سیروس مقدم: ساخت سریال مناسبتی، برای من ریاضتی دلچسب است
كارگردان مجموعه تلویزیونی «روز حسرت» گفت: ساخت سریال های مناسبتی ریاضت دلچسبی برای من محسوب می‌شود و من تلاش می‌كنم قصه كارم را با نظر تماشاگر و منتقد جلو ببرم.
سیروس مقدم گفت: سریال «روز حسرت»، یك موضوع ماورایی دارد كه به طور مستقیم به بحث دنیای آخرت دنیای بعد از مرگ، وادی برزخ و حد فاصل بین دنیای ذهن و روز معاد و قیامت می‌پردازد. قصه به حال و روز آدم هایی می‌پردازد كه آنچنان درگیر روزمرگی، مشغله‌ها و مشكلات مادی زندگی شده‌اند كه از دنیا آخرت و دنیای بعد از مرگ غافل‌اند.
وی افزود: این سریال به این غفلت می‌پردازد و اینكه بهشت، جهنم و برزخ آدم‌ها، در كنارشان و با انجام كارهای خوب و بدشان، در حال شكل گرفتن است و به همین خاطر زنده هستند. پس باید توقفی كرده تا آنها به تصحیح اعمال غلط و اشتباهات گذشته خود بپردازند و در حقیقت آخرتشان را تصحیح كنند.
وی ادامه داد: این سریال از لحاظ مضمون، جنس،فضاسازی و تصویر هیچ شباهتی به سریال «اغما» ندارد، چون اصلا جنس كار ما با «اغما» فرق می‌كند. در «اغما» از نقطه دید شیطان داستان روایت می‌شد اما اینجا از نقطه دید یك انسان وارسته و پاك و مؤمن روایت می‌شود و به‌همین خاطر، در فضاسازی‌ها هم «روز حسرت» هیچ شباهتی به «اغما» ندارد.
مقدم اظهار داشت: تیم نویسندگان ما از كارشناسان مذهبی و مشاوران حوزه پژوهش‌های صدا و سیما در قم، حجت‌الاسلام گلی ، علیرضا برازش و كسانی كه در این زمینه كار و تحقیق كرده‌اند، بهره برده‌اند و مرجع مكتوبی مانند معادشناسی آیت‌الله تهرانی و مآخذ دیگر نیز مورد استفاده ما قرار گرفته‌اند.
وی در ادامه درباره فضای تعلیق‌آمیز حاكم بر سریال نیز اظهار داشت: اگر تعلیق به مفهوم ایجاد جاذبه‌های داستانی برای جذب مخاطب (برای اینكه پیام اصلی قصه ما را ببیند و بشنوند) باشد، این قصه هم همانطور كه در قسمت‌های اولیه دیدید، با یك تعلیق بسیار قوی و بزرگ شروع شده و ما این تعلیق را تا انتها با خود داریم.
مقدم در ادامه گفت و گو با فارس، درباره گوناگونی رفتارهای شخصیت مسعود با بازی پوریا پورسرخ نیز گفت: ما در قصه «روز حسرت» با شخصیت مسعود آشنا می‌شویم كه چند شخصیتی است و ابعاد متناسب و گوناگون شخصیتی روحی و روانی دارد. حتی در قسمت اول ما نماهایی داشتیم كه خودم صلاح دیدیم كه آن نما نباشد. ما در این بخش كاملا می‌دیدیم كه او آدم چند رنگی است و از كنار آئینه‌های كارگاه حامد كه رد می‌شد، چند رنگ بودن و چنگ شخصیتی بودنش را می‌دیدیم كه این قضیه در قسمت‌های بعد مشخص می‌شود كه چرا این آدم چند گونه رفتار می‌كند، چند گونه زندگی می‌كند و چندگانگی و تنوع روحی زیادی دارد.
