پیك دعا

ای برتر از عروج ملك اعتلای تو

باشد كمال نعمت رحمان ولای تو

آنكس كه دید روی تو، از غیر دیده دوخت

بیگانه می شود زجهان آشنای تو

عزم رمیم را ز سخن روح می دمد

سحر بیان لعل لب جانفزای تو

ملك و منال و جاه چه آید به كار ما؟

بی اعتنا به جاه سلیمان گدای تو

یابن الحسن، ولیّ خداوند ذوالجلال!

تا كی نهان به پرده غیبت لقای تو؟

هر روز و هر شبم دعاخوان، مگر شود

پیك دعای سوختگان ره گشای تو

حزب خدا و جُند خدایت ركابدار

فتح و ظفر كتیبه نقش لوای تو

كی مژده می برند به عیسی كه العجل

سوی نماز شد به زمین مقتدای تو

بازآ  ببین كه خاك وطن لاله زار شد

ز خون گلرُخان ذبیح منای تو

بنگر حسینیان زمان را كه می كنند

ایثار جان چگونه به كرب و بلای تو

بازآ  كه جان ما به لب آمد زانتظار

ای جان فدای جلوه احمد نمای تو

با خون نوشته اند شهیدان به راه عشق

جان را چه ارزشی است كه گردد فدای تو؟

" واصل" چو سر برآورد از خاك، باز هم

دارد سر سرودن مدح و ثنای تو