صخره‌نوردی سخت
صخره‌نوردی فقط كار قهرمان اكشنی مثل سیلوستر استالونه در اكشن ماجراجویانه «صخره‌نورد» نیست!
هالیوود برای مقابله با مشكلاتی كه طی روزهای آینده پیش رو دارد، نیازمند گروهی از صخره‌نوردان ماهر است. این روزها در لس‌آنجلس فقط یك نام شنیده می‌شود: «اعتصاب» و این كلمه‌ای است كه لرزه بر اندام كمپانیهای فیلمسازی می‌اندازد.
چند ماهی از تهدید به اعتصاب اتحادیه بازیگران سینما (SAG) می‌گذرد و طی این مدت هیچ پیشرفتی در مذاكرات بین آنها و نمایندگان كمپانیهای فیلمسازی مشاهده نشده است.
آخرین بار نمایندگان دو طرف در آخرین روزهای هفته قبل پای میز مذاكره نشستند. بحث اصلی آنان پیرامون «قرارداد، نهایی» بود كه بر اساس آن، اتحادیه بازیگران آمریكا 3 سال دیگر به همكاری با كمپانیهای فیلمسازی ادامه می‌دهد. اما این مذاكرات هم بدون هیچ نتیجه مشخصی به پایان رسید.
در بیانیه‌هایی كه دو طرف منتشر كردند (و بسیار هم كوتاه بود) گفتند كه بحث اصلی پیرامون پیشنهاد 44صفحه‌ای اتحادیه بازیگران به كمپانیهای فیلمسازی بوده است. یكی از نمایندگان كمپانیهای بزرگ فیلمسازی می‌گوید: «نمایندگان SAG درخواست كردند زمان بیشتری صرف مطالعه پیشنهادات دو طرف بشود. از قرار معلوم هر دو طرف می‌خواهند مذاكرات به نتیجه خوبی برسد.»
با این حال، طرفین هیچ تاریخ مشخصی را برای دیدار بعدی خود تعیین نكردند. بیانیه SAG هم هیچ اشاره‌ای به حركت و اقدام بعدی آنها نمی‌كند. آنها فقط گفتند كه نمایندگان اتحادیه نیازمند «تجزیه و تحلیل بیشتر و اساسی‌تر» هستند. نمایندگان اتحادیه طی روزهای آینده پیشنهادات جدید كمپانیهای فیلمسازی را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهند و واكنش لازم را نسبت به آن ابراز می‌كنند.
كمپانیهای فیلمسازی امیدوارند با كشتن زمان امتیازات لازم را از اتحادیه بازیگران بگیرند و این همان كاری است كه آنها چند هفته قبل در ارتباط با دومین اتحادیه پرقدرت بازیگری آمریكا یعنی فدراسیون آمریكایی هنرمندان رادیو و تلویزیون (AFTRA) انجام دادند. این فدراسیون كه حكم خواهر اتحادیه بازیگران سینما را دارد، چند هفته قبل با نمایندگان كمپانیهای فیلمسازی به توافق رسید و یك قرارداد جدید 3 ساله همكاری را امضا كرد.
امضای این قرارداد باعث شد تا كمپانی‌ها یك نفس راحت بكشند. حالا اگر اعتصابی از سوی اتحادیه بازیگران سینما صورت گیرد، روند تولید برنامه‌ها و محصولات تلویزیونی متوقف نخواهد شد (چیزی كه هنگام اعتصاب صد روزه اتحادیه فیلمنامه‌نویسان باعث دردسر و مشكل زیاد شبكه‌های تلویزیونی شد و تقریباً پخش اكثر برنامه‌های پربیننده زنده را متوقف كرد.)
با این وجود SAG تمامی 40هزار عضو رسمی خود را – كه برخی از آنها عضو AFTRA هم هستند – مجبور كرده از امضای قرارداد كمی‌تلطیف شده AFTRA خودداری كنند.
اعضای اتحادیه این هفته در یك نشست خصوصی در این باره بحث می‌كنند و پس از آن رسماً موضع خود را اعلام خواهند كرد. رهبران اتحادیه بازیگران عقیده دارند شكست‌دادن قرارداد AFTRA به آنها امكان آن را می‌دهد كه با قدرت بیشتری در مذاكرات با كمپانیهای فیلمسازی حاضر شوند. به اعتقاد آنها اقدام «خودسرانه» نمایندگان بازیگران تلویزیون به ضرر كل بازیگران است و مانع از به نتیجه رسیدن جمع متحد آنها علیه زورگویی و استثمار تهیه‌كنندگان سینما می‌شود. فدراسیون آمریكایی هنرمندان رادیو و تلویزیون حدود 120هزار عضو دارد كه هم در كارهای تلویزیونی حضور دارند و هم با پروژه‌های سینمایی همكاری می‌كنند.
