صرفه جویی یعنی ...
بعضی‌ها فکر می‌کنند، صرفه‌جویی یعنی؛ توی تاریکی بنشینیم و لامپ را روشن نکنیم!
صرفه جویی یعنی ...
بعضی‌ها فکر می‌کنند، صرفه‌جویی یعنی؛ توی تاریکی بنشینیم و لامپ را روشن نکنیم!
یا دو هفته یک‌بار حمام برویم، تا آب کمتری مصرف شود.
یا مثلا در زمستان‌ها، از سرما قندیل ببندیم و مثل بید بلرزیم ولی بخاری را روشن نکنیم!
بعضی‌ها هم اصلاً باورشان نمی‌شود که بشود صرفه‌جویی کرد.
و می‌گویند: «یعنی اگر شیر آب چکه نکند، یا یک لامپ اضافه خاموش شود، دیگر برق نمی‌رود؟ دیگر کمبود آب نداریم؟»
ولی راستش «بله اگر حتی 1 لامپ اضافه خاموش شود و انرژی برق هدر نرود، باعث صرفه‌جویی در برق می‌شود و خاموشی و قطع برق کمتر اتفاق می‌افتد.»
صرفه‌جویی کار سخت و عجیبی نیست. اگر ما به اندازه‌ی نیاز و درست از منابع انرژی مثل آب و برق و گاز و... استفاده کنیم، صرفه‌جویی کرده‌ایم.
گفته، استفاده نکردن از نعمت‌های ارزشمندی که خدا در اختیارمان قرار داده، یعنی صرفه‌جویی؟
اتفاقاً صرفه‌جویی یعنی «از نعمت‌های خدادادی خوب و درست و به جا و به اندازه استفاده کنیم و مواظب باشیم حتی ذره‌ای از آن هدر نرود».
به نظر من صرفه‌جویی یعنی: «خدایا شکرت که به ما این‌همه نعمت دادی.»
