آرایه های ادبی

1. [این مطلب صرفا به معرفی ستون آرایه های ادبی در صفحه ادب و فرهنگ سایت تبیان می پردازد و قصد ارائه مفاهیم آموزشی را ندارد ]

آرایه های ادبی یا همان صناعات ادبی به تناسب‌هایی آوایی یا معنایی گفته می‌شود، که رعایت آنها بر جلوه‌ها و جنبه‌های زیبایی و هنری سخن می‌افزاید.  آرایه های ادبی فارسی در سه دسته عمده تقسیم بندی می شوند :

1. بدیع که خود به دو گروه بدیع لفظی و بدیع معنوی قسمت می شود .

2. بیان

3 . معانی

تناسب های آوایی یا تناسب در شکل کلمات مربوط به حوزه بدیع لفظی و تناسب های معنایی و مربوط به تصاویر ایجاد شده به وسیله کلمات مربوط به بدیع معنوی و بیان و معانی است .

واج آرایی ، تجنیس و تسجیع ( جناس و سجع )  وتکرار از مهمترین موضوعات بدیع لفظی و مراعات و نظیر ، لف و نشر  ، تلمیح ، تضمین و تضاد در کل روش تشبیه و ایجاد تناسب ،همین طور ایهام در گروه بدیع معنوی هستند .

در بیان، تشبیه ، استعاره ، مجاز و کنایه  بررسی می شود و در معانی که علم آموزش و نقد فصاحت و بلاغت است در باب ماهیت جملات (مثلا خبری ، پرسشی ، امری و...) و آداب سخنوری و شرایط ادای یک کلام موثر و همین طور اسباب شکست و ضعف سخن بررسی می شود.

در ستون آرایه های ادبی سعی ما شناساندن و معرفی این مضامین همراه با مثال هایی از کتب شعر و نثر قدیم و جدید است تا محلی برای مراجعه سخنوران و شاعران جوان فراهم آید .