حق بازنشستگی برای پیرمرد نصرانی
مردی نصرانی که جوانی خود را به کار و تلاش گذرانده بود، و کور و فقیر شده با کمال درماندگی در کنار خیابان گدایی میکرد، و مردم از روی ترحّم چیزی به او میدادند.
روزی امیرالمومنین علی علیهالسلام از آنجا عبور میکرد و او را دید و از حال او پرسید.
گفتند: پیرمرد نصرانی است که از روی پیری و کوری، گدایی میکند.
امام علی علیهالسلام فرمود:
استعملتموه حتّی اذا کبر و عجز منعتموه؟ ؛ در روزگار جوانی و سلامت، او را به کار گرفتید، و اکنون که پیر و کور شده او را از حق خویش محروم ساخته به حال خود رها کردهاید؟
بر حکومت است که تا او زنده است مخارج زندگی او را تامین کند.
سپس به مسئول بیتالمال دستور داد:
انفقوا علیه من بیتالمال؛ از بیتالمال مسلمین او را اداره کنید. (1)
پینوشت:
1- در صورتی که در سال 1648 قانونی از پارلمان انگلستان گذشت که بر اساس آن، هر کسی که عقیدهای مخالف با اصل «تثلیث» ابراز کند، محکوم به اعدام میگردد.
و نیز در سال 1688 همین پارلمان، مذهب رسمی کشور را «پروتستان» معرفی کرد و مقرر داشت که هیچ مسیحی «کاتولیک» حق ندارد در قلمرو حکومت انگلستان به مراسم مذهبی خود عمل کند.
در فرانسه تا اواخر قرن هفدهم مسیحی، طبق مقرّرات خاصّی که از طرف حکومتهای کاتولیک وضع شده بود، «پروتستانها» دچار مشکلاتی بودند، آنها حتّی برای دفع مردگان خود آزادی نداشتند و تنها در مواقع مخصوصی، چنین اجازهای به آنها داده میشد و هنگام تشییع جنازهشان تنها سی نفر اجازه این کار را داشتند و در مواقع عروسی و غسل تعمید، نمیبایست افراد از دوازده نفر، تجاوز کنند! حوادث و صحنههای رقت باری که در این زمینه در کشورهای مختلف مسیحی تا قرن هفدهم روی داد، سرانجام موجب گردید که در بیشتر عهدنامههای قرون 17 و 18 و 19 مانند عهدنامه معروف «وستفالی» و «وین» به مساله آزادی مذهب توجه شود. و در عهدنامه پاریس به سال 1856 مقرر گردید که نه فقط از نظر مذهبی بلکه از لحاظ نژادی نیز تبعیض الغاء گردد و در عهدنامه «برلن» به سال 1878 دولتهای بزرگ آن زمان، دولت متعصّب را مجبور به شناسائی آزادی مذهبی نمودند، ولی نسبت به مسائل نژادی و زبانی و ملیّت، ابهام فراوانی به جای ماند. (حقوق بینالملل: دکتر صفدری، ج 3، ص 234)
منبع:
امام علی علیه السلام و مسایل حقوقی، محمد دشتی.