تبیان، دستیار زندگی
شب به سربردن در محیط زیبای کوهستان یکی از لذت های کوهنوردی است. این لذت با برتری در هنر کمپ زدن و آشپزی کردن در کوه تقویت می شود...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

به سر بردن در کوهستان هنگام کوهنوردی

چادر، برف

شب به سربردن در محیط زیبای کوهستان یکی از لذت های کوهنوردی است. این لذت با برتری در هنر کمپ زدن و آشپزی کردن در کوه تقویت می شود. برپا کردن یک خانه موقت در طبیعت باید کاری سریع باشد و بتواند باعث به وجود آمدن پناهگاهی خوب، رختخواب گرم و غذای خوب شود. این کار باید با چنان دقت و توجهی انجام گیرد که هیچ ردپایی از شما در طبیعت به جا نماند انتخاب یک پناهگاه بستگی به شرایط و توجیهات یک کوهنورد دارد .

1- چادر

چادر عادی ترین پناهگاه چند منظوره است . برپا کردن چادر نسبتا ساده است و در ده دقیقه یا کمتر می توان آن را زد. چادر محیطی خصوصی ایجاد می کند و محل خوبی در پناه از باد و باران و خورشید  است. چادر را تقریبا در هر جایی می توان استفاده کرد و اغلب جای کافی برای شما و وسایل شما در آن وجود دارد. چادر معمولاً اولین انتخاب برای پناهگاه در سرزمین های مرتفع، روی یخچال ها و کمپ های زمستانی در بادهای نسبتاً معتدل و در جنگل ها و سرزمین های خرس ها و پشه هاست.

چادرهایی که در کوهنوردی استفاده می شوند به عنوان چادرهای سه فصل (غیر زمستان) و یا چهار فصل (شامل همه فصل ها و کمپ روی برف) دسته بندی می شوند.

- چادر سه فصل: این چادرها از نظر وزن سبک تر هستند و ساختمان ساده تری دارند. قسمت های جانبی یا بالای این چادرها از تور درست شده است که برای تهویه و حفاظت از حشرات به کار می روند و در کم کردن وزن چادر نقش دارند. اما باد می تواند دانه های برف را از سوراخ های این تور به داخل چادر براند. این نوع چادرها برای فعالیت های مختلف کوهنوردی از بهار تا اواسط پاییز مناسب هستند و چیزهای خوبی برای برنامه های یک هفته ای که وزن بار در آنها باید به حداقل برسد، هستند.

- چادر چهار فصل: این نوع چادرها معمولاً سنگین تر، گران تر و محکمتر از چادرهای دیگر هستند و باید بتوانند در شرایط زمستانی بادهای شدید و برف زیاد را تحمل کنند. تیرک این چادرها قوی تر است و به جای فایبرگلاس از آلومینیوم قوی یا کربن ساخته شده است و بادوام هستند. درها، پنجره ها و هواکش های این چادرها از پارچه های محکمی ساخته شده اند و می توان با استفاده از زیپ های آنها تا مقداری که بخواهید آنها را باز یا ببندید (در هنگام بستن آنها باید به مسئله تهویه هم فکر کرد). پوش خارجی آنها در اطراف چادر تا نزدیک زمین می رسد. چادرهای چهار فصل معمولاً دارای حداقل3  تیرک هستند و دقت زیادی برای ریسمان های متصل به آنها صورت گرفته است.  بعضی از تولیدکنندگان یک کیت اضافی ریسمان هم برای اتصال درونی، همراه چادر خود عرضه می کنند تا قدرت نگهداری چادر را بالا ببرند. معمولا فرم خارجی چادر به نوعی به شکل گنبد است. (فرم های گنبدی، گنبدی آزاد و تونلی حلقه ای از مهمترین فرم های چادر هستند)

