یك جامعه شناس

ورزش هنوز در كشور ما نهادینه نشده است، ساختار و شكل مشخصی ندارد و به همین دلیل نوعی سرگرمی تلقی می‌شود كه. شكست یا برد در آن حیاتی است دكتر محمد حسین پوریانی، جامعه شناس در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار داشت: در عمل به دلیل فقدان چارچوب و عدم رعایت اصول ورزش، شاهد اثرات قابل توجه شكست‌ها در روحیه‌ی جامعه هستیم كه در این میان رسانه‌ها نقش مهمی در چگونگی شكل دهی نگاه عمومی ایفا می‌كنند

این جامعه شناس خاطرنشان كرد: مخاطبین به دلیل علاقه‌مندی به ورزش، اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های ورزشی را با جدیت دنبال می‌كنند و فضاسازی انجام شده از سوی آنها باعث رویكردهای خاص در جامعه می‌شود كه در سایر جوامع به دلیل نوع نگاه مردم و وجود مصادیق مشخص، اثرات روحی روانی منفی شكست‌ها در نازل‌ترین سطح ممكن است.عضو هیات علمی دانشگاه نراق، با توضیح اینكه امروزه فوتبال به دلیل گرایش عمومی به این ورزش، عامل مهمی در ایجاد انسجام اجتماعی، همدلی و وفاق تلقی می‌شود، یادآور شد: نهادینه شدن این ورزش و جهت دادن ساختار فكری افراد كه آن را به فرهنگ پذیری تعبیر می‌كنیم، اثرات جانبی شكست‌ها در جامعه را به حداقل می‌رساند.دكتر پوریانی در پایان گفت: نباید انتظار بیش از اندازه را در بین مردم ایجاد كرد و حركت به سمت واقع‌گرایی و شناخت ظرفیت‌های واقعی عاملی موثر در كاهش اثرات مخرب شكست‌هاست.

یك

خرد مندانه باید با شكستهای ملی برخورد شود

دكتر عبدالمجید حسینی زاد جامعه شناس در گفتگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، افزود: مساله مهم برخورد منطقی با مسایل است و اینكه به عنوان مثال یك ناكامی، فاجعه تلقی نمی‌شود اما در هر حال باید پذیرفت مطبوعات همواره به این نوع مسایل دامن زده‌اند

وی افزود: برگزاری جلسات مختلف برای بررسی چگونگی عملكرد یك تیم بسیار مناسب است اما ایده‌آل این است كه این نوع نشست‌ها عمدتا پیش از مسابقات تشكیل و به شكلی كارشناسی به بررسی مسایل پرداخته شود. در كشورهایی كه به شكلی خردورزانه‌تر با شكست‌ها برخورد می‌شود، ناكامی‌ها هرگز تبدیل به یك فاجعه نمی‌شوند و فوتبال در كنار بسیاری مسایل دیگر دیده می‌شود

این كارشناس ادامه داد: متاسفانه در جامعه‌ی ما شكست‌های فوتبال تبعات بسیاری دارد و باید خوشحال باشیم كه جوانان عاقل ما دست به خودكشی نمی‌زنند اما در كشوری مانند تركیه یك شكست به حدی عظیم تلقی می‌شود كه حتی كار را به خودكشی می‌رساند.دكتر حسینی زاد با اشاره به اینكه تبعات آسیب‌های روحی و روانی ناشی از شكست‌ها در وهله‌ی اول به رسانه‌ها و دستگاه‌های ذیربط بازمی‌گردد، یادآور شد: برخی دستگاه‌ها همه چیز و حتی كمبودهای خود را به فوتبال وصل می‌كنند. از طرفی رسانه‌ها نیز به جای طرح مواردی چون از بین رفتن آبرو و غرور ملی در هنگام شكست‌ها و اینكه مثلا در رده‌بندی دچار نزول خواهیم شد یا اگر فلان بازیكن در تركیب تیم بود همه چیز درست می‌شد باید به شكلی كنترل شده عمل كنند و علیرغم نقش هشدار دهنده اما نوع زبان و ادبیات آنها مهم است

این جامعه شناس خاطرنشان كرد: به هر حال خود ما با ایجاد توقع كاذب تا حدودی سطح مطلوبیت درخواستی جوانان را بالا برده‌ایم و در حالی كه نمی‌توانیم به این سطح برسیم، این شكاف باعث یاس می‌شود. در عین حال فدراسیون نیز باید كار خود را انجام دهد زیرا در هر حال پیروزی‌ها ناشی از شانس و شكست‌ها را ناشی از عدم توجه به آنچه رسانه‌ها به آن تاكید داشته‌اند، تلقی می‌كنند. رسانه‌ها همواره نظر خود را ارایه می‌دهند اما فدراسیون نیز باید ایده‌ی لازم را بگیرد. در هر حال برخی رسانه‌ها بعضا مسایل احساسی را فارغ از موارد علمی و كارشناسی مطرح می‌كنند و اگر به هشدارهای آنها توجه كنیم عمدتا به استفاده یا عدم استفاده از بازیكنان و یا توجه به رنگ پیراهن را شاهد هستیم.دكتر حسینی زاد افزود: رسانه‌ها در ایجاد جو حاكم پس از یك باخت نقش اساسی دارند و برخورد منطقی و تجزیه و تحلیل‌ اصولی آنها اساس كار است. همگی ما باید تفكری سیستمی و ملی داشته باشیم و همواره آسیب‌های یك شكست را پیش از آن مطرح كنیم و پس از كسب باخت در جهت آرام كردن شرایط حركت كنیم