تبیان، دستیار زندگی
حضرت ابوالفضل العباس در روز چهارم ماه شعبان به دنیا آمدند. در روزهاى كودكى حضرت عباس(علیه السلام)، پدر گرانقدرش چون آیینه معرفت، ایمان، دانایى و كمال در مقابل او قرار داشت و گفتار الهى و رفتار آسمانى‏اش بر وى تاثیر مى‏نهاد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دوران كودكی حضرت عباس(ع)

دوران كودكی حضرت عباس(ع)

حضرت ابوالفضل العباس(علیه السلام)، در روز چهارم ماه شعبان به دنیا آمدند.

در روزهاى كودكى حضرت عباس(علیه السلام)، پدر گرانقدرش چون آیینه معرفت، ایمان، دانایى و كمال در مقابل او قرار داشت و گفتار الهى و رفتار آسمانى‏اش بر وى تاثیر مى‏نهاد. او از دانش و بینش حضرت على(علیه السلام) بهره مى‏برد. حضرت در باره تكامل و پویایى فرزندش، فرمود: همانا فرزندم عباس در كودكى علم آموخت و به سان نوزاد كبوتر، كه از مادرش آب و غذا مى‏گیرد، از من معارف فرا گرفت.

گاه كه حضرت علی (علیه السلام) با نگاه بصیرت‏ آمیز خود آینده حضرت عباس(علیه السلام) را نظاره مى‏كرد، با لبخندى رضایت ‏آمیز، سرشك غم از دیدگان جارى مى‏كرد و چون همسر مهربانش از علت گریه مى‏پرسید، مى‏فرمود: دستان عباس در راه یارى حسین قطع خواهد شد.

در آغازین روزهایى كه الفاظ بر زبان وى جارى شد،حضرت علی(علیه السلام) به فرزندش فرمود: بگو یك.

حضرت عباس(علیه السلام) گفت: یك.

حضرت ادامه داد: بگو دو.

حضرت عباس(علیه السلام) خوددارى كرد و گفت: شرم مى‏كنم با زبانى كه خدا را به یگانگى خوانده ‏ام، دو بگویم.

پرورش در آغوش امامت و دامان عصمت، شالوده ‏اى پاك و مبارك براى ایام نوجوانى و جوانى حضرت عباس(علیه السلام) فراهم كرد تا در آینده نخل بلند قامت استقامت و سنگربان حماسه و مردانگى باشد. گاه كه حضرت علی (علیه السلام) با نگاه بصیرت‏ آمیز خود آینده حضرت عباس(علیه السلام) را نظاره مى‏كرد، با لبخندى رضایت ‏آمیز، سرشك غم از دیدگان جارى مى‏كرد و چون همسر مهربانش از علت گریه مى‏پرسید، مى‏فرمود: دستان عباس در راه یارى حسین قطع خواهد شد.

حضرت در باره تكامل و پویایى فرزندش، فرمود: همانا فرزندم عباس در كودكى علم آموخت و به سان نوزاد كبوتر، كه از مادرش آب و غذا مى‏گیرد، از من معارف فرا گرفت.

آنگاه از مقام و عظمت فرزند دلبندش نزد خداوند چنین خبر مى‏داد: پروردگار متعال دو بال به او خواهد داد تا به سان عمویش جعفر بن ‏ابى‏طالب در بهشت پرواز كند.

محبت پدرى گاه حضرت على(علیه السلام) را بر آن مى‏داشت تا پاره تنش را ببوسد ، ببوید و با آداب و اخلاق اسلامى آشنا سازد. از اینرو لحظه‏اى حضرت عباس(علیه السلام) را از خود دور نمى‏ساخت. فرزند پاكدل حضرت على(علیه السلام) در مدت 14 سال و چهل و هفت روز، كه با پدر زیست، همیشه در كنار او حضور داشت.

در ایام دشوار خلافت، لحظه ‏اى از وى جدا نشد و آنگاه كه در سال‏37 هجرى قمرى جنگ صفین پیش آمد، با آن كه حدود دوازده سال داشت، حماسه‏اى جاوید آفرید.

برگرفته از: سایت حضرت ابوالفضل (ع)، با تصرف

********************

مطالب مرتبط

راز و رمز تعالی حضرت عباس (ع)

القاب تابناک حضرت عباس (ع)

چرا امام حسین علیه السلام از یاد نمی رود ؟

درد و دل با مادر

شش گوشه مهربان

دو گل خوشبوی پیامبر

دانه های گردنبند

مرد ناشناس

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.