حافظه لپ تاپ خود را افزایش دهید

اضافه كردن RAM برای بهبود عملكرد

با وجود اینكه پردازشگرهای لپ تا‌پ‌ عمـلكرد خـوبی در زمـیـنه متـعادل سازی سـرعت انـجام كار و مـصرف كم برق دارند، ولی در مـجموع پردازشگرهای كامپیوترهای دسك‌تاپ از آنها پیشی گرفته‌اند.

مهم‌تر اینكه كامپیوترهای دسك‌تاپ از نظر سرعت بالاتر هارددرایو كه بیشترین تاثیر را در سرعت كلی سیستم دارد، نسبت به لپ تا‌پ‌ها برتری دارند. چاره این امر برای افرادی كه از لپ تا‌پ‌ها  استفاده می‌كنند این است كه وابستگی آنها به هارددرایو را به حداقل برسانند.

منظور از این سـخن، ارتقای RAM اسـت. هر چـقدر یـك لپ تاپ بتـواند اطلاعات بیـشـتری را در حافـظه پرسرعت خود جمع‌آوری كند، نیاز كمـتری به جمع‌آوری اطلاعات در حافـظه مجازی روی هارددرایـو خـود دارد و ایـن بـدان معناسـت كه زمـان انتـظار برای دستیابی به اطلاعات از روی دیسك چرخان نسبتاً كند، كمتر می‌شود.

افزودن یا جایگزین كردن RAM، به آسانی وصل كردن كابل USB است. می‌توانید لپ تاپ خود را برای انجام چنین كاری به مراكز خدمات كامپیوتر ببرید، اما این كار فقط هدر دادن پول است. مگر اینكه واقعاً هیچ‌گونه مهارت مكانیكی در زمینه كامپیوتر نداشته باشید.

برای اجرای ویندوز XP به طور معمول RAM یك گیگابایتی كفایت می‌كند. اما در صورتی كه با فایل‌های ویدئویی، Microsoft یا بازی‌هایی كه نیاز به RAM بالا دارند، كار می‌كنید، استفاده از RAM بالاتر بهتر است.

ویندوز ویستا با RAM 2گیگابایتی و بالاتر، به بهترین شكل اجرا می‌شود، هرچند كاربرانی كه فشار زیادی به كامپیوتر خود نمی‌آورند، می‌توانند موقتاً با RAM 1/5گیگابایتی هم كار خود را پیش ببرند.

تـوجه داشـته باشـید كه ارتـقا دادن RAM مـنوط بـه كاهش بازده كار اسـت. برای مـثال مـمـكن اسـت حافظه لپ تاپی كه از ویندوز ویستا استفاده می‌كنـد را از 2 گیگابایت هم بالاتر ببرید، ولی تغییری در آن احساس نكنید. لپ تا‌پ‌های تـك كاربـر حـتی اگر ویـستا و Office 2007 هم روی آن نصب باشد، نیاز چندانی به حافظه 3 یا حتی 4 گیگابایتی ندارند.

از سوی دیگر، بدون تردید نیازهای آینده مقادیر عجیب و غریب حافظه‌های امروزی را ناچیز نشان خواهد داد. (یادمان باشد كه روزی كامپیوترهای 64 بیتی بالاترین مدل كامپیوتر بودند.) گرچه شاید در آن زمان لازم باشد كه به طور كلی به دنبال یك كامپیوتر كاملاً جدید باشید.

خرید RAM

تنها موضوعی كه در مورد ارتقای RAM باید نسبت به آن مهارت داشته باشید، خرید ماجول حافظه مناسب است.بسیاری از لپ تا‌پ‌ها از SODIMM استفاده می‌كنند كه از RAM كامپیوترهای دسك‌تاپ كوچك‌تر بوده و در نتیجه برای لپ تا‌پ‌ها مناسب‌ترند.

برای اینكه بدانید كامپیوتر كیفی شما تا چه مقدار RAM را پشتیبانی می‌كند و اینكه نوع كارت حافظه‌ای كه می‌پذیرد چیست و چه تعداد شیار SODIMM در آن وجود دارد، به سراغ دفترچه راهنمای كامپیوتر كیفی خود یا سایت شركت تولیدكننده آن بروید. هرچند اگر هم برخی از این اطلاعات را به دست نیاوردید، جای تعجب ندارد.

برای كسب آگاهی كامل باید نگاهی به RAM موجود در كامپیوتر كیفی خود بیندازید. در بسیاری از لپ تا‌پ‌ها با برداشتن پانل دسترسی كه در زیر كامپیوتر قرار دارد، به راحتی می‌توان به شیار‌های RAM دسترسی پیـدا كرد. با استفاده از یك پیچ گوشتی كوچك این صفحه را باز كنید. احتمالاً در پیدا كردن RAM مشكلی نخواهید داشت؛ مگر آنكه پشت قطعه دیگری مانند هارددرایو قرار داشته باشد كه البته این قطعات هم قابـل برداشتـن هستند. حواسـتان باشد درصورتی كه مجبور به برداشتن قطعه‌ای شدید، در پایان كار نسبت به قرار دادن آن در محل خود، اطمینان حاصل كنید.

به محض اینكه محل RAM را پیدا كردید، هرگونه شماره‌ای كه روی برچسب آن وجود دارد را به همراه اسم تجاری آن یادداشت كنید.

اگر برای دیدن برچسب آن نیاز به برداشتن كارت دیگری بود، ابتدا قسمت فلزی میز یا صندلی خود را با دست لمس كنید تا الكتریسیته ساكن بدن خود را تخلیه كنید. برای اطلاعات بیشتر به مقاله "حفاظت در برابر ESD " مراجعه نمایید.

