از نوجوانتان حمایت کنید
چگونگی روابط مؤثر با نوجوانان
والدین در سنینی که فرزندشان به نوجوانی می رسد با مسائل و مشکلاتی روبرو می شوند که قبلاً وجود نداشته است. بنابراین باید بدانند چگونه رفتارکنند که آرامش و امنیت هر چه بیشتر برای طرفین حاصل شود. نوجوانی سن مرموز شدن، تغییر کردن و تردید است. از طرف دیگر شما نیز نگران هستید، پس فشار خود را بر او افزایش می دهید. او نیز که خواهان استقلال بیشتری است واکنش نشان داده و قصد ندارد در محدودیتی که شما ایجاد کرده اید زندانی شود. بدین ترتیب کار به بحث و مشاجره و گاهاً دعوا می کشد. مسئله اینجاست که در این میان کسی مقصر نیست.
این شرایط برای نوجوان نیز سخت است. چرا که بسیاری از تغییرات در همین سنین رخ می دهد و نوجوان نیز در مواقعی دچار حالت تردید، نگرانی و عدم اعتماد به نفس می شود. او از لحاظ روحی نیز دچار بیشترین تغییرات شده و خشم شدید و عشق فراوان را تجربه می کند. از نظر جسمی، به تکامل رسیده و از نظر هوش در فعال ترین وضعیت ممکن قرار دارد و نیاز به حمایت والدین در این دوران بیشتر از هر وقت دیگر احساس می شود.
وقتی والدین با بحران نوجوانی فرزندانشان روبرو می شوند در بسیاری از موارد سعی می کنند کنترل امور را به دست بگیرند. برخی دیگر نیز سعی می کنند اصلاً به کارهای نوجوان کاری نداشته باشند تا از هرگونه مجادله پرهیز شود و نوجوان خودش راهش را پیدا کند. جالب این که هر دو روش بی نتیجه است:
نوجوانی که والدین قدرت طلب دارد بیشتر به طغیان و سرکشی می پردازد تا ثابت کند که مستقل و دارای قدرت تصمیم گیری است.
او ممکن است حتی برخی از مسائل را مخفی نموده و از والدین فاصله بگیرد. در هر دو حال نوجوان حمایت کافی را از والدین نمی گیرد. فرصت را مغتنم بشمارید . رابطه ای متفاوت از دوران کودکی فرزندتان با وی برقرار نمایید. سرکشی او را یک مرحله مهم در استقلال او بدانید. در کنار او باشید و خود را کنار نکشید. در مورد کنجکاوی و نیاز به اطلاع از امور مربوط به او با وی صحبت کنید. البته زمانی را نیز برای تنها بودن به او بدهید.
بهترین کار در لحظات بحرانی چیست؟
بهترین کار چند لحظه مکث و کشیدن چند نفس عمیق است با این کار به خود فرصت آرامش و واکنش صحیح می دهید .
چگونگی برقراری ارتباط با نوجوان
نوجوان تمایل دارد بیشتر با دوستان و همسن و سالان خود باشد اما در عین حال نیازمند والدین نیز هست. البته نیازمند حمایت، راهنمایی ، تشویق و تأیید والدین نه چسبندگی و دستورات آنها. تحقیقات نشان داده اند نوجوانانی که با والدین خود در مورد مسائلی مانند مواد مخدر و دیگر بزهکاری ها گفتگو می کنند 36 درصد کمتر دچار این گونه کجروی ها می شوند. از طرفی دیگر یکی از مهمترین عوامل در برقراری ارتباط با نوجوان این است که برایش وقت بگذارید. می توان وقتی نوجوان از مدرسه بر می گردد به صحبت های او گوش کرد .اما مراقب باشید که صحبت هایتان جنبه دستوری و قضاوتی نداشته و همراه با تشویق باشد. بهترین راه، توجه به مسائل جزیی اما مطلوب است. مثلاً می توان گفت: من از نحوه صبحت کردن تو با دوستم خیلی لذت بردم. یا گاهی اوقات از موارد بد جزیی صرفنظر کنیم. در گفتگو ها نیز یک طرفه فقط به انتقاد و موضع گیری نپردازید. والدین چند دسته هستند؟ 3 گروه از والدین فرزندانی بی مسئولیت برای آینده تربیت می کنند: والدینی که بیش از حد از فرزندان حمایت می کنند و همه کارها را به جای آنها انجام می دهند. گروه دوم والدینی هستند که به شدت سخت گیر هستند و دائم در حال ایراد گرفتن ، انتقاد کردن و دستور دادن هستند. دسته سوم والدینی هستند که بیش از حد نوجوان را آزاد می گذارند تا هر چه می خواهد اعم از درست یا غلط انجام دهد.
منبع: دنیای نوجوان و جوان ، تألیف دکتر علی قائمی
مقالات مرتبط
