"در سوگ یار و همراه پیامبر اکرم"

دهم رمضان، سال 10 بعثت،نقطه پایانی بر 25 سال همراهی خدیجه، بانوی آسمانی با رسول خدا صلی الله علیه و آله بود. بانویی مبارکه،(1) طاهره، راضیه، مرضیه، زکیه، صدیقه، کبری،(2) شافحه،(3) فاضله، کامله،(4) و عفیفه(5) که 55 سال قبل از بعثت چشم به جهان گشود و از سال 15 قبل از بعثت ( دهم ربیع الاول) در کنار برگزیده الهی قرار گرفت و سرانجام بعد از قریب به 25 سال همراهی و همگامی، در   65 سالگی چشم از جهان فرو بست و رسول الهی را در فراقی جانسوز تنها گذاشت.

این واقعه دردناک که با فاصله زمانی اندک از وفات ابوطالب علیه السلام روی داد، چنان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را متأثر کرد که آن سال را "عام الحزن" نامید.

مروری بر نحوه خاکسپاری خدیجه علیها السلام و یاد کرد دایمی پیامبر از وی، میزان این حزن و اندوه را به خوبی نشان می دهد. وقتی خدیجه علیها السلام وفات یافت، پیامبر به شدت گریه کرد و زمانی که قبر آن بانوی بزرگوار حاضر شد، پیامبر همانگونه که اشک از چشمانش ریزان بود، وارد قبر شد و در قبر خوابید و افزون تر از قبل گریست.(6) او را دعا کرد و برخاست و با دست خویش همسرش را در قبر گذاشت.(7) پیامبر در سالگرد وفاتش نیز گریه کرد (8) و به زنانش فرمود: گمان نکنید مقامتان از او بالاتر است.  زمانیکه کافر بودید،او ایمان آورد و مادر فرزندانم اوست.(9) از عایشه روایت کرده اند که گوید: " هیچگاه نمی شد که رسول خدا از خانه بیرون رود جز آنکه خدیجه را یاد می کرد و ستایش و مدح او را می نمود، تا اینکه روزی مطابق همان شیوه ای که داشت، نام خدیجه را برد و او را یاد کرد، در این موقع رشک و حسد مرا گرفت و گفتم : خدیجه جز پیرزنی بیش نبود در حالیکه خداوند بهتر از او بهره تو کرده است !

عایشه گوید: رسول خدا که این سخن مرا شنید ، غضبناک شد به حدی که از شدت غضب موهای جلوی سر آن حضرت حرکت کرد آنگاه فرمود:

به خدا سوگند خداوند بهتر از او زنی به من نداده، او بود که به من ایمان آورد، هنگامی که مردم کفر ورزیدند و او بود که مرا تصدیق کرد و مردم مرا تکذیب نموده و او بود که در مال خود مرا برخود مقدم داشت در وقتیکه مردم محرومم کردند، و از او بود که خداوند فرزندانی روزی من کرد و از زنان دیگر نسبت به فرزند محرومم ساخت.

عایشه گوید: با خود گفتم  دیگر از این پس هرگز به بدی او را یاد نخواهم کرد.(10) روایتی در کتابهای شیعه و اهل سنت آمده که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

" از میان زنان چهار زن به مرحله کمال رسیدند: آسیه همسر فرعون، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد وفاطمه دختر محمد. " (11)

پی نوشت:

1-بحارالانوار ، ج 21 ، ص 352

2-بحارالانوار، ج102، ص272

3-بحارالانوار، ج 16 ، ص 69

4-بحارالانوار، ج 75، ص 56

5-بحارالانوار، ج 16، ص 69

6-کشف الغمه، ج 1، ص 511

7-تاریخ طبری، ج 4، ص 593

8-سفینةالبحار، ج1، ص 380

9-سیره نبوی، ابن هشام، ج 1 ، ص 199

10-  اسدالغابه، ج 5 ، ص 438

11- مجمع البیان، ج 5، ص 320 – تفسیر ابن جریر، ج ،3 ص 180