تولید و عرضه چه تناسبی دارند؟!

اهالی سینما مطرح كردند:

تولید و عرضه چه تناسبی دارند؟!

چه تولیدی با چه گرایشی در جریان است

براساس گزارش چندی قبل فارابی وضعیت تولید فیلم در سال سینمایی 87 ـ از بیست و سوم بهمن 86 تا اول اردیبهشت سال 87 ـ نسبت به مدت مشابه سال قبل معادل 2/2 برابر (120 درصد) رشد داشته است، برخی تهیه‌كنندگان و كارگردانان از شرایط تولید در سینمای ایران گفتند.

 تولید و عرضه در سینمای ایران چه تناسبی دارند؟!

محسن علی‌اكبری درباره‌ی روند تولید در سینمای ایران به خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا اعتقادش را اینگونه مطرح كرد: افزایش تولیدی كه اعلام شده است باعث افتخار نیست. باید دید این تولید با عرضه چه تناسبی داشته است و آیا در زمینه عرضه، هم موفقیت داشته‌ایم یا نه؟!

او ادامه داد: از فیلم‌های تولیدشده سال گذشته آثار زیادی پشت اكران مانده‌اند. این موضوع یك نقیصه بزرگ است كه تا این موضوع برطرف نشود، نمی‌توان افزایش صرف تولید را یك موفقیت به حساب آورد.

علی اكبری با اشاره به تعداد سالنهای محدود نمایش اذعان داشت: از فیلم‌های سال گذشته شاید تنها 10 فیلم به سود‌دهی رسیده باشند و بقیه با شكست تجاری مواجه‌ شده‌اند بنابراین باید در این زمینه راهكاری اندیشیده شود.

این تهیه‌كننده با تاكید بر اینكه، هر چه زودتر باید اطلاعات دقیق و جامعی درباره‌ی تولید ارایه شود، ادامه داد: سال‌های قبل در یك دوره‌ی یك دفترچه‌ی سیاستگذاری وجود داشت كه الان دیگر چنین برنامه مدونی نیست كه دوباره‌كاری صورت نگیرد. به طور مثال نمی‌دانیم سینمای كودك در سال چند فیلم نیاز دارد، یا در حوزه سینمای دفاع مقدس چه تولیداتی باید داشته باشیم به همین دلیل یك‌باره تولیدات ژانری زیاد و یا كم می‌شود.

 تولیدات باید جوابگوی اكران باشند

اما حبیب اسماعیلی به عنوان تهیه‌كننده هم معتقد است: این افزایش تولید باعث خوشحالی است و نشان می‌دهد چرخه اقتصاد سینما به حركت درآمده است. اما این تولیدات باید جوابگوی اكران هم باشد و هم‌زمان با افزایش تولید، سینماسازی هم باید رونق بیشتری پیدا كند.

او شرایط تولید در سینمای ایران را بسیار سخت‌تر از گذشته دانست و گفت: دستمزدها بسیار بالارفته و باید دید با این هزینه‌ها زیاد آیا شرایط اكران جوابگو هست یا نه؟!

شرایط اكران بسیار سخت شده است

محمد نیك‌بین هم گفت: تقریبا هرسال یك فیلم را تولید می‌كنیم و شرایط صدور مجوزها و اكران بسیار سخت‌تر شده است. ما با حجم تولیدات گذشته برای اكران مشكل داشتیم و اگر طبق این آمارها با افزایش تولیدات مواجه هستیم، قطعا مشكلات اكران بیشتر خواهد شد، بنابراین باید در این زمینه راه‌حلی اندیشیده شود.

سرمایه‌گذاران تولیدات چه كسانی هستند

ایرج تقی‌پور دیگر تهیه‌كننده سینما هم به ایسنا گفت: باید دید سرمایه‌گذاران این تولیدات چه كسانی هستند؟! به اعتقاد من اكثر این آثار با سرمایه دولت ساخته می‌شود. با توجه به هزینه بالای تولید فیلم، بازگشت سرمایه بسیار مشكل است و تنها فیلم‌های تجاری هستند كه در گیشه به سوددهی می‌رسند.

وی با طرح این پرسش كه تكلیف فیلم‌های غیرتجاری چه می‌شود؟ ادامه داد: مگر چند تا از فیلم‌های ما تجاری هستند؟! نباید امید داشت كه فیلم غیرفارسی و فاقد سوپراستار بسازی و فروش داشته باشد.

او اظهار تاسف كرد از اینكه؛ جریان سینمای ایران جریانی نیست كه مشوق تهیه‌كنندگان برای ساخت فیلم خوب باشد و این روند بگونه‌ای نیست كه باعث شود همه سختی‌ها را تحمل كرد تا حداقل هزینه تولید فیلم را دربیاورند.

این تهیه‌كننده همچنین به روند فروش فیلم‌ها اشاره كرد و گفت: فیلم‌های خوب امكان فروش پیدا نمی‌كنند، مگر آنكه مورد حمایت خاص همچون بنیاد سینمایی فارابی باشند.

 فیلم‌هایی كه به مرحله‌تولید نرسیدند

حسین فرحبخش از تهیه‌كنندگان سینما هم با اشاره به آمار ارایه‌شده تولیدات خاطرنشان كرد: پروانه ساخت‌هایی كه لغو شده است از این آمار كسر نشد و شاید حدود 50 فیلم باشند كه به مرحله تولید نرسیده‌اند، اما در این‌جا محاسبه شده‌اند. اكثر این آثار هم با سرمایه‌گذاری دولت ساخته می‌شوند و با توجه به این‌كه به دنبال جذب مخاطبان نیستند اكران هم نمی‌شوند.

این تهیه‌كننده كه بیشتر تولیداتش در حوزه سینمای تجاری است با بیان این‌كه بعد از فیلم «زن‌ها فرشته‌اند» تولید جدیدی نداشته‌است گفت: حدود 6 ماهی است كه به دنبال ثبات بیشتر وضعیت سینما هستیم تا تولید جدیدی را آغاز كنم.

 چه تولیدی با چه گرایشی در جریان است

علیرضا ریسیان رییس كانون كارگردانان سینمای ایران هم معتقد است: تولید به حیات خودش در سینما ادامه می‌دهد، اما آنچه اهمیت دارد، این است كه چه تولیدی و با چه گرایشی در جریان است.

او با اشاره به آمار تولیدی كه از سوی بنیاد سینمایی فارابی اعلام شده است اظهار داشت: چون اسامی فیلم‌ها اعلام نشده است، مشخص نیست نقش حمایتی فارابی در این‌ پروژه‌ها چقدر بوده است، بنابراین اگر این اتفاق بی‌افتد می‌توان این اطلاعات را پردازش كرد.

وی ادامه داد: با توجه به سال‌هایی كه در شورای پروانه ساخت بودم، معتقدم برای ارزیابی شرایط تولید، ارزیابی یك متوسط 6 ماهه نیاز است تا بتوان رشد و یا كاهش تولید در سینمای ایران را ارزیابی كرد.

رئیسیان در پایان با اشاره به دریافت پروانه ساخت فیلم «چهل سالگی» خاطرنشان كرد: خود من با داشتن پروانه ساخت ترجیح می‌دهم به سراغ حمایت‌های دولتی نروم. شنیده‌ام آن حمایت‌های عام دیگر وجود ندارد و حمایت‌های خاص هم هیچ‌وقت شامل امثال من نمی‌شود، بنابراین به دنبال منابع سرمایه در بیرون از جریان رسمی می‌گردم.

منبع : ایسنا