قلم چیز خوبی است ( طنز)
روز ملی قلم برای ملت با فرهنگ ما، بسیار دیر و در 14 تیر سال 1382 زاده شد . ولی به هر حال از قدیم گفته اند دیر آمدن بهتر از هرگز نیامدن است . خوب حالا ما در این روز یعنی 14 تیر ماه هرسال باید چه كنیم ؟ . مثلاً برای گرامیداشت این روز برویم ویك قلم از هر نوع كه شده برای خودمان یا عزیزانمان بخریم ؟ قلم های وطنی یا قلم های شیك و گران خارجی با مارك های معروف ؟ هر چه ارزش قلم در نظر ما بیشتر باشد باید قلم گرانتری بخریم تا همگان متوجه این ارزشمندی بشوند و خدای ناكرده این مسئله از چشم دوست و به ویژه دشمن و عمال استكبار كه ملت ما را ملتی بی فرهنگ می دانند دور نماند .
یا شاید برای بزرگداشت این روز مسابقه ساخت بزرگترین قلم یا عجیب ترین قلم یا قلم جادویی و ... برگزار كنیم تا افزایش كیفیت و گونه گونی و تكثرگرایی در عرصه قلم را به نمایش گذاشته باشیم . شاید هم بد نباشد اگر به بهترین استفاده از قلم ، جایزه ایی بدهیم مثلاً استفاده از قلم برای خاراندن گوش ، استفاده از قلم برای به پاكردن كفش به جای پاشنه كش ، استفاده از قلم برای كور كردن هر كس كه نمی تواند ما را ببیند و صورت های دیگر استفاده از قلم كه بسته به ذوق وسلیقه هر فرد است .
البته خدای ناكرده اصلاً وابداً نباید به فكر نوشتن با قلم بیفتیم چون دیگر در عصر اینترنت و ماهواره این كار به شدت دِمُدِه و عقب افتاده است و دراین صورت بازهم بهانه به دست دشمنانمان می دهیم كه ما را عقب مانده و ضد فرهنگ بنامند . و یا خدای نكرده نباید در این روز شور قلمی به سرمان بزند و ناپرهیزی كنیم و یكی از محصولات بسیار عقب مانده و متحجر قلم یعنی كتاب را خریداری كنیم ، كتاب كه برای خریدن نیست چه برسد به خواندن ؛ جدیداً در دنیای پیشرفته ، از كتاب برای ساخت خمیر استفاده می كنند . و ما هم برای آنكه از دنیا عقب نمانیم بهتر است تمام كتاب های كتابفروشی ها را در یك اقدام فرهنگی – انقلابی تبدیل به خمیر كنیم . تا از این طریق راه را برای محصولات فرهنگی روزآمد مانند تلویزیون ، اینترنت و ماهواره بازتر كنیم . اصلاً تا وقتی می توان برنامه های مفیدی با پسوند " چین " و یا مجموعه های دنباله دار طنز مانند " زیر آفتاب ظهر" ساخت چه نیازی به نوشتن و خواندن و اندیشیدن . این همه مال دنیای دو قطبی دیروز بود نه دنیای امروز كه همه چیز بر محور فعال بودن در عرصه تبلیغات جهانی می چرخد. حتماً در جریان اخبار هستید كه ، عصر نظریه پردازی و اندیشه ورزی گذشته و خوب ، وقتی اندیشه تعطیل ، یار دیرین آن ، قلم هم تعطیل .اساساً اینطوری است دیگر ، دو یا چند پدیده در هم تنیده در حیات و ممات هم با هم اند. ( وای ! با عرض پوزش مثل اینكه این جمله كمی شبیه جملات همان جماعت عشق قلم شده ، شما به بزرگواری خودتان ببخشید ) گذشت آن زمانی كه شخصی میگفت "...قلم توتم من است،امانتِ روح القدس من است " آقا این حرفها ما روزگار شعر وشاعری بود نه دنیای صنعت و تكنولوژی !!.
