آرام ، آرام تا آرامش
قدم های كوچك و عملی بسیاری وجود دارد كه شما می توانید به فرزندتان در جهت کنترل اضطراب و افزایش نشاط کمک کنید. نکته هایی که در ذیل می آید راه های کاربردی در همین زمینه است.
1- سعی كنید آرامش را در محیط خانه حفظ كنید . یك وعده غذایی همراه با آرامش و یا تماشای سریال های شبانه به اتفاق خانواده از راه هایی هستند كه شما می توانید محیط خانه را آرام و با صفا سازید.
2- فرزندتان را به تمرینات ورزشی ، خوردن غذا و خواب كافی تشویق كنید . اینها قوانین اساسی برای كنترل اضطراب هستند . شرایط روحی و جسمی مناسب ، بدون خواب به موقع ، ورزش ، و غذای سالم ، تقریبا غیر ممکن است . همچنین به خاطر داشته باشید كه استفاده زیاد از كافئین می تواند سبب افزایش اضطراب گردد .
3- به فرزندتان در نظم بخشیدن به امور خود یاری كنید . فرزندتان را تشویق كنید تا نسبت به تكالیف مدرسه اش بیشتر مرتب باشد. تكالیف خود را در یك دفتر بنویسد . تكالیفش را در پایان هر روز چك كند تا مطمئن شود كه كتاب مناسب را به خانه آورده است ،و برای برنامه های در طول ترم برنامه ریزی داشته باشد . فرزند شما می تواند از طرق دیگری نیز به امور خود نظم و ترتیب بخشد . به این ترتیب :
- رویدادها و قرار ملاقات های خود را در یك برنامه و یا تقویم بنویسد .
- لیستی از كارهای خود را یادداشت كند .
- محیطی مناسب كه تمام نیازهای او در آن محیط در دسترس باشد برای انجام تكالیف خود فراهم نماید .
- كفش های مدرسه و یا ورزشی خود را یك روز در هفته تمیز كند .
- قفسه و یا سبدی را در گوشه ای از خانه تعبیه نماید تا چیزهایی را كه قرار است به مدرسه ببرد و یا به دوستانش تحویل دهد در آن قرار گیرد .
4- فهرست برنامه های نوجوانتان را در نظر داشته باشید ، ممكن است ترتیبی وجود داشته باشد كه به او كمك كند سنگینی بار مسئولیت را كمتر احساس كند. آیا می تواند تعداد ساعت هایی را كه برای كارهای بعد از مدرسه اش صرف می كند كاهش دهد ؟ آیا كلاس های خاص مشكل را برای نیمسال تحصیلی بعدی موكول نماید ؟آیا می تواند تكالیف مدرسه اش را به جای اینكه در یك و یا دو روز تكمیل كند ، در طول ایام هفته تدریجا انجام دهد ؟همچنین مطمئن باشید كه نوجوان شما در برنامه ریزی اش اوقات فراغت كافی داشته باشد .
5- به نوجوان خود كمك كنید تا زمانی كه روحیه مناسبی دارد بهترین استفاده و سود را ببرد و ساعات پر بازدهی در طول روز داشته باشد . اگرچه ممكن است این مخالف برنامه زمانبندی شما باشد ، برخی نوجوانان صبح ها حال مناسبی ندارند بنابراین ، احتمالا این زمان بهترین زمان ممكن برای تكمیل تكالیف مدرسه نیست . اگر فرزند شما نزدیكی های غروب بی حال می شود و بعد از خوردن شام سرحال می آید، او را تشویق كنید كه تكالیفش را در آن زمان انجام دهد . بسیاری از نوجوانان احساس هشیاری و انرژی بیشتری در ساعات عصر و در طول شب دارند .
به نوجوان خود كمك كنید تا زمانی كه روحیه مناسبی دارد بهترین استفاده و سود را ببرد و ساعات پر بازدهی در طول روز داشته باشد .
6- فرزندتان را تشویق كنید كه فعالیت هایی را كه علاقه مند است بیابد و بر روی آنها تمرین كند . وقت گذاشتن بر انجام فعالیت هایی كه باعث شادی افراد می شود ، یكی از بهترین راه های موجود در تسكین اضطراب است . اگر فرزند شما موسیقی می نوازد و یا عضو یك تیم ورزشی است، اطمینان كسب كنید كه او ساعاتی برای شركت و انجام فعالیتی كه دوست دارد در نظر می گیرد .
7- هر روش مفیدی را که فرزندتان برای مقابله با اضطراب به کار می بندد، مهم بدانید. احترام گذاشتن به اینكه او این روش را راه موثری در مقابله با اضطراب می داند ، برای او ارزشمند است. همچنین مهم است كه به نوجوان خود اجازه دهید كه بنا به موقعیت خود تجدید روحیه نماید . اگر فرزندتان پس از بازگشت از مدرسه نیاز به تخلیه روحی و آرامش دارد سعی كنید این امكان را به او بدهید ، پیش از اینكه خود ضرورتی بیابید .
همه فنون جدید تسكین اضطراب را برای نوجوان خود آزمایش كنید . شما احتمالا پیاده روی ، تماشای فیلم های طنز ، تمرین های مربوط به آرامش ، یا هر چیز جذاب دیگری را امتحان می كنید . این موارد ممكن است بتواند شما و فرزندتان را یاری كند :
- در دفتر خاطرات یادداشت بنویسد .
-تمرینات ورزشی انجام دهد.
- تنفس های عمیق را تمرین كند .
- تعمق و تفكر نماید .
- برای آرامش خود دوش بگیرد.
- یك فنجان چای بنوشید و از مطالعه یك مجله جدید لذت ببرید .
- به انجام یك فعالیت تفریحی و یا حضور در یك مراسم اجتماعی بپردازد .
بیشتر اضطراب هایی كه نوجوانان تجربه می كنند یك بخش معمول ازدوره های حساس زندگی است . سعی کنید بدون
اینکه آن را به یک مشکل حاد تبدیل نمایید، در آرامسازی به آان ها کمک کنید.
حضرت علی می فرمایند: بر تو باد به نوجوانان که این گروه در پذیرش هر نوع خوبی شتاب بیشتری نشان می دهند.*
پی نوشت:
* قرب الاسناد، ص 128
ترجمه: کهتری، کارشناس اجتماعی تبیان