قرارداد 3 ساله همكاری اتحادیه بازیگران سینما با كمپانیهای بزرگ فیلمسازی همین روزها به پایان می‌رسد و اگر كمپانی‌ها درخواست‌های مادی و معنوی بازیگران را قبول نكنند، آنها با شروع یك اعتصاب نامحدود از حضور جلوی دوربین فیلمبرداری خودداری می‌كنند. این اقدام به مفهوم توقف كامل تولید محصولات سینمایی است.
اتحادیه بازیگران از ماه‌ها قبل درخواست‌های خود را اعلام كرده بود و مذاكرات آنها با نمایندگان كمپانیهای فیلمسازی از اواسط ماه آوریل شروع شده بود. این مذاكرات 2بار به شكست انجامید و طرفین با وساطت لابی‌های مختلف اقتصادی و هنری دوباره به پای میز مذاكره برگشتند. خواسته‌های بازیگران هم تا حد زیادی شبیه خواسته‌های اتحادیه فیلمنامه‌نویسان است.
فیلمنامه‌نویسان هم وقتی كمپانی‌ها، حاضر به پذیرش خواسته‌هایشان نشدند دست به اعتصاب زدند. اولین خواست آنها كسب سود ناشی از فروش اینترنتی و دی‌وی‌دی فیلم‌های سینمایی بود. این خواسته در مذاكرات بازیگران و تهیه‌كنندگان هم حرف اول را می‌زند. در عین حال، بازیگران خواستار امنیت كاری بیشتری هم سر صحنه فیلمبرداری هستند. این در حالی است كه فیلمنامه‌نویس‌ها می‌گفتند هرگونه تغییری در فیلمنامه‌ها باید با اطلاع و نظر آنها باشد.
مذاكرات بین SAG و كمپانیهای فیلمسازی روندی شبیه مذاكرات فیلمنامه‌نویس‌ها با نمایندگان كمپانی‌ها داشت. نتیجه بحث‌ها و مذاكرات قبلی، یك اعتصاب بزرگ بود كه بیش از 100 روز طول كشید و بیش از 500 میلیون دلار فقط برای اقتصاد كالیفرنیا ضرر و خسارت به همراه آورد، اما به عقیده تحلیلگران اقتصادی و هنری یك اعتصاب احتمالی جدید، خسارت‌های بیشتر و بزرگتری به صنعت سینما و دیگر بخش‌های اقتصادی شهر لس‌آنجلس خواهد زد.
اعتصاب فیلمنامه‌نویسان روند تولید فیلم‌های سینمایی را كند كرد، ولی ساخت محصولات سینمایی متوقف نشد. كمپانیهای فیلمسازی كار تولید فیلمنامه‌هایی را كه از قبل خریده بودند ادامه دادند و این باعث شد چرخه تولید به كار خود ادامه دهد. در همان زمان اتحادیه بازیگران سینما رسماً و طی بیانیه‌ای حمایت كامل خود را از اعتصاب فیلمنامه‌نویس‌ها اعلام كرد و تعدادی از بازیگران هم در گفت‌وگوهایی جداگانه بر این حمایت تأكید كردند. برای مثال رابرت ردفورد اختلاف فیلمنامه‌نویسان و تهیه‌كنندگان را «جنگ سرمایه و تفكر» معرفی كرد.
اتحادیه بازیگران سینما در شرایطی مذاكره با نمایندگان كمپانیهای فیلمسازی را شروع كرد كه یك برگ برنده در دست داشت و آن، عقبنشینی كمپانی‌ها در برابر خواسته فیلمنامه‌نویسان بود. طبق تحلیل آدم‌های نزدیك به دنیای سینما، این عقبنشینی به معنی آن است كه بازیگران هم می‌توانند (حداقل) همان امتیازاتی را به دست بیاورند كه فیلمنامه‌نویسان چند ماه قبل از كمپانی‌ها گرفتند. در حقیقت، بازیگران سینما هم خواهان چیز بیشتری نیستند.
به جز كسب درصدی از سود حاصل از فروش اینترنتی و دی‌وی‌دی فیلم‌ها، بازیگران خواسته مهم – و غیرقابل اجابت – و بزرگ دیگری ندارند. كمپانیهای فیلمسازی قبل از این نشان داده‌اند كه در پذیرش چنین خواسته‌ای مشكلی ندارند، اما سؤالی كه مطرح می‌شود این است كه پس چرا مذاكرات با نمایندگان بازیگران را كش می‌دهند و قرارداد جدید را طبق خواسته اتحادیه بازیگران امضا نمی‌كنند؟
تحلیلگران در این رابطه به 2نكته اشاره می‌كنند: اول اینكه تهیه‌كنندگان با درخواست بازیگران موافقند و در نهایت قرارداد جدید درخواستی آنها را امضا می‌كنند. اما آنها نمی‌خواهند خیلی سریع این كار را انجام دهند تا مبادا روی بازیگران و بقیه اتحادیه‌ها زیاد شود! تحلیل‌ها چنین حكایت می‌كند كه مقاومت در برابر خواسته‌های صنفی اتحادیه بازیگران (و دیگر اتحادیه‌ها) به معنی آن است كه تهیه‌كنندگان به‌راحتی به كسی امتیازی نمی‌دهند و كسب امتیازهای جدید با دردسرهای زیادی همراه خواهد بود.
