تبیان، دستیار زندگی
معاویه افسری به نام «سفیان بن عوف غامدی» را دستور داد تا به مرزهای کشور امام علی علیه‌السلام یورش آورد، و با قتل و غارت ایجاد وحشت کند. مرد (غامدی) به شهر (انبار) حمله کرد و با غارت اموال رُعب و وحشت ایجاد کرد. در این میان زنان و مردان غیر مسلمان که در ح
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

رعایت حقوق اقلّیت‌های مذهبی (اهل ذمّه)

امام علی علیه السلام

معاویه افسری به نام «سفیان بن عوف غامدی» را دستور داد تا به مرزهای کشور امام علی علیه‌السلام یورش آورد، و با قتل و غارت ایجاد وحشت کند.

مرد (غامدی) به شهر (انبار) حمله کرد و با غارت اموال رُعب و وحشت ایجاد کرد. در این میان زنان و مردان غیر مسلمان که در حمایت حکومت اسلامی بودند نیز آسیب دیدند.

این خبر امام علی علیه‌السلام را بسیار نگران کرد، در حالی که خشمناک بود و یک طرف عبای آن حضرت بر روی زمین کشیده می‌شد، به «نخیله» کوفه رفت.

ابتداء این خبر دردناک را به‌ گوش همگان رساند که:

و هذا اخو غامد و قد وردت خیله الانبار، و قد قتل حسّان بن حسّان البکریّ، و ازال خیلکم عن مسالحها. و لقد بلغنی انّ الرّجل منهم کان یدخل علی المراة المسلمة، و الاخری المعاهدة، فینتزع حجلها و قلبها و قلائدها و رُعثها، ما تمتنع منه الّا بالاسترجاع والاسترحام. ثمّ انصرفوا وافرین ما نال رجلا منهم کلم، و لا اریق لهم دم؛ فلو انّ امراً مسلماً مات من بعد هذا اسفا ما کان به ملوما، بل کان به عندی جدیرا. (1)

اینک، فرمانده معاویه، (مرد غامدی) با لشگرش وارد شهر انبار شده و فرماندار من، «حسّان بن حسّان بکری» را کشته و سربازان شما را از مواضع مرزی بیرون رانده است.

به من خبر رسید که مردی از لشگر شام به خانه زن مسلمان و زنی غیر مسلمان که در پناه حکومت اسلام بود وارد شد، و خلخال و دستبند و گردنبند و گوشواره‌های آنها را به‌ غارت برد. در حالی که هیچ وسیله‌ای برای دفاع، جز گریه و التماس کردن نداشتند.

لشگریان شام با غنیمت فراوان رفتند بدون این که حتی یک نفر آنان، زخمی بردارد، و یا قطره‌ خونی از او ریخته شود، اگر برای این حادثه تلخ، مسلمانی از روی تاسّف بمیرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است.

پی‌نوشت:

1- خطبه 27 نهج‌البلاغه معجم المفهرس مولف، که برخی از اسناد آن به شرح زیر است:

- المصنّف، ج 10، ص 154: عبدالرزاق بن هشام (متوفای 211 هـ)

- حیلة الابرار، ج 2، ص 390 : بحرانی (متوفای 1107هـ)

- تاریخ دمشق، ج 3، ص 322 و 359 و ج 1، ص 305: ابن عساکر شافعی (متوفای 571 هـ)

- تاریخ بغداد، ج 12، ص 305: خطیب بغدادی شافعی (متوفای 463 هـ)

- تذکرة الخواص، ص 160: ابن جوزی حنفی (متوفای 654 هـ)

- بحارالانوار، ج 34، ص 19 و 159: مجلسی (متوفای 1110 هـ)

منبع:

امام علی علیه السلام و مسایل حقوقی، محمد دشتی.

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.