درد و دل مهرعلیزاده با مدیران رسانه ها

من برخی وعده و وعیدهای نسنجیده مدیران را می پذیرم .

شمارش معكوس برای شروع المپیك به آخرین اعداد خود نزدیك می شود . از امروز فقط86 روز تا آغاز بازیهای آتن وقت باقی مانده . بازیهایی كه نتایج آن مهمترین میزان كیفیت و عملكرد ورزش هر كشوری به حساب می آید . شاید هم خطرناك ترین آن . مقامات و مسئولان ورزش همه جهان به خصوص بعد از بازیهای المپیك رودرروی طرفداران وسیع ورزشی قرار می گیرند و نتیجه ضعیف تیم های ملی موقعیت مدیران را به شدت به خطر می اندازد .

روز سه شنبه 29 اردیبهشت محسن مهرعلیزاده معاون اول ریاست جمهوری و رییس سازمان تربیت بدنی همه دبیران و سردبیران مطبوعات و رسانه های ورزشی را به جلسه یی دعوت كرد كه به نظر می آمد به شدت تحت تاثیر همان نتایج المپیك است . از همه خواهش می كنم كه با ارایه اطلاعات درست سطح توقع عمومی را بیش از اندازه بالا نبریم و در این روزهای باقیمانده به اختلافات احتمالی مربیان ، بازیكنان و مدیران دامن نزنیم . در این فرصت باید به دنبال افزایش روحیه باشیم ، از پائین تر تا بالاترین رده مسئولان . باید كاری كنیم كه امید ملی پائین نیاید. حتی بعد از پایان مسابقات .

البته فضا و شرایط روحی رییس سازمان كاملاً قابل درك است . ورزش ایران در سیدنی4 مدال گرفت ؛3 طلا و1 برنز . اگر در آتن یك برنز اضافه هم به دست آید می شود با امیدواری بیشتری ماند و كار كرد اما اگر همین تعداد مدال را به دست آوریم آن وقت مدیران با این پرسش روبرو می شوند كه چرا پیشرفت نكرده ایم اما اگر یكی ازآن سه طلا به جنس دیگری تبدیل شود یا خدای ناكرده یك عدد از مجموع آن4 مدال كم شود كار تمام است. مردم موضع می گیرند ، رسانه ها موضع می گیرند ، مجلس موضع می گیرد و بعد .... مدیران سازمان به دردسر می افتند . ممكن است بمانند ولی برای ادامه كارشان با مشكل روبرو شوند. پس در خواست مهرعلیزاده قابل درك است اما یكی باید می پرسید كه در این اوضاع چرا بعضی از مدیران با وعده و وعیدهای آنچنانی مردم را تحریك می كنند و بعد انتظار كمك دارند؟

نماینده روزنامه ایران ورزشی از مهرعلیزاده پرسید : توقع شما منطقی و به حق است اما بد نیست كه نگاهی هم به گفته های مدیران ورزش در این چند ماه گذشته داشته باشید، آقای هاشمی طبا بنا بر كدام نظر كارشناسی و بعد از كدام بررسی به این نتیجه رسیده كه ما8 مدال می آوریم . یعنی مطبوعات حرف های آقای هاشمی طبا را هم نباید جدی بگیرند؟ و بعد منتظر اجرا شدن وعده های ایشان باشند ؟

آقای كفاشیان بر اساس چه آمارو ارقامی به این نتیجه رسیده بودند كه تیم فوتبال المپیك ما در آتن مدال می آورد ؟ خب وقتی تیم المپیك با آن وضع تاسف بار حذف شده مطبوعات باید پاسخگو باشند و به ایجاد یاس و ناامیدی محكوم شوند؟

اما مهرعلیزاده به نظر می رسید كه از اظهار نظرهای مدیران خود مطلع بوده جواب معتدلی داد : من هم به مدیرانم تذكر داده ام كه در گفته هایشان دقت بیشتری بكنند اما فكر می كنیم مطبوعات هم باید در انعكاس اخبار وسواس داشته باشند . بعضی مواقع سوال و جواب ها در فضایی غیر جدی انجام می شود ولی فردا صبح ناگهان تیتر اول روزنامه است . او البته به موارد دیگری هم اشاره كرد : بالاخره باید كمی هم حق بدهید . ما باید امیدواری به وجود بیاوریم . من نمی توانستم بعد از بازی ایران – مالزی در استادیوم آزادی از چیزی جز صعود و پیروزی حرف بزنم . این وظیفه ما است. حتی در رختكن هم باید بچه ها را شارژ می كردم اما فردای آن روز چین به كره باخت ! مهرعلیزاده در انتقاد از حاشیه سازی مطوعات هم مواردی را پذیرفت كه قابل توجه بود.

او در پاسخ به این ایراد كه روزنامه ها به درگیری و بگومگوی بازیكنان و مربیان بیشتر توجه نشان می دهند تا موضوعات جدی تر ، با چنین سوالی روبرو شد : آقای مهرعلیزاده كسی منكر مشكلات و ضعف مطبوعات نیست اما مگر این مطالب برآمده از فضایی غیر از ورزش خودمان هستند . مگر نه اینكه مجادله مربیان و مدیران خود سازمان ادبیاتی سطحی دارد و پر از الفاظ و القاب دور از شان شخصیت مدیران رده بالای مملكت است ؟

مهر علیزاده این بار هم نرمش بیشتری از خود نشان داد و با پذیرفتن عیب و ایراد موجود در جامعه ورزشی زمینه یی برای تفاهم به وجود آورد تا بالاخره یكی قبول كند كه حاشیه پردازی صرفاً ساخته و پرداخته ذهن روزنامه نگاران نیست و حداقل بخشی از این گفته های مشمئز كننده بر آمده از ورزش امروز ما است.