تبیان، دستیار زندگی
هفتصد و 30 روز از جان‌بزرگی دور شدیم ایسنا- با گذشت 730 روز از شهادت سعید جان بزرگی ؛ در نخستین روزهای پس از شهادت او بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس اعلام كرد بودجه‌ای را جهت انتشار پایان‌نامه‌های مقطع كارشناسی و كا...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اخبار ادبی و هنری 23 تیر ماه 1383

هفتصد و 30 روز از جان‌بزرگی دور شدیم

ایسنا- با گذشت 730 روز از شهادت سعید جان بزرگی ؛ در نخستین روزهای پس از شهادت او بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس اعلام كرد بودجه‌ای را جهت انتشار پایان‌نامه‌های مقطع كارشناسی و كارشناسی ارشد وی درباره‌ی عكاسی جنگ اختصاص خواهد داد.

همچنین قرار بود مجموعه عكس‌های حج او توسط سازمان حج و زیارت ساماندهی و منتشر شود. قرار بود مؤسسه‌ی فرهنگی روایت فتح عكس‌های او را به‌صورت مجموعه چاپ و منتشر كند.

اما تنها در نخستین سالگرد شهادت او احسان رجبی فیلمی مستند درباره‌ی این هنرمند شهید ـ تنها هنرمندی كه واقعه‌ی حلبچه را به رخ دنیا كشید ـ ساخت. چاپ پایان‌نامه نیز به نشر ساقی سپرده شد؛ اما وعده‌های داده شده هنوز صورت عملی به خود نگرفته است.

سعید جان بزرگی نوجوانی‌اش را با جنگ سپری كرد. آن روزها دیوارهای دوكوهه با نقاشی و خوشنویسی‌های سعید جان بزرگی یكی‌یكی رنگ می‌گرفت؛ تا به ضرورت دریافت كه باید دوربین به دست بگیرد.

نخستین روزهای شناخت سعید از عكس، به كار با دوربین خلاصه می‌شد؛ اما با تماس و اصرار كار می‌كرد؛ تا به اتفاقی متفاوت دست یابد. شاید بتوان او را نماینده‌ی نسلی دانست كه براساس ضرورت‌ها در جنگ دست به كار شد. او همچنین جزو معدود كسانی است كه پس از جنگ تلاش كرد با آموختن علم، به تجربه‌اش جلای بیشتری بخشد.

قرار نیست اسطوره‌سازی كنیم؛ اما سعید جانبزرگی عضوی از گروه بزرگ كسانی است كه پس از جنگ ذره ذره فراموش شدند.

ویژگی‌های خاص او به‌عنوان یك هنرمند فرهیخته و بااخلاق ـ به زعم همگان ـ قابل چشم‌پوشی و گذر نیست.

هفتصد و 30 روز از اذان ظهری كه با اقامه‌ی آن، روح جانبزرگی از تهران پركشید، می‌گذرد؛ اما همچنان وعده‌ها فراموش شده‌اند. نه‌تنها پایان‌نامه‌ی «عكس جنگ در ایران» منتشر نشده، بلكه مجموعه‌ای از عكس‌های جنگ، حلبچه، تفحص شهدا و حج هم.

سعید جان بزرگی خاطرات خوبی در ذهن اطرافیان خود و جامعه‌ی ما به جا گذاشته است. به‌طور حتم تحقق این وعده‌ها چیزی به بزرگی سعید اضافه نمی‌كند؛ اما محقق نشدن آن‌ها مایه سرافكندگی است.