غرق خون شد دل و بر لب نفسی بیش نماند/باغ ویران شد و جز خاروخسی بیش نماند/حسرتی شعله به قلبم زد و زین مرغ اسیر/غیر خاکستری اندر قفسی بیش نماند...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : سه شنبه 1387/05/29
گزیده اشعار شفق (2)
غباری در دشت
| غرق خون شد دل و بر لب نفسی بیش نماند |
| باغ ویران شد و جز خاروخسی بیش نماند |
| حسرتی شعله به قلبم زد و زین مرغ اسیر |
| غیر خاکستری اندر قفسی بیش نماند |
| کاروان رفت و از آن قافله ی رفته، به دشت |
| جز غباری و نوای جرسی بیش نماند |
| چون رود سیل گل آلود، بماند اثرش |
| زندگی رفت و از او جز هوسی بیش نماند |
| گیرم ایام جوانی به محال آید باز |
| فرصتم کو که مرا جز نفسی بیش نماند |
| اخگری مانده زمن دار خدایا نگهش |
| که از این خرمن آتش قبسی بیش نماند |
| آنچه پیرانه سرم مست کند رحمت تست |
| که به جز عفو توام ملتمسی بیش نماند |
| دل چه بندیم به ماندن که در این دیر خراب |
| یک شبی یا دو شبی هیچکسی بیش نماند |
مناجات نیمه شب عشق
| رخ تو همدم و همراز، بس مرا |
| درد غم تو مونس و دمساز، بس مرا |
| در خلوت شبانه چو فریاد سردهم |
| مرغ سحر حریف و هم آواز، بس مرا |
| از مرحمت گرم بپذیری به بندگی |
| جاوید این شرافت و این ناز بس مرا |
| مستم کند نوای مناجات نیمه شب |
| از هر سرود، این شکرین ساز بس مرا |
| در این محیط سرد که هر دل فسرده است |
| آتش فروز، عشق سرافراز بس مرا |
| سیر و صفای باغ گلم نیست آرزو |
| نازی از آن دو نرگس طناز بس مرا |
| بی حاصل است عشق تو بنهفتنم ز خلق |
| اشک غمت خبرکش و غماز بس مرا |
| خضر طریق، در ره اسرار معرفت |
| دیوان خواجه حافظ شیراز بس مرا |
| استاد شعر من نبود غیر شور عشق |
| نیروی عشق، قافیه پرداز بس مرا |
