11 نکته درباره تستوسترون درمانی
- موارد مصرف این دارو، در کمبود هورمون تستوسترون در بدن، تاخیر بلوغ در پسران، سرطان پستان، بزرگی پستان بعد از زایمان، آنژیو ادم ارثی(تورم رگی)، آندومتریوز و بیماری فیبروکیستیک پستان است.
- تستوسترون، باعث تحریک بلوغ جنسی مردانه و رشد و تکامل صفات ثانویه جنسی (رویش مو در صورت و بدن، ضخیم شدن تارهای صوتی) می گردد. این هورمون باعث جهش رشد در نوجوانان و توقف رشد قدی با بستن صفحات رشد در دو انتهای استخوانها می شود. تستوسترون باعث ساخته شدن بافتها می گردد.
- شایعترین واکنش نامطلوب ناشی از درمان با تستوسترون عبارت است از گسترش اثر هورمونی. در مردان، نعوظ های مکرر و طولانی، تحریکپذیری مثانه (تکرر ادرار) و ژنیکوماستی (تورم یا حساسیت بافت پستانی) ممکن است بروز کند.
- در زنان، بزرگی کلیتوریس، بمشدن صدا، رشد موهای بدن یا صورت، ریزش موی غیرمعمول و بینظمی یا فقدان قاعدگی ممکن است بروز کند.
بروز صفات مردانه در زنان ممکن است برگشتناپذیر باشد، حتی با قطع سریع دارو. پوست چرب و آکنه در هر دو جنس (مردان و زنان) شایع است.
- واکنشهای نامطلوب متابولیک شامل احتباس مایعات و الکترولیتها (گاه منجر به ادم)، افزایش سطح کلسیم خون، کاهش سطح قند خون و افزایش سطح کلسترول است.
- تجویز طولانی مدت تستوسترون ممکن است منجر به فقدان میل جنسی (لیبیدو) و سرکوب اسپرمسازی در مردان گردد.
- اختلال شدید، ولی نادر در عملکرد کبد از جمله نکروز کبدی و سرطان سلول های کبدی هم گزارش شده است.
- تستوسترون موجب افزایش اثر داروهای خوراکی ضددیابت و افزایش زمان داروهای ضدانعقادی و کاهش اثر انسولین می شود.
- عوارض جسمی در آقایان شامل ژنیکوماستی، ناتوانی جنسی و آتروفی بیضه است.
- هنگام تستوسترون درمانی، وزن کردن روزانه و توجه به افزایش وزن بیش از 2 کیلو و 200 گرم در هفته و گزارش این موارد به پزشک، بسیار مهم است.
- اندازهگیری فشار خون در هر 4 ساعت و توجه به کاهش برونده ادراری و افزایش ادم مهم است.