اسهال مسافران

بین 20 تا 50 درصد افرادی که به کشورهای در حال توسعه سفر می کنند، حین مسافرت یا پس از آن، دچار اسهال می شوند و این خطر در هنگام مسافرت به هندوستان، آمریکای لاتین، آفریقا، خاورمیانه و جنوب آسیا، بیشتر است.

علائم:

طول مدت متوسط اسهال حدود 3 تا 6 روز است. 10درصد موارد بیش از یک هفته طول می کشند و ممکن است اسهال با دردهای شکمی، تهوع، سردرد، تب خفیف و استفراغ همراه باشد. کمتر از 5 درصد بیماران دچار تب بالا، مدفوع خونی یا هر دو می شوند.

افراد در معرض خطر:

اشخاصی که در معرض خطر بیشتری هستند شامل بالغین جوان، افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف شده، دیابتی ها و بیماران دریافت کننده آنتی اسید هستند.

میزان بروز در زن و مرد یکسان است.

منبع اولیه عفونت، خوردن غذا یا آب آلوده به مدفوع است.

درمان:

اسهال مسافران اغلب بدون درمان بهبود می یابد.

مایع درمانی خوراکی برای جایگزینی آب و الکترولیت از دست رفته سودمند است و به صورت معمول آب درمانی بالغین کافی است.

دیفنوکسیلات و لوپرامید می توانند باعث بهبود علائم شوند، اما در صورت شدید بودن اسهال،تب بالا یا وجود خون درمدفوع باید از مصرف آنها خودداری کرد.

شاید در مسافرانی که در مدت 8 ساعت، سه نوبت یا بیشتر اسهال دارند، بخصوص اگر با تهوع، استفراغ، درد شکمی، تب یا خون درمدفوع همراه باشد درمان ضدمیکروبی سودمند باشد.

در حال حاضر رژیم درمانی رایج سیپروفلوکساسین 500 میلی گرم، دو بار در روز به مدت 3 تا 5 می باشد.

اگر اسهال علیرغم درمان ادامه داشت، بیمار بایستی توسط یک پزشک معاینه شود و در صورت نیاز درمان ضد انگلی دریافت نماید.