در حقیقت، آنهایی كه امتیاز می‌خواهند باید هزینه‌های سنگین مربوط به آن را هم پرداخت كنند. نكته دوم این است كه بخشی از بازیگران (منظور، فدراسیون هنرمندان رادیو و تلویزیون است) به عنوان رفیق نیمه‌راه عمل كرده و با امضای قرارداد مستقل با تهیه‌كننده‌ها، آب به آسیاب دشمن ریخته‌اند.
کمپانی‌های فیلمسازی امیدوارند بتوانند از این دودستگی نهایت استفاده را بكنند و اتحادیه بازیگران را به شرط پرداخت امتیازات كمتر پای میز مذاكره و امضای قرارداد بكشانند.
اما اتحادیه بازیگران هم حاضر نیست از خواست‌هایی كه مطرح كرده چشم‌پوشی كند. آنها هنوز یك برگ برنده دارند كه در صورت لزوم از آن نهایت استفاده را خواهند كرد: اعتصاب، این نكته‌ای كه آنها بارها و بارها درباره‌اش صحبت كرده‌اند. از قرار معلوم، بازیگران هیچ نگرانی‌ای از بابت بیكاری كوتاه یا درازمدت خود ندارند. آنها خود را برای یك تعطیلی اجباری اما خودخواسته آماده كرده‌اند.
حتی جرج كلونی به شوخی گفته‌است: «ما كه فرصت استراحت نداریم. حداقل این اعتصاب باعث می‌شود با خیال راحت برای یك ماه به تعطیلات و استراحت برویم!» این در حالی است كه اعتصاب فیلمنامه‌نویسان درس‌های خوبی هم به بازیگران داده است. اتحادیه بازیگران از مدتی قبل كار جمع‌آوری پول و اعانه را شروع كرد تا در صورت اعتصاب احتمالی، به كمك مالی آن دسته از بازیگرانی بیاید كه وقوع اعتصاب، آنها را در موقعیت بد مالی قرار می‌دهد.
رسانه‌های گروهی می‌گویند هالیوود و محیط‌های وابسته به آن در این روزها در مود اعتصاب هستند و فعالیت‌های هنری، روند عادی و معمول خود را طی نمی‌كند. آدم‌ها در حال پچ‌پچ كردن هستند و با دیدن یك غریبه، خودشان را در حال كار كردن نشان می‌دهند. رفتار مدیران با همكاران زیردست بهتر و مهربانانه‌‌تر شده است. فضا شبیه آرامش قبل از توفان است و انگار كه همه چشم‌انتظار وقوع فاجعه‌ای هستند كه نمونه‌اش را در اكشن‌های ماجراجویانه‌ای مثل «روز استقلال»، «گودزیلا» یا «پس‌فردا» دیده‌اند!
نكته جالب اینكه اتحادیه بازیگران قبل از این قراردادی با 300 تهیه‌كننده مستقل سینما امضا كرده و گفته اعتصاب آنها شامل این تهیه‌كنندگان نمی‌شود. به این ترتیب بازیگران حتی در صورت شروع یك اعتصاب، جلوی دوربین فیلمبرداری محصولات مستقل سینمایی ظاهر خواهند شد. نماینده اتحادیه می‌گوید: «ما همیشه مدافع سینمای مستقل و گردانندگان آن بوده‌ایم. تهیه‌كنندگانی كه سرمایه‌شان را صرف تولید محصولات مستقل و غیرمتعارف می‌كنند، آدم‌هایی نجیب و قابل احترام هستند.
درگیری ما با كمپانیهای بزرگ فیلمسازی شامل آنها نمی‌شود و آنها را در بر نمی‌گیرد. ما خواهان حقوق قانونی خود هستیم و امیدواریم كمپانیهای فیلمسازی این حقوق را به رسمیت بشناسند. زمانی كه 3 سال قبل قرارداد همكاری با نام آنها را امضا می‌كردیم، چیزی به نام فروش اینترنتی فیلم‌ها وجود نداشت اما حالا آنها از فروش اینترنتی محصولات سینمایی سود خوبی می‌كنند. طبیعی است كه بخشی از این سود حق طبیعی بازیگرانی است كه باعث فروش و موفقیت آنها می‌شوند.»
منبع : همشهری
