دوران كودكی حضرت عباس(ع)
حضرت ابوالفضل العباس(علیه السلام)، در روز چهارم ماه شعبان به دنیا آمدند.
در روزهاى كودكى حضرت عباس(علیه السلام)، پدر گرانقدرش چون آیینه معرفت، ایمان، دانایى و كمال در مقابل او قرار داشت و گفتار الهى و رفتار آسمانىاش بر وى تاثیر مىنهاد. او از دانش و بینش حضرت على(علیه السلام) بهره مىبرد. حضرت در باره تكامل و پویایى فرزندش، فرمود: همانا فرزندم عباس در كودكى علم آموخت و به سان نوزاد كبوتر، كه از مادرش آب و غذا مىگیرد، از من معارف فرا گرفت.
در آغازین روزهایى كه الفاظ بر زبان وى جارى شد،حضرت علی(علیه السلام) به فرزندش فرمود: بگو یك.
حضرت عباس(علیه السلام) گفت: یك.
حضرت ادامه داد: بگو دو.
حضرت عباس(علیه السلام) خوددارى كرد و گفت: شرم مىكنم با زبانى كه خدا را به یگانگى خوانده ام، دو بگویم.
پرورش در آغوش امامت و دامان عصمت، شالوده اى پاك و مبارك براى ایام نوجوانى و جوانى حضرت عباس(علیه السلام) فراهم كرد تا در آینده نخل بلند قامت استقامت و سنگربان حماسه و مردانگى باشد. گاه كه حضرت علی (علیه السلام) با نگاه بصیرت آمیز خود آینده حضرت عباس(علیه السلام) را نظاره مىكرد، با لبخندى رضایت آمیز، سرشك غم از دیدگان جارى مىكرد و چون همسر مهربانش از علت گریه مىپرسید، مىفرمود: دستان عباس در راه یارى حسین قطع خواهد شد.
آنگاه از مقام و عظمت فرزند دلبندش نزد خداوند چنین خبر مىداد: پروردگار متعال دو بال به او خواهد داد تا به سان عمویش جعفر بن ابىطالب در بهشت پرواز كند.
محبت پدرى گاه حضرت على(علیه السلام) را بر آن مىداشت تا پاره تنش را ببوسد ، ببوید و با آداب و اخلاق اسلامى آشنا سازد. از اینرو لحظهاى حضرت عباس(علیه السلام) را از خود دور نمىساخت. فرزند پاكدل حضرت على(علیه السلام) در مدت 14 سال و چهل و هفت روز، كه با پدر زیست، همیشه در كنار او حضور داشت.
در ایام دشوار خلافت، لحظه اى از وى جدا نشد و آنگاه كه در سال37 هجرى قمرى جنگ صفین پیش آمد، با آن كه حدود دوازده سال داشت، حماسهاى جاوید آفرید.
برگرفته از: سایت حضرت ابوالفضل (ع)، با تصرف
********************
مطالب مرتبط