ولادت حسن بن علی علیه السلام
سال سوّم نیمه از ماهِ صیام |
گفت زهرا مرتضی را اِی هُمام 1 |
خواه تا آید به نزدم قابله |
گو که پردرد است اینک حامله |
آمد آن نوزاد سِبْطِ مصطفی |
قلب زهرا پر شد از مهر و صفا |
قابلهگفت: اِی علی نامش چه باد؟ |
گفت حیدر: کُن ز احمد اِنقیاد |
پس بیامد مصطفی در آن سرا |
در بغل بگرفت آندم بچّه را |
طفل را پیچاند در بُردی سفید |
گفت: نام او زِ ربّ باید رسید |
منتظر ماندند آن جا مرد و زن |
پیک حق آمد بگفت او را حَسن |
گفت احمد نام را هم بعد از آن |
خواند در گوش یمینِ او اَذان |
هم اقامه خواند درگوشِ یسار |
با دعایی تا شود بهرش حصار 2 |
امر کردش بر عَقیقِه بعد از آن |
تا شود طفل از حوادث در امان 3 |
مصطفی هر روز نزد طفل رفت |
کرد سنّت ها همی تا روزِ هفت |
سر تراشیدش خُلوقی زد به سر |
کرد اِمراری ز موسی آن پسر 4 |
سنَّت و تَعْویذ و تَصْدیق و دعا |
می دهد نوزاد را رنگِ خدا 5 |
بوسه زد احمد به روی مجتبی |
او بپیچاندش حسن را با عَبا |
بود مهمان دار بابا، فاطمه |
فخر کردی زان سبب او بر همه |
قطعه ای از کتاب "مثنوی ریحانة الرسول" سروده ای از محسن سیداسماعیلی
برای تهیه این کتاب می توانید به فروشگاه اینترنتی تبیان به آدرس زیر مراجعه کنید.
index.aspx?pid=873&productid=6141&shopid=1&dollarsale=0
پاورقی ها:
1- رمضان سال سوّم هجرت ولادت حسن بن علی علیه السلام ؛ فاطمه الزهرا ، شهیدی ، ص 77.
2- «پارچه سفیدی گرفته و کودک را در آن پیچید. آن گاه رو به علی علیه السلام کرده فرمود : آیا او را نامگذاری کرده ای؟ عرض کرد: من در نامگذاری وی بر شما پیشی نمی گرفتم. رسول خدا فرمود: من هم در نامگذاری وی بر خدا سبقت نمی جویم... جبرئیل از آسمان فرود آمد و... عرض کرد: نامش را حسن بگذار ...» بحارالانوار، ج 43 ، 238.
3- عقیقه یعنی گوسفندی را قربانی کردن و در روایت کلینی در کافی این گونه است که پس از عقیقه این دعا را خواند:«بسم الله عقیقه عن الحن اللهمّ عظمها بعظمه ودمها بدمه و شعرها بشعره اللهمّ اجعله وقاء لمحمّد وآله ، به نام خدا این عقیقه ای است از حسن، خدایا استخوان آن در برابر استخوان این نوزاد و گوشتش در برابر گوشت وی و خونش در برابر خون او و مویش در برابر موی او ، خدایا آن را وسیله حفاظتی برای محمّد (ص) و خاندانش قرار ده».
4- خلوق: رسول خدا دستور داد موی سر نوزاد را در روز هفتم بتراشند و هم وزن آن نقره صدقه دهند و سپس بر سر نوزاد «خلوق» که نوعی عطر مخلوط بوده مالید.
امرار موسی: از جمله مختصات ائمه دین علیهم السلام آن بوده که مختون به دنیا می آمدند جز آن که به عنوان استحباب و سنّت صورتی از این کار را انجام می دادند(به تعبیر روایات « امرار موسی» می کردند)؛ سفینه البحار ، ج 1 ، ص 379.
5- تعویذ : دعایی است که برای سلامتی و حفظ از چشم زخم و شیاطین جن و انس به وسیله خواندن یا نوشتن دعا او را در پناه خدا قرار داده و به خدا می سپارند و طبق روایات بسیاری که در کتاب های شیعه و اهل سنت آمده، رسول خدا دو فرزند خود حسن و حسین علیهم السلام را به این دعا تعویذ فرمود: اعند کما بکلمات الله التامه من کل شیطان و هامه و من کل عین لامه ، شما را پناه می دهم به کلمات تامه و کامله پروردگار از هر شیطان بدخواهی و از هر چشم زخمی؛ سفینه البحار، ج 2 ، ص 287 ؛ ملحقات احقاق الحق ، ج 10، ص 520؛ 524؛ 527.