باغ های معلق بابل

باغ های معلق یکی از بناهای برجسته و معروف شهر قدیمی بابل است. باستان شناسان ویرانه هایی را یافته اند که ممکن است آثار این باغ ها باشد ولی مطمئن نیستند.

برای یک شاهزاده ایرانی (بخت النصر و سمیرامیس)

نویسندگان روم و یونان قدیم چنین نوشته اند که، 600 سال پیش از میلاد مسیح، به فرمان بخت النصر دوم، پادشاه بابل، این باغ ها را ساخته اند. شهر بابل زمانی در کناره رود فرات قرار داشت.

امروزه محل این شهر در جنوب بغداد، پایتخت کشور عراق است. بر اساس یک داستان مشهور، پادشاه این باغ ها را برای همسر جوان و اندوهگینش ساخته است ظاهراً آمیتیس (سمیرامیس) ایرانی بوده و پادشاه تصمیم داشته با این باغ ها، خاطره کوه های سرسبز زادگاهش، ایران را در خاطر او زنده کند تا شاهزاده ایرانی دوباره شادمان شود.

آبیاری

باغ های معلق احتمالاً نزدیک رودخانه و مشرف به دیوارهای شهر بابل ساخته شده بودند. باغ ها از بالکن هایی درست شده بودند که بلندترین آنها 40 متر بالاتر از سطح زمین قرار داشت. بخت النصر فرمان داده بود تا هر گیاهی را که به ذهن می رسد، در این باغ ها بکارند. این گیاهان و درختان را با گاری و کشتی از سرتاسر امپراطوری گرد آورده بودند.

احتمالاً درختان انجیر، بادام، انار، و بوته های گل سرخ، نیلوفر آبی و بسیاری گل های خوشبوی دیگر از جمله گیاهان موجود در باغ ها بوده اند. بی شک احداث چنین باغی به آبیاری فراوان و مناسب نیاز داشته است. از همین رو از آب رودخانه فرات استفاده می کرده اند. آب این رودخانه با زنجیره ای از سطل هایی که به طناب بسته شده بودند، توسط بردگان به بالای برج ها کشیده می شد. سپس در سراسر باغ ها جریان می یافت. طراحی باغ ها به نحوی بود که آب ها از بالاترین نقطه بصورت آبشارها و نهرها در سراسر باغ جاری می شد و در طول مسیر، خاک و گیاهان باغ را آبیاری می کرد.

ما فقط می دانیم که این باغ ها وجود داشته اند، زیرا بعضی از مردم آنها را دیده اند و نوشته هایشان بدست ما رسیده است.

برگرفته از کتاب عجایب هفتگانه جهان