بابا باور کن خوشگلی!

تا به حال خودتو، توی آینه دیدی؟

اگه به بعضی ها باشه که 24 ساعته حظ و کِیف قد و هیکلشون رو می برن، آینه که هیچ، اگه چهار تا شاهد عادل هم گواهی بدن که، بابا! باور کن خوشگلی؟!

از جلو آینه کنده نمی شن.

جلوی آینه، آنچنان فیگوری می گیرن، که یعنی کلاس کار تا کجاس!!

آنقدر که خون پدر و مادر را به جوش میآرن.

از خدا که پنهون نیست از شما چه پنهون، مصیبت واقعی وقتی پیش میآد که یکی از اعضاء و جوارح چهره شان مثلاً بینی، به قول معروف، سربالا نباشه یا مطابق سلیقه عالیجنابان نباشه، آن وقت تکلیف همه انستیتوهای زیبایی و دکتر های فک و صورت معلومه.

برعکسش هم هست، فکرش رو بکنید اگه شمایل آنها خدادادی بی عیب و نقص باشه و آنوقت یک روزی کسی بگه بالای چشمتان ابروست آنوقت ...

بگذریم اما حرف دل ما اینه که کسانی هم هستند که جلوی آینه نمی ایستند، مگر جلوی آینه دلشان، آونا فقط توجهشان را معطوف به یک جزء از وجودشان نمی کنن، آونا اگر ساعتها هم پای آینه بایستند، توجهشان متوجه خالی که گوشه چشمشان لانه کرده جلب نمی شه، آونا لکه سیاهی را می بینن که بر اثر بی توجهی خودشون بر روی دلشان نقش بسته است.

نگاهشان به آن لکه برق خاصی داره، برق نگاهشان، آسمان و زمین را هم متحول می کنه. آونا جلوی آینه های معمولی هم می ایستند، ظاهرشان را هم نگاه می کنن، اما محاله چیزی را که در نیمکره راست مغزشان می گذره رو به فراموشی بسپارند.

آونا می دونن که خداوند عالم چه نیروی عظیمی را در بازوهای یک جوان به ودیعه گذاشته.

حتی اگر نزدیکشان هم بشی، چیزی نمی شنوی، اما گویی غوغایی تو دلشون موج می زنه. انگار از خودشون یک انتظار دارند، یک توقع و چشمداشت بزرگ، آره، انتظار ساختن عالم، از خودشان انتظار دارن، تمام تلاششان رو بکنن تا همانگونه که خداوند ازشون انتظار داره و  به هدفی که از آفرینششان داشته، برسن.

آونا هرگز آراستگی ظاهری را فدای آراستگی باطنشون نمی کنن، همینطور آراستگی باطن را قربانی زیبایی ظاهر خودشون نمی کنن.

آونا پای آینه دلشان می ایستند و از مرز تمامی آینه ها می گذرن، نیروی زائدالوصفی تو وجودشون چنگ میندازه، نیرویی که همت، قدرت و انگیزه فراوانی رو تو وجودشون جاری می کنه.

حالا تو دوست خوبم، خوب فکر کن، به آینه دلت مراجعه کن و ببین که تو جزء کدام گروه هستی؟

برگرفته از مجله زن روز