همایون شجریان و کمال مطلوب
همایون شجریان بدون شک خواننده ای خوش صدا،توانا و با تکنیک است اما اینها شرط کافی برای رسیدن به کمال مطلوب نیست.
چهار شب کنسرت گروه دستان وهمایون شجریان در تالار بزرگ کشور برگزار شد و دیشب به پایان رسید. در مورد گروه دستان و حرفه ای بودن این گروه و توانایی های بالقوه و بالفعل نوازندگان آن زیاد گفته و نوشته شده است.
گروهی که بعد از کامکارها به عنوان یکی از گروههای پیشینه دار و موفق شناخته شده و فعالیتهای فرامرزی آن نیز قابل تامل و تقدیر است اما قضیه همایون شجریان فرق می کند. این خواننده خوش آتیه و جوان پر شوری که در موسیقی و آواز،هوش سرشار و تواناییهای بالایی دارد تازه اول راه است. استقبال گرم وگسترده از کنسرت و حتی تیراژ بالای آثار و مسائلی از این دست هرچند که بسیار مهم بوده و برای خیلی از اهالی هنر مقصد و هدف محسوب می شود اما به هیچ وجه ملاک و معیاری قابل اعتنا برای موفقیت و ماندگاری هنرمند محسوب نمی شود.
همایون شجریان از تمامی محاسن و مزایای فرزند بودن استاد یگانه آواز بهره مند بوده و هست. اگر چه گاه این تواناییها ناخواسته و ناروا به حساب فرزند شجریان بودن می رود ولی چه می توان کرد که اگر آن شیرینیها هست این تلخیها را نیز باید چشید. به هر حال همایون بر سر چشمه نشسته و در این چند سال هم نشان داده است که استحقاق بهره مندی از این آب زلال را دارد ولی نکته مهم و اساسی در این مسیر تعیین افق دید و گزینش راه و روشی مناسب از سوی اوست. قطعا راه پدر با همه ویژگیهای مثبت و ارزشمندی که داشته و دارد برای همایون بهترین راه نیست.
همایون شجریان بدون شک خواننده ای خوش صدا،توانا و با تکنیک است اما اینها شرط کافی برای رسیدن به کمال مطلوب نیست.
در یک نگاه کلی و ارزیابی ساده از کنسرت اخیر چنین برداشت می شود که همایون همین راه را انتخاب کرده است. حتی او در انتخاب اشعار و اجرا کمی افراط از خود نشان داده است. شاید این تصمیم از نظر تکنیک،جذب مخاطب بیشتر، اجرای کنسرت و به طور کل از جمیع جهات و ملاحظات مرسوم روز تصمیم درستی باشد اما قطعا از نظر استراتژی برای فعالیت یک هنرمند جوان که چند دهه فعالیت حرفه ای در پیش رو دارد نمی تواند بهترین تصمیم باشد.
به هر حال باید پذیرفت که انتخاب راه و مسیری جداگانه که بتواند در انتها هم شأن و همسنگ با مکتب و شیوه با شکوه استاد شحریان باشد کار ساده ای نیست اما خطر کردن در جوانی آن هم به پشتوانه پیر دیر آواز ممکن است منجر به ظهور یک شجریان دیگر با رنگ و بویی دیگر شود و آنگاه این اتفاق راه تازه ای را برای موسیقی ایران وآواز پرآوازه اش می گشاید.
منبع : مهر
