اوستیایی ها ایرانی هستند

این روزها شاهد جنگ سنگین و پرتلفاتی در منطقه اوستیای جنوبی گرجستان هستیم، اوستیای جنوبی؛ یكی از مناطق خودمختار گرجستان است كه دولت تحت حمایت غرب در این كشور خود مختاری این منطقه را به رسمیت نمی‌‌شناسد. مساحت اوستیا 3900 كیلومتر مربع، جمعیت آن بیش از 70 هزار نفر و مركز آن شهر تسخین والی است.

اوستیا در تاریخ:

اوستیا (جنوبی و شمالی) یكی از ایالت‌های كوچك قفقاز است كه در تاریخ به نام "آلانیا "شناخته می‌شود. این منطقه در سال 1774 به امپراتوری روسیه پیوست و تا انقلاب اكتبر 1917 جزیی از خاك روسیه بود. به دنبال این انقلاب درگیری‌های خونینی میان بولشویك‌ها و بورژواها در اوستیا به وجود آمد.

شورای رهبر حزب كمونیست گرجستان در 21 دسامبر 1921قانونی را درباره اوستیا از تصویب گذراند و در پی آن كمیته انقلابی كه وابسته به بولشویك‌ها بود، مرزهای مناطق اوستیا را مشخص كرد. یعنی مناطق شمالی اوستیا به خاك روسیه پیوست و بورژواهای گرجستان نیز حاكمیت خود را بر مناطق جنوبی تحكیم بخشیدند. به هرحال این چنین تقسیمی باعث شد تا بذر اختلافات و درگیری های آینده در اوستیا كاشته شود.

گرجستان در سال 1922 همراه با جمهوری‌های ماورای قفقاز به اتحاد جماهیر شوروی پیوست و در 5 دسامبر 1936 گرجستان به‌صورت رسمی یكی از جمهوری‌های اتحاد جماهیری شوروی محسوب شد. در همین هنگام گرجستان اعلام كرد كه اوستیای جنوبی یكی از ایالت‌های این جمهوری است كه به آن خودمختاری اعطا می‌كند.

زمانی که نشانه های فروپاشی در اتحاد جماهیر شوروی آشکار شد، نمایندگان اوستیای جنوبی در نوامبر 1989 به جمهوری مستقل اوستیا رای مثبت دادند. بنابراین جمهوری مستقل اوستیای جنوبی در سپتامبر 1990 اعلام موجودیت كرد. گرجستان در برابر این اقدام،  قانون خود مختاری اوستیای جنوبی، آبخازی و آجاریا را در دسامبر 1990 لغو كرد و این اقدام مقدمه‌ای برای درگیری‌های خونینی در این مناطق شد.

ادوارد شواردنادزه رئیس جمهور وقت گرجستان در 14 ژوئیه 1994پیمان "داگومیس" را با بوریس یلتسین رئیس جمهور روسیه امضا كرد تا به جنگ داخلی پایان داده شود و نیروهای حافظ صلح روسیه به‌طور قانونی به مناطق درگیری اعزام شوند.

در نوامبر 2006 همه پرسی در اوستیای جنوبی برگزارشد كه بیشتر شركت كنندگان در آن به استقلال اوستیای جنوبی رای مثبت دادند. در مقابل نیز ساکاشویلی رییس جمهور طرفدار آمریکای گرجستان از حل و فصل نهایی اوستیا و پیوستن کامل آن به گرجستان خبر داد. تفلیس در آوریل 2008 پیشنهاد داد تا درساختار قدرت  اوستیای جنوبی سهیم باشد كه این پیشنهاد با مخالفت پارلمان اوستیای جنوبی روبرو شد. اختلافات میان دو طرف كار را به جایی رساند كه گرجستان به اوستیای جنوبی حمله كرد كه در اثر آن تعدادی از اتباع روسیه كشته و زخمی شدند و ارتش روس به بهانه حمایت از شهروندان وارد عمل شد و جنگ میان گرجستان و روسیه آغاز گشت. [منبع: خبرگزاری فارس]

سرزمین مردم آریایی

مردم اوستیا به سبب تعلق به اقوام آریایی خود را "ایرن" و همچنین سرزمین خود را "ایرستون" می نامند؛ که مشابه نام ایران است.

به اعتقاد پژوهشگران اوستی‌ها از بازماندگان اقوام آریایی "سكا" هستند. سكاها همان قومی هستند كه در اساطیر ایرانی و شرقی از آنها به تورانیان نام می‌برند. از دیدگاه زبان شناسی زبان مردم اوستی از شاخه زبان‌های ایرانی شناخته شده ‌است. بیشتر مردم اوستیا مسیحی و گروه قابل ملاحظه‌ای از آنان مسلمان هستند.

این قوم دارای یکی از قدیمی ترین زبان های موجود ایرانی، می باشند و لهجه آنان مانند کردهای ایرانی است. مردمان بی نهایت مهربان، خونگرم و مهمانواز و بسیار ایراندوست که در کمتر نقطه ای از جهان می توان دید. آداب و رسوم ملی آنها بازمانده ای از آداب ایرانیان باستان است. دعا بر سر میز غذا، نوروز، چهارشنبه سوری، جشن های گوناگون و رفتارهای ناب اجتماعی بازمانده ای از آن است. تقریبا تمامی رفتارهای اجتماعی آنان از نظر جامعه شناسی قابل بررسی و مقایسه با رفتار ایرانیان است. آداب و رسوم دفن مردگان، احترام به بزرگان خانواده، جایگاه زن و مرد و ... از نمونه های بارز آن است که اشتراک فراوانی با ایران باستان دارد. [منبع موسسه ایراس]