نزدیکی مکانی نیست چراکه جا و مکان داشتن از خصوصیات جسم است وخداوند موجود کاملی است که جسم ندارد. رمز مطلب در آن است که او اصل وجود و کامل ترین موجودات است. یعنی وجودش هیچ نقص و کاستی ندارد پس بر همه موجودات احاطه وجودی دارد. بنابراین دیگر لازم نیست نزدیکی و دوری اش را مکانی بدانیم بلکه او در نهایت برتری و علو از وجودش عین وجود ماست!پی نوشت ها
1_مفاتیح الجنان ،دعای افتتاح
