فرهنگنامه جبهه

آب گرمکن، آب سردکن:

به دستگاههای آب سردکن در عقبه گردان یا لشکر در جبهه جنوب می گفتند که از فرط گرمی هوا، خصوصا با وجود عطش بچه ها، یا به علت نبودن برق و استفاده مکرر رزمندگان از آن، واقعا چیزی از آب گرمکن کم نداشت.

اتوبوس بهشت:

خمپاره، گلوله توپ و تانک و ... به اعتبار این که بچه ها نوعاً به وسیله آمدن و اصابت آن ها، به فیض شهادت می رسند و به تبع آن به بهشت خشنودی حق تعالی راه می یابند.

پدر بزرگ تیربار:

کاتیوشا، چهلچله، خمسه خمسه.

تلفن خدا 24434:

مقصود نمازهای یومیه است که به ترتیب: صبح: دو رکعت، ظهر: چهار رکعت، عصر: چهار رکعت، مغرب: سه رکعت و نماز عشاء، چهار رکعت هستند.

یعنی خط ارتباط بنده با خدا برای مکالمه و عرض حاجات، نماز است.

شب پرواز:

شب عملیات، شب های قدر.

طرح چماقی:

برنامه نشدنی، کار بی حساب و کیلویی. به کسی که چنین طرح هایی می دهد و خیلی جدی، دیگران را هم به آن توصیه می کند، بچه ها به شوخی می گویند: زود برو داخل چادر تا ماهواره های دشمن نگیرندت که کار جنگ لنگ بماند.

کبریتی برگشتن:

به شهادت رسیدن و با تابوت آمدن، افقی برگشتن.

نارنجک دستی:

غذای تخم مرغ و سیب زمینی.

به جهت سخت بودن خوردن و سنگین بودن هضمش، به آن نارنجک دستی گفته می شد، به نحوی که به قول خودشان بدون « سمبه روان » یعنی آب، پایین نمی رفت.

هوای میگی: آسمان روشن و صاف و بدون مه که برای آمدن میگ های دشمن مناسب بوده است.