این روزها باید با پرداخت یارانه ( یا رایانه ؟؟ نمی دانم ، شما هم سخت نگیرید ، با هم فرقی ندارند ) خرید محصولات فرهنگی نظیر سی دی و بازی های كامپیوتری را تسهیل كرد و یا بیست و چهار ساعته از هفت شبكه تلویزیون برنا مه های مفید و سرگرم كننده پخش كرد تا مردم ازخستگی های روزانه فراغت پیدا كنند . البته اگر در یك اقدام فرهنگی به شمار شبكه های تلویزیونی اضافه شود بسیار بهتر خواهد بود . یا اینكه در اتوبوس ها و متروها آگهی بازرگانی پخش كرد تا یك وقتی فردی به فكر نیفتد از وقت موجود برای مطالعه كتاب سوءاستفاده كند . ولی من نمی دانم چرا هنوز این وزارت ارشاد دست از این امل بازی ها بر نمی دارد و وقت و بی وقت نمایشگاه كتاب برگزار می كند ، بن كتاب می دهد و هر از گاهی مطمئناً از سر نا پرهیزی ( شاید هم یك چیز محكمی به سر مسئولان این وزارت خانه اصابت می كند ) از تسهیل شرایط برای ناشران كتاب و دار و دسته آنها سخن می گویند . باز جای شكرش باقی است كه در حد همین حرف باقی می ماند و به عمل در نمی آید كه اگر این طور می شد ما جواب اهالی با فرهنگ دهكده جهانی و كدخدای بافرهنگ تر آن را چه می دادیم ؟؟. این آبرو ریزی را هیچ جوری نمی شد جمع وجوركرد. یا اینكه سرمایه مملكت را حیف و میل می كند و كتاب سال و كتاب برگزیده جمهوری اسلامی معرفی می كند و به نویسنده آن مبالغ كلان و نجومی هدیه می كند . كسی نیست بگویید آخر پدر من ، عزیز من این پول ها را می شود در جهت درست میل كرد ، چرا شما بیت المال مسلمین را این چنین هدر می دهید؟! البته جای شكرش باقی است كه با نامگذاری این یك روز برای همان جماعت عشق قلم ، كه فواید بسیار قلم را نمی دانند و تنها از آن برای نوشتن اندیشه هایشان استفاده می كنند ( و هوا برشان داشته كه برای ما مهم است ) در سراسر سال از این جماعت پرمدعا دیگر خبری نیست ؛ البته این رفتار یكی از فرهنگی ترین و هوشمندانه ترین رفتارها در كشور ماست، برای آنكه از شر چیزی راحت شویم یك روز را برای آن نامگذاری می كنیم و خلاص تا سال بعد . اصلاً جماعت كتابخوان و نویسنده همین یك روز هم از سرشان زیاد است ، مگر افرادی كه فقط 03/0 % از جمعیت كشور را تشكیل می دهند(1) حقی بیشتر از این دارند ، تازه دنیای امروز بر آراء اكثریت تاكید دارد ، اینها كه اقلیت هم محسوب نمی شوند . بنده در این جا از فرصت استفاده كرده و پیام می دهم كه برای برگزاری هرچه بهتر این روز و برای آنكه قلم به دستان این روز را برای خودشان مصادره نكنند ، بهتر است برنامه های زیر را در نظر داشته باشیم :
-تمام فرهنگ دوستان عزیز به خاطر داشته باشند كه در" روز ملی قلم " قلم بزرگ و زیبایی را بنا به سلیقه خود در جیب كت و یا مانتوی خود قرار داده به نحوی كه از دور هم قابل دیدن باشد .
-در این روز رسانه ها از معرفی نویسندگان و یا ناشران جداً خودداری ورزند و بگذارند آنها در همان كنج عزلت خودشان باقی بمانند . باور كنید این طوری بیشتر به آنان خوش می گذرد .
-رسانه های دیداری تا می توانند در این روز برنا مه های طنز و مسابقه فوتبال پخش كنند تا كسی یك دفعه دچار بیماری مطالعه نشود.
-البته انتخاب این روز درست در فصل تعطیلی مدارس و دانشگاهها خود اتفاق میمونی بوده كه نشان از توجه مسئولان امر به كتاب گریزی دارد. و دیگر جای بحثی نمی ماند چرا كه این انتخاب خود شاهكار حیرت آوری است .
-مسئولان امر در این روز آمار كتاب خوانها را تهیه و در اختیار رسانه ها قرار دهند تا ملت شریفمان بدانند كه با چه اقلیت پرمدعایی كه همواره از كمبود امكانات گله می كنند روبرو هستند .
-البته دیگر اقدامات این روز ملی را به ابتكار شما فرهنگ دوستان عزیز واگذار می كنم .