وی درباره شیوه پیام‌رسانی به مخاطب نیز گفت: به نظرم می‌رسد كه اگر ما حرف اصلی كارمان را در لابه لای قسمت‌ها تعریف كنیم و آن را خوب تعریف كنیم، باید نتیجه‌گیری و قضاوت را برعهده مخاطب بگذاریم تا او آنها را دریافت و نتیجه گیری كند كه با توجه به آنچه كه من دیده و شنیده‌ام، به این می‌رسم كه كدام شیوه و راه و كدام مسیر درست‌تر است و از كدام نتیجه، بینیده ما به سر منزل مقصود می‌رسد. در «روز حسرت» هم باز با چنین فرمی كار را می‌سازیم.
مقدم در پاسخ به این سؤال كه آیا پرداختن پیاپی به ماوراء و متافیزیك مخاطب را خسته نمی‌كند، گفت: ماوراء و متافیزیك دنیای وسیعی است. ما در ژانرهای محدودتری مثل ژانر پلیسی، معمایی و ... انواع و اقسام كارها را می‌بینیم كه نهایت ندارد و تماشاگر هیچوقت نگفته كه از كار پلیسی خسته شده و نمی‌خواهد دیگر اینگونه كار را ببیند. كار پلیسی خوب كه ساخت شود، باز هم می‌بیند. مهم این است كه شما از چه زاویه‌ای و از چه منظر و دریچه‌ای به موضوعات ماورایی نگاه كنید. اگر به موضوعات ماورایی از یك زاویه تكراری و شبیه به هم استفاده شود، تماشاگر طبیعتا ارتباط خود را قطع می‌كند، ولی اگر شما لایه‌های خیلی جذاب موضوعات ماورایی و قرآنی را كه فراوان است و انتهایی ندارد، بیرون بكشید و از مناظر مختلف به آن نگاه كنید، تا دنیا دنیا است موضوعات ماورایی، می‌توانند جذابیت داشته باشند.
مقدم تصریح كرد: به نظر من فقط ماه رمضان موعد پرداختن به موضوعات اینچنینی نیست، كما این كه كاری كه من در عید ساخته‌ام (پیامك از دیار باقی) به گونه‌ای دیگر به یك بحث دینی، اخلاقی و متافیزیكی می‌پرداخت كه آن موقع به من انتقاد كردند كه این سوژه مناسبتی با عید ندارد. حرف من این است كه چرا ما باید فقط در یك ماه بخصوص از اخلاق، خدا ، احادیث، ماورا و ... صحبت كنیم؟ آیا ماه‌های دیگر متعلق به بشر نیست؟ در این زمینه به‌نظرم هیچ قاعده‌ای وجود ندارد و می‌توان در تمام طول سال راجع به ارزش‌های اخلاقی و حرف‌های خوبی كه از قرآن، نهج‌البلاغه و سایر كتب دینی‌مان می‌شود بیرون كشید، صحبت كرد و آنها را به تصویر كشید. فقط باید كمی با مناسباتی كه وجود دارد، به‌روزشان كرد.
مقدم درباره فشار كار موجود در سریال‌های مناسبی نیز گفت: اگر فشار به عنوان حجم كار قلمداد شود، ما تحت فشار هستیم. اما اگر فشار روحی و جسمی مد نظر است، اینگونه نیست و ساخت سریال‌های مناسبتی برای خود من، ریاضت دلچسبی محسوب می‌شود. من قصه را با نفس تماشاچی و منتقدین جلو می‌برم. این نفس در كار تزریق می‌شود و من می‌توانم به اشتباهاتم برسم. اگر سریال‌های مناسبتی ما دیر شروع می‌شوند به خاطر این است كه مدیران تا آخرین لحظه منتظر رسیدن قصه‌های ناب هستند. سوژه‌های بكرتر مراحل نگارش طولانی‌تری را سپری می‌كنند و زمان برای تولید كم می‌آید ولی این روند برای من شیرین است.
منبع : خبرگزاری فارس