شیارهای SODIMM معمولاً زایده‌ای فنری دارند و زمانی كه كارت حافظه به درستی در جای خود قرار گیرد، این زائده‌ها در شكاف‌های موجود در لبه كارت حافظه چفت می‌شوند. برای بیرون آوردن SODIMM، زائده‌ها را از درون شكاف خارج كنید. ممكن است برای این كار اهرم‌های كوچكی وجود داشته باشند كه شما باید آنها را فشار دهید. این عمل به بالا آمدن لبه فوقانی كارت حافظه منجر می‌شود یا دست كم این امكان را به شما می‌دهد تا بتوانید با ناخن‌های خود آن را بالا بكشید. در یك زاویه مشخص، بیرون كشیدن كارت از شیار میسر می‌شود. به این موضوع كه كامپیوتر كیفی شما یك یا دو شیار SODIMM دارد، توجه داشته باشید، زیرا با اضافه كردن یك RAM به حافظه موجود، به جای جایگزین كردن آن، می‌توانید در هزینه صرفه‌جویی كنید.

سپس وب‌سایت سازنده SODIMM خود را پیدا كرده و شماره مـدل كارت حافـظه خود را در آن بیابیـد. شما باید لیستی از ویـژگی‌های ماجـول خـود را پیـدا كنیـد كه شامل ظرفیت (مثلاً 512 مگابایت)، فركانس (مانند 667 كیلوهرتـز یا PC2- 5300)، نـوع كارت (مثل DDR2) و زمانـبندی آن باشد. (مانند 12-4-4-4؛ بعضی توزیع كننده‌ها فقط شماره اول را كه CL یا CAS نامیده می‌شود، یادداشت می‌كنند.)

شما می‌توانید به شكل مجازی تمام مدل‌های اخیر SODIMM را در سایت‌های توزیع كنندگان پیدا كنید، هرچند فروشگاه‌ قطعات كامپیـوتری یا لـوازم الـكترونیكی مـحل شما مـمكن اسـت تنها چند مدل معروف آن را داشته باشند. شایـد به این نتیجه هم برسید كه شركت تولیدكننده كامپیوتر شـما یكی از گران‌‌فروش‌ترین توزیع كننده‌های RAM است.

در مـورد RAMهای قدیـمی‌تر، شایـد لازم باشـد كه تـعداد پین‌های آن را بشمارید. (پین‌ها اتـصالاتی هستند كه در كانكتورهای كناری وجود دارند.) و از طریق جست‌وجو در Google Images و تصاویر موجود در آن، تعداد پین‌ها را با هم مطابقت دهید. برای مثال، اگر به دنبال SODIMM دارای 144 پین هستید و تصویر كارتی را پیدا كردید كه دقیقاً مشابه كارت خودتان است، صفحه وبی كه تصویر مذكور در آن قرار دارد احتمالاً نـوع آن كارت را مـثلاً EDO یا SDRAM مشـخص كرده است.

به اعداد توجه داشته باشید

خرید كارت حافظه‌ای با مشخصاتی كه كامپیوتر كیفی شما آن را پشتیبانی كند یا چیزی بهتر از آن، از اهمیت بالایی برخوردار اسـت. (در قـسمت "خرید RAM بهتر" توضـیح بیشتری در این خصوص داده شده اسـت.) اگر درصدد جایگزین كردن SODIMM هستید، مسلماً نمی‌خواهید كه با نصب یك حافظه كندتر، سرعت عملكرد خود را از دست بدهید. اگر هم قصد دارید كارت RAM دیگری را اضافه كنید، مطابقت داشتن مشخصات آن با حافظه موجود، احتمال خطا را كاهش خواهد داد.

به عنوان مثال، حافظه‌ای كه تهیه می‌كنید، باید از نظر درجه‌بندی فركانس، مثلاً 800 مگاهرتز یا 6400-PC2 با RAM موجود یكسان بوده یا بهتر از آن باشد. (درجه‌بندی كامپیوترهای شخصی بر مبنای فركانس حافظه ضربدر 8 محاسبه می‌شود. مانند 3200-PC برای حافظه 400DDR مگاهرتز یا 5300-PC2 برای حافظه 667DDR2مگاهرتز.) اگر فركانس RAM خریداری شده پایین‌تر از قبلی باشد، كامپیوترهای شما كندتر به نظر می‌رسد و ممكن است پیغام خطا نیز بدهـد كه البته ایـن به تنظیـمات حافـظه در BIOS بستگی دارد. ایـمن‌تریـن حالـت آن اسـت كه از RAM با سـرعـت بالاتر استـفاده كنید. هرچند نـیازی به صرف هـزینه بیشتر برای حافظه با فركانس بالاتر نیست. (مثلاً جایگزین كردن 800SODIMM مگاهرتز به جای كارت 533 مگاهرتز)، مگر اینكه تصمیم داشته باشید با سرعت بسیار زیادی كار كنید. (سرعت بسیار زیاد عمر باتری را كاهش می‌دهد، بنابراین اغلب استفاده كنندگان از كامپیوترهای همراه، دست به ایـن كار نمی‌زنند.) در نهایت اگر لپ تاپ شما از حافظه دو كانال (dual-channel) پشتیبانی می‌كند، از مطابقت داشتن هر دو SODIMM كه می‌خرید، اطمینان حاصل كنید. اگر كارت‌های RAM با یكدیگر مطابقت نداشته باشند، ممكن است عملكرد كامپیوتر را به حالت تك كاناله (single-channel) ببرند.