اخبار ادبی و هنری 20 خرداد ماه1383

قدمت هنر «زری بافی»

«زری بافی» هنری به جا مانده از دوران ساسانیان است

به گزارش ایسنا رشته ی زری بافی، یكی از نمونه های شاخص نساجی سنتی ایرانی است. این هنر كه قدمت آن به دوران حكومت ساسانیان باز می گردد، در دوران صفویه زیر نظر دربار و به منظور تهیه البسه و پارچه های مورد نیاز درباریان به اوج رونق و شكوفایی می رسد. كارگاه های زری بافی در اصفهان، تا دوران قاجاریه برپا بوده است، لیكن در دوران معاصر باتبدیل شدن پارچه های زری بافت به یك كالا و مصرف تشریفاتی و از دست دادن بازار عمومی، صنعت بافت پارچه های زری بافت در خطر نابودی قرار می گیرد.

به گفته ی احمد ادیب، معاونت آموزش و هنرهای سنتی اداره میراث فرهنگی استان اصفهان، در اوایل دهه ی 1330 تا 40 كارگاه زری بافی در شهر اصفهان مشغول به فعایت بوده كه از این تعداد در دهه ی 1360 در كل استان اصفهان، تنها 2 كارگاه در زمینه هنرهای زیبا برپا بوده اند.

با آغاز به كار واحد هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی در سال 72 و پژوهش در جهت شناسایی و احیای هنرهای سنتی فراموش شده، ابتدا كارگاه گلابتون به منظور تهیه مواد اولیه پارچه های زری راه اندازی شد. با آغاز به كارگاه نخ گلابتون و تولید بازدهی آن، اداره میراث فرهنگی استان اصفهان اقدام به برپایی كارگاه های زری بافی در سطح استان كرد.

در حال حاضر دو دستگاه كامل بافت پارچه های زری در محل خانه ی شیخ الاسلام و یك دستگاه در هنرستان هنرهای زیبا در شهر اصفهان، و دو دستگاه در شهر كاشان، راه اندازی شده است و طی آن 5 نفر از اهالی استان برای راه اندازی، چله كشی، نقش بندی بافت و گوشواره كشی آموزشی دیده و مشغول فعالیت می باشند.