تبیان، دستیار زندگی
تهران، میدان شهدا خیابان مجاهدین اسلام ، خیابان شهید آجانلو، کوچه شهید میرزایی، موزه شهید رجایی. برای عکسبرداری و تهیه گزارش به محل فوق مراجعه کردیم. متأسفانه درست در آستانه 8 شهریور، سالروز شهادت شهید بزرگوار "محمدعلی رجایی" بیت قدیم ایشان که اکنون....
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آقای رجایی!این کاخ سفید شماست؟!!
موزه ی شهید رجایی

تهران، میدان شهدا خیابان مجاهدین اسلام ، خیابان شهید آجانلو، کوچه شهید میرزایی، موزه شهید رجایی.

برای عکسبرداری و تهیه گزارش به محل فوق مراجعه کردیم.

متأسفانه درست در آستانه 8 شهریور، سالروز شهادت شهید بزرگوار "محمدعلی رجایی" بیت قدیم ایشان که اکنون تبدیل به موزه شهید رجایی شده است به علت پاره ای تعمیرات داخلی تعطیل بود؟!!

به سراغ هم محلی های قدیم شهید رجایی رفتیم تا ببینیم ایشان از شهید رجایی چه می گویند:

- شما با شنیدن نام رجایی به یاد چه خاطره ای از ایشان می افتید؟

*صبحها با دوچرخه می رفت و نون می خرید. اون موقع نخست وزیر بود. آمدم خانه گفتم چرا آقای رجایی به فکر خودشان نیستند. ایشان باید به خودشون رحم کنند. پسر کوچکم "احمد" فکر می کنم اون موقع12-13 ساله بود ،کارش این شد که هر روز از منزل آقای رجایی تا نانوایی ایشون را دنبال کند تا مبادا کسی به آقای رجایی سوء قصدی بکند. قلب همه اهل محل حتی بچه ها هم برایشان می تپید.

   خانم شفیع زاده، 60 ساله

شهید رجایی

* خلوص، تواضع، خدمت به مردم. هیچ موقع تغییر نکرد حتی وقتی رئیس جمهور شد. همیشه ساده ولی مرتب و منظم .

                                                                                                                                  آقای ع.ش 69 ساله

*اول یاد موزه شون می افتم. حیف که بیشتر موقع ها تعطیل است. بعد یاد تریبون سازمان ملل و میخ توی پای شهید رجایی. به این فکر می کنم که دیسیپلین ریاست جمهوری را داشتند. در عین حال ساده بودن و راحت. آیا این دو مورد با هم متناقضند؟ نمی دونم.

یاد این ماجرا می افتم که توی یک کتاب خوندم:

به خاطر اینکه هزینه ها پایین بیاید در دفتر نخست وزیریشون موکت پهن کرده بودن و موقع نماز اونجا نمازخانه بود.

                                                                                                                                  خانم حیدری، 18 ساله

*یاد جمله "به کار بگو نماز دارم ،به نماز نگو کار دارم" از ایشون می افتم. اون موقعی که شهید شدن من فقط 4 سالم بود، اما هیچ وقت دوچرخه شون با سطل ماستی که به دسته اش آویزان بود برای خرید، یادم نمی ره.

                                                                                                                                  خانم  ف.ش 31 ساله

شهید رجایی

*پدرم تعریف می کردن ،یه روز آقای رجایی از اینجا زنگ زدن خونه.گفتن:چیزی لازم ندارید براتون بگیرم بیارم؟گویا خانمشون صدای ایشونو نشناخته بود،آخه مدتها بود که ایشون زندان بودن وحالا که آزاد شده بودند قبل از اینکه به منزل برن تماس گرفته بودن ببینند چیزی لازم دارند یا نه؟ فرزندانشون وقتی خبر آزادی پدرو شنیدند طاقت نیاوردند آمدن سر کوچه دم مغازه پدرشونو ببینند.

آقای امیر اسماعیلی 50 ساله

* یادم می آد همسایه ما بدون اجازه دیوار ما رو خراب کرده بود. می خواستیم بریم کلانتری شکایت کنیم. شهید رجایی برای اینکه بین همسایه ها اختلاف پیش نیاد، پادرمیانی کردند و از همسایمون خواستند دیوار رو دوباره بسازه. ایشون نگذاشتند بین دو همسایه اختلافی بیفتد و به کلانتری کشیده بشود. دغدغه مردم دغدغه اش بود. وقتی از خرید بر می گشت مثل مردم عادی با مردم بود اگر کسی ایشان را نمی شناخت، فکر نمی کرد نخست وزیر یا رئیس جمهوره.

                                                                                                                                   خانم م. 55 ساله

* این را که می گویم جایی خوانده ام. آقای طالقانی نقل می کنند وقتی در زمان شاه به زندان افتادند، ساواک برای اینکه روحیه کسانی را که تازه به زندان آمده بودند، خراب کنه، آنها را کنار تخت کسانی می گذاشت که تازه از شکنجه بازگشته اند. تخت من کنار تخت آقای رجایی جوان بود.

ایشان وقتی مرا دیدند، با خون خودشان روی دیوار بالای تختشان نوشتند "ربنا افرغ علینا صبراً و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین" این صحنه در حکم آرامبخش برای من بود.

توی خونشون هم دو تا اتاق داشتند، به دیوار هر دو اتاق تابلوی این آیه زده شده بود.

                                                                                                                                 خانم ن – ش، 63 ساله

شهید رجایی

* آن موقع ها من حدوداً 13 ساله بودم، شهید رجایی را با دوچرخه 28 شون که مثل مردم عادی برای خرید می رفتند یادمه. فکر نمی کردند چون سمت دارند خرید کردن و انجام کارهای عادی روزمره در شأن ایشان نیست. شبی که واقعه هفتم تیر رخ داد من سرآسیمه خودم را به آنجا رساندم. صحنه جالبی دیدم، آقای رجایی که آن موقع نخست وزیر بودند با یک موتور گازی پژو خودشون برای بازدید روند کار از نزدیک آمده بودند. نخست وزیر با موتور گازی!

                                                                                                                                    آقای ا.ش ، 40 ساله

*موقعی که نخست وزیری منفجر شد نزدیک ما بود. به محل انفجار رفتیم خانم شهید رجایی برای شناسایی جنازه شهید آنجا بودند. به من گفتند خانم فلانی! بی زحمت از منزل ما کفن شهید رجایی رو بیارید. وقتی رفتم کفن رو بیارم، دیگر جلودار اشکهام نبودم. حتی کنترل صدای بلند گریه ام را هم نداشتم، یک صندوق، کمد لباس آنها بود و

همراه 4-5 لباس روزمره ای که آقای رجایی می پوشیدند. کفنشان هم بود. خدایا مرد صداقت و صفا و سادگی رفت؟؟

                                                                                                                                    خانم شفیع زاده، 60 ساله

* بعد از شهادتشون گروهی از مردم تبریز به نخست وزیری آمدند که اونجا رو ببیند سادگی اون جا و یاد رئیس جمهور محبوبشان که دیگر نبود، آنها را تحت تأثیر قرار داد، می گفتند:

آقای رجایی، رئیس جمهور محبوب ما! این کاخ سفید شماست؟!

می گفتند و اشک می ریختند.

خدانگهدار....

تهیه و تنظیم: فاطمه شریعتمدار