تبیان، دستیار زندگی
د پاتریك استوارت، بازیگر مشهور سینمای امریكا می گوید: مسوولیت بخشی از خشونت هایی كه در سراسر جهان بر زنان روا داشته میشود، به عهده صنعت فیلم و سینما ست و به همین دلیل، سینما هم باید در این خصوص سرزنش شود. استوارت در آغاز هما...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ستاره هایی كه خاموش می شوند

پاتریك استوارت، بازیگر مشهور سینمای امریكا می گوید: مسوولیت بخشی از خشونت هایی كه در سراسر جهان بر زنان روا داشته میشود، به عهده صنعت فیلم و سینما ست و به همین دلیل، سینما هم باید در این خصوص سرزنش شود.

استوارت در آغاز همایش مربوط به مبارزه با خشونت علیه زنان، كه روز جمعه 5 مارس از سوی سازمان بین المللی عفو عمومی برگزار شد، صنعت سینما را در ارتباط با اشاعه فرهنگ و كلیشه رفتارهای خشونت آمیز با زنان سرزنش كرد. او می گوید خود در كودكی شاهد بوده چگونه پدرش هر روز مادرش را كتك می زده و در حین كتك زدن مادرش عادت داشته یكی از تكه كلام های، بازیگر فیلم «بیل را بكش» را بر زبان جاری كند. وی در ادامه می افزاید: «در اینجا هر گونه فیلمی را همچون فیلم «بیل را بكش» تحریم می كنم. گفته شده بود این فیلم در خصوص به قدرت رسیدن زنان است، اما در اصل، نمایش دهنده زنانی بود كه پس از به قدرت رسیدن، درصدد كشتن هم جنسان خود بر می آمدند.»

استوارت كه در فیلم «سفر ستاره» نقش كاپیتان جان كوك را بازی می كند، زمانی كه از دوران كودكی اش كه شاهد كتك خوردن های مادرش توسط پدر خود بوده، صحبت می كند ناخودآگاه به گریه می افتد. او می گوید: در كودكی از داد و فریادهای پدر الكلی اش و كتك خوردن های بی امان مادرش و خشونتی كه پدرش به مادر او روا می داشته، احساس حقارت و از این كه شاهد بی تفاوتی مردم و همسایگانشان بوده ، احساس تنفر می كرده است: «من می دیدم كه چگونه جامعه، پلیس، دكترها و حتی همسایگانمان سعی می كردند از كنار این همه خشونت بسادگی بگذرند و ساكت بمانند. خشونت به زنان، جوامع بشری را از بین می برد و اگر تك تك ما دستانمان را به نشانه اعتراض بالا نبریم، خودمان بخشی از این مشكل شده ایم.»

بنا به گفته مسوولان سازمان عفو عمومی بین الملل، از هر 3 زن در سراسر دنیا یك نفر مورد ضرب و شتم یا هتك حرمت قرار گرفته است. گزارش ها حاكی از آن است كه از زمان حمله امریكا به عراق، ماهانه 70 زن از شهر بغداد دزدیده شده و به مراكز تجارت جنسی فروخته شده اند. وی در ادامه می افزاید: «آینده این سیاره به خاطر این همه بی حرمتی نسبت به زنان در خطر است.»

در همین راستا روزنامه ایندیپندنت نیز در روز 6 مارس گزارشی چاپ كرده است. در این گزارش آمده است: خشونت نسبت به زنان و دختران را نیز باید در فهرست اعمال تروریستی، تبعیض نژادی و شكنجه، كه آزادی انسان ها را در سراسر دنیا تهدید می كند، قرار داد. بنا به گفته سازمان حقوق بشر از هر 3 زن در سراسر دنیا یك نفر مورد ضرب و شتم یا سوء استفاده های جنسی قرار می گیرد. در انگلستان از هر 4 زن، یك زن با رفتارهای خشونت آمیز از سوی همسر خود مواجه است.

3 روز پیش از آغاز روز جهانی زن، سازمانی كه مركز اصلی اش در انگلستان قرار دارد، اقدام به جمع آوری مدارك مربوط به انواع خشونت هایی كرده كه در سراسر دنیا به زنان و دختران روا داشته می شود، از خشونتی كه مردان انگلیسی بر زن خود روا می دارند، تا دختر بچه های سیرالئونی كه توسط پدرانشان به مراكز برده داری فروخته می شوند.