- برپایی مراقبت و نظافت چادر: زمانی که چادر را برپا یا جمع می کنید، تیرک های چادر را که در جای مخصوصی به نام آستین رانده می شوند به عوض کشیدن به جلو فشار دهید. کشیدن تیرک باعث جداشدن بندهای تیرک و آسیب وارد شدن به آستین های تیرک می شود. اگر دو یا سه نفر از اعضای تیم طرز برپا یا جمع کردن چادر را بلد باشند، کار خیلی سریع تر و راحت تر انجام می شود. یک نفر می تواند چادر را نگه دارد که باد آن را نبرد، نفر بعدی تیرک ها را درون آستین می کند و نفر بعدی آنها را از آستین رد می کند. از پوشیدن کفش درون چادر خودداری کنید تا کف آن را از آب، آشغال و ساییدن حفظ کنید. یک جاروی کوچک یا ابر اسفنجی و یک حوله را می توان در نظافت کف چادر به کار برد. در برنامه های طولانی تر یک زیرانداز یا سایبان با خود داشته باشید و برای جلوگیری از ساییده شدن کف چادر، آن را در زیر چادر روی زمین بیاندازید. (لبه های آن را تا بزنید تا پارچه روی زمین، کانالی برای آب باران نباشد). پس از هر برنامه اگر چادر را توسط هوا خشک کنید، این وسیله سال های زیادی به شما خدمت خواهد کرد. برای تمیز کردن می توانید آن را با آب و مایع تمییز کننده بشویید. نقاط کثیف را با ابر اسفنجی شستشو و تمیز کنید.

برای تمیز کردن چادر از ماشین لباسشویی و خشک کن استفاده نکنید. حرارت زیاد و قرار گرفتن طولانی مدت چادر در زیر نور خورشید به موادی که چادر را ساخته اند، صدمه وارد می کند.

بنابراین برای مدت طولانی چادر را بلا استفاده در معرض نور خورشید قرار ندهید. اشعه ماورای بنفش که برپوش رویی چادر برخورد می کند، می تواند حتی در طول یک فصل آن را را ازبین ببرد. اگر به بدن یا دست های خود داروی دفع حشرات زده اید، چادر را لمس نکنید. مواد شیمیایی درون این داروها می توانند به چادر صدمه وارد کنند.

چادر، برف

2- پناهگاه های برفی

وقتی درجه حرارت بسیار پایین می آید و یا توفان های زمستانی باعث بادهای قوی و بارش برف زیاد می شوند، کوهنوردان فعال ترجیح می دهند که به عوض چادر در یک پناهگاه برفی استراحت کنند و بخوابند. ساختن یک غار برفی و یا ایگلو وقت زیادی می گیرد، اما بسیار مطمئن تر از چادر هست و در هوای سرد از چادر گرمتر است. افراد تازه کار در امر پناهگاه های برفی در برخورد اول تعجب می کنند که این پناهگاه ها چقدر گرم و راحت هستند و اقامت در این پناهگاه ها می تواند چه تجربه لذت بخشی باشد. هوای داخلی یک پناهگاه برفی در هر شرایط بد آب و هوایی حداقل صفر درجه است و زمانی که چند نفر در آن ساکن هستند، درجه حرارت از این هم بالاتر می رود. در توفان هنگامی که باد برف زیادی را توده می کند، غار محکم تر می شود، در صورتی که در این شرایط سطح چادر باید مرتبا از برف پاک شود تا چادر فرو نریزد. در برنامه های طولانی مدت زمستانی، کار صحیح درست کردن پناهگاه برفی است. هرچند وقت بیشتری خواهد گرفت ولی در عوض چند شب را می توان در آن بسر برد.

مدت طولانی ساختن غار و نیرویی که باید صرف آن کرد، امتیازات منفی این پناهگاه ها هستند. در مقایسه با انواع پناهگاه های برفی، سریع ترین آنها سنگر برفی است (ایجاد گودال داخل برف به همراه سقفی از بلوک برفی)، بعد از آن غار برفی قرار دارد و ایگلو (خانه برفی کروی یا قطبی) بیشتر از همه وقت می گیرد. ساختن پناهگاه های برفی احتیاج به وسایل مخصوصی ندارد. با استفاده از بیلچه های کوهنوردی و احتمالا اره برفی ( برای بریدن بلوک برفی)، می توان این نوع پناهگاه ها را برپا کرد. اما ساختن این تیپ پناهگاه ها به مهارت احتیاج دارد. قبل از اینکه عازم برنامه ای بشوئید که در آن از کمپ های برفی استفاده کنید، حتماً طریقه ساختن آن را یاد گرفته و تمرین کنید.

نویسنده : رضا چهکنوئی - همراه با تغییر و اصلاح، مجله کوه شماره 6 بهار 76

تهیه و تنظیم برای سایت تبیان: زهره پری نوش