نوید كیا كیه؟ من پنج مدال آسیایی دارم
دلش پر است، پرتر از همیشه. سهمیه المپیك را گرفته اما خیلی شاكی است. از دست همه، از دست همه كسانی كه به او، سجاد مرادی و دوومیدانی اهمیت نمی دهند. حق هم دارد، وقتی خودش را با بازیكنان فوتبال مقایسه می كند، وقتی می بیند او را كه قرار است در آتن با ستاره های دوی 800 متر جهان بدود، هیچ كس نمی بیند، اما فوتبالیست ها، حتی والیبالی ها همه جا سوگلی هستند، حرصش می گیرد و بیشتر از همه موقعی ناراحت می شود كه مبلغ قرار دادش را با قرار داد بازیكنان درجه چندم فوتبال مقایسه می كند.
سهمیه را گرفته اید. حالا با انگیزه بیشتری تمرین می كنید؟
طبق معمول تمرین می كنم.روزی یك جلسه در ورزشگاه انقلاب می دوم.
وضعیتتان چطور است؟
یكی دو هفته است كه از مسابقه های تایلند می گذرد، هنوز مشخص نمی كند. در جایزه بزرگ آسیا معلوم می شود كه بدنم چطور است. من دنبال سهمیه بودم كه گرفتم.بعد از تایلند، پیشنهادهای مختلف و رقم های بالا از باشگاه ها داشته اید، اینطور است؟
نه بابا، من پارسال برای ذوب آهن دویدم، امسال هم همین كار را می كنم. من به خاطر آقای كفعمی و لاچینانی در این باشگاه می مانم. جمعه این هفته هم لیگ شروع می شود، زیاد تمركز روی ركورد زنی ندارم اما برای اولی می روم. البته اگر این كار را نكنم، برایم زشت است. هم باید در آسیا اول بشوم هم در لیگ.مبلغ قرار دادتان را نمی گویید، تعداد صفرهایی كه به آن اضافه شده؟
از این خبرها نیست. این حرف ها را باید به فوتبالیست ها بزنید نه ما دونده ها. ایران شده فقط فوتبال. قرارداد ما تا 10 میلیون هم نمی رسد. اگر یك فوتبالیست می رفت المپیك، همه چیز جور دیگری بود.یعنی چه جور دیگری بود؟
شما صفحه اول تا آخر یك روزنامه را نگاه كنید، همه اش عكس و مطلب فوتبال است. من نمی گویم چرا عكس من نیست، حرف من این است كه چرا ما دوومیدانی ها بدبختیم. چرا كسی عكس عباس صمیمی را در روزنامه ها نمی بیند؟ من وقتی از تایلند آمدم، حتی خانواده ام به استقبالم نیامدند. آنها در اصفهان بودند اما خب آنهاهم تحت تاثیر روزنامه ها و بقیه رسانه ها هستند. من كاری را كه انتظار می رفت انجام دادم اما انتظار دارم مطبوعات و تلویزیون هم یك دهم انتظاری را كه من و بقیه داریم، برآورده كنند. فكر می كنید امریكا چرا در المپیك اول می شود؟ آنها فقط 8-7 مدال طلا از دوومیدانی می گیرند. دوومیدانی فقط 24 مدال طلا دارد اما مدال فوتبال یكی است. ول كنید، با حرف من كه چیزی درست نمی شود.فكر می كنید چه كسی مقصر است كه توجهی به دوومیدانی نمی شود ؟
همه مقصرند، همه فكر می كنید اگر فوتبال به المپیك می رفت، خود آقای خاتمی تبریك نمی گفت؟ دست ما نیست كه بخواهیم این مسائل را حل كنیم. تشویق ها، مبلغ قرار دادها و مطبوعات انگیزه من را دو چندان می كنند. اما حالا از هر كسی بپرسی سجاد چطور تمرین می كند، می گوید درست كار نمی كند.واقعاً درست تمرین نمی كنید؟
نه، اصلاً تا حالا كه خوب كار نكرده ام، من انگیزه یی برای این كار ندارم.حالا اگر شما اندازه یك فوتبالیست، نگوییم علی دایی، اندازه نوید كیا كه در آسیا مطرح است یا یك بازیكن دیگر، عكستان در روزنامه ها چاپ می شد انگیزه داشتید؟
نوید كیا كیه ؟ او در آسیا چه كار كرده. من پنج مدال آسیایی دارم. در هر مسابقه برون مرزی مقام آوردم. مدال گرفتم. ركوردهایی زده ام كه همه می گویند:" به چه ركوردهایی "، ركورد نوجوانان، جوانان و بزرگسالان همه دست من است.اما برای من چه كار كرده اند یا برای عباس صمیمی كه چهار مدال آسیایی در جایزه بزرگ گرفت اما واقعاً اگر عكس من یا عباس به اندازه هر فوتبالیستی روی جلد می رفت ما هم انگیزه داشتیم.