خانم كان، دبیر كل سازمان عفو بین الملل در مجمعی كه روز جمعه بر پا شد، اعلام داشت: «مساله رفتارهای خشونت آمیز با زنان همچون بیماری سرطان است كه هسته جوامع بشری را ذره ذره می خورد و از بین می برد.»

گزارش 122 صفحه ای سازمان عفو بین الملل هم حاكی از آن است كه تعداد زنان اروپایی كه قربانی رفتارهای خشونت آمیز شده اند، بسیار بیش از زنانی است كه بر اثر كشیدن سیگار یا حوادث خودرو جان خود را از دست داده اند. در ادامه این گزارش آمده است؛ 70 درصد زنانی كه در سراسر دنیا به قتل می رسند، از سوی همسران خود قربانی شده اند و سالانه بیش از 2 میلیون دختر زیر 15 سال به بازارهای تجارت جنسی فروخته می شوند.

طبق گزارش صلیب سرخ جهانی در سا ل1994 طی كشتارهای نژادی كشور رواندا صدها هزار تن از زنان به طور كاملاً سازماندهی شده مورد بی حرمتی قرار گرفته اند و بسیاری از این زنان بر اثر همین بی حرمتی به ویروس ایدز مبتلا شده اند و در بسیاری از كشورهایی كه هتك حرمت زنان به یكی از ابزارهای مهم جنگ بدل شد، از جمله كشورهایی چون افریقا، افغانستان یا بوسنی و هرزگوین، دختران و زنان بسیاری از سوی مردان خانواده هایشان كشته شده اند، چرا كه به عقیده مردان خانواده، این زنان دیگر مستحق داشتن یك زندگی خوب نیستند و نمی توانند و نباید ازدواج كنند.

جنگها پایان می پذیرند اما با پایان یافتن جنگ، خشونت های ناشی از آن پایان نمی پذیرد. نتایج یك تحقیق از ارتش امریكا حاكی از آن است كه میزان خشونتی كه افراد ارتشی به زنان خود روا می دارند، 3 برابر مردان معمولی است. در كشوری چون افریقای جنوبی كه بیشترین مبتلایان ویروس ایدز را داراست و جایی كه بیشترین دخترانش برای اولین بار به زور مورد تجاوز و هتك حرمت قرار می گیرند، در سال 2002، 54 هزار مورد اقدام به تجاوز جنسی گزارش شده است. عمق این فاجعه را زمانی می توان بهتر درك كرد كه بدانید در كشوری چون انگلستان كه در مقایسه با افریقا بحث بی حرمتی به زنان از قباحت اجتماعی كمتری برخوردار است، تنها یك مورد از 5 مورد بی حرمتی به زنان به پلیس گزارش می شود.

امریكا: در این كشور در هر 90 ثانیه یك زن مورد تجاوز جنسی قرار می گیرد و روزانه 4 زن بر اثر خشونت های خانوادگی جان می بازند.

شیلی:تنها 3 درصد زنانی كه مورد بی حرمتی قرار می گیرند، حاضر به بیان گزارش اتفاقی شده اند، كه برایشان افتاده است.

مكزیكو: در نزدیكی های خوارز تقریباً 370 زن در 10 سال گذشته به قتل رسیده اند.

روسیه: سالانه 14 هزار مرگ محلی زنانی كه به قتل رسیده اند، گزارش شده است.

انگلستان:در هر هفته 2 زن بر اثر خشونت به قتل می رسند و در هر دقیقه یك تلفن به مركز خدمات فوری پلیس زده می شود و تا سال 2003 بیش از 14 هزار مورد هتك حرمت گزارش شده است كه میزانی بالاتر از 8 درصد را نشان می دهد.

پاكستان:حداقل سالانه 1000 زن به خاطر احقاق ارزشهای خانوادگی از سوی مردان خانواده به قتل می رسند.

چین:میزان تولد دختران نسبت به پسران 100 به 119 است كه در حالت طبیعی باید تعدادی معادل 100 به 103 باشد.

سیرالئون:بیشتر از نیمی از زنان پس از درگیری هایی كه در سال 1999 آغاز شد، از خشونت های جنسی رنج می برند.

به نقل از روزنامه جام جم 13/2/83