با قرآن آشنا شویم
سورهی «اعلی» (برتر)
هشتاد و هفتمین سورهی قرآن مجید، سورهی «اعلی» است. این سوره 19 آیه و 72 کلمه دارد و هشتمین سورهی قرآن است که در شهر مکه بر پیامبران نازل شده است.
هر کس سورهی اعلی را بخواند، به عدد هر حرفی که خداوند بر ابراهیم (ع)، موسی (ع) و محمد (ص) نازل کرده است ده ثواب به او می‌دهد
اولین آیه‌ی این سوره می‌گوید: «به نام پروردگار بلند مرتبه‌ات، تسبیح‌گوی!» نام این سوره نیز از همین آیه گرفته شده است. در قرآن هفت سوره وجود دارد که با واژه‌ی «تسبیح گفتن» آغاز می‌شود. دانشمندان علوم قرآنی به این سوره‌ها «مسبّحات» می‌گویند. این سوره، آخرین سوره از مسبّحات هفت‌گانه است.
محتوای سوره:
آیه‌های این سوره دارای دو بخش است: در بخش اول، از آیه‌ی1 تا آیه‌ی 9، با پیامبر (ص) سخن می‌گوید. در این آیه‌ها خداوند هفت صفت ویژگی خودش را می‌شمارد و به پیامبرش می‌گوید که پروردگار را تسبیح کند.
در بخش دوم که از آیه‌ی 10 شروع می‌شود و تا پایان سوره ادامه می‌یابد، در باره‌ی مومنان و کافران سخن می‌گوید و به صورت مختصر علّت خوش‌بختی و بدبختی این دو گروه را توضیح می‌دهد. سپس در پایان می‌گوید: «این مطالب تنها در قرآن نیامده، بلکه در کتاب‌های پیشین همانند کتاب ابراهیم (ع) و موسی (ع) نیز وجود داشته است.»
ثواب خواندن:
پیامبراسلام (ص) فرموده‌اند: « هر کس سورهی اعلی را بخواند، به عدد هر حرفی که خداوند بر ابراهیم (ع)، موسی (ع) و محمد (ص) نازل کرده است ده ثواب به او می‌دهد.» امام صادق (ع) نیز فرموده‌اند: «کسی که سورهی اعلی را در نمازهای واجب یا مستحب خود بخواند، روز قیامت به او گفته می‌شود از هر کدام از درهای بهشت که می‌خواهی وارد آن شو.»
از آیه‌ی1 تا آیه‌ی 9، با پیامبر (ص) سخن می‌گوید. در این آیه‌ها خداوند هفت صفت ویژگی خودش را می‌شمارد و به پیامبرش می‌گوید که پروردگار را تسبیح کند.
امام علی (ع) نیز فرموده‌اند: «این سوره محبوب پیامبر خدا (ص) بود و حضرت محمد (ص) آن را خیلی دوست می‌داشت.»
یکی از یاران حضرت علی (ع) گفته است: «بیست شب پشت‌سر حضرت علی (ع) نماز خواندم و حضرت علی (ع) هرشب این سوره را می‌خواند. روزی نیز فرمود: «اگر می‌دانستید این سوره چقدر برکت دارد، روزی ده بار آن را می‌خواندید. هر کس آن را بخواند مثل اینکه کتاب‌های آسمانی موسی(ع) و ابراهیم(ع) را خوانده‌است.»
محمدحسین فکور
