بیماری های ناشی از تاتو کردن
التهاب یا حساسیت پوستی به رنگ های مورد استفاده یكی از اولین علائم واكنش بدن به جسم خارجی یعنی رنگ مورد استفاده در تاتوست. حساسیت یا آلرژی، اگر چه واكنش طبیعی سیستم ایمنی بدن به ماده ای خارجی بوده و تا چند روز پس از تاتو عادی است، اما اگر خود به خود رفع نشود، مشكلات جدی به دنبال خواهد داشت. حساسیت، ابتدا با تورم خفیف آغاز و سپس شدید شده و با خارش، جوش های ریز در محل(عفونی یا غیرعفونی) و بروز تب در محل تاتو همراه می شود و به كهیر منتهی می شود. اگر درمان تا این مرحله پاسخگو نبوده و علائم ذكر شده مخصوصاً كهیر درمان نشود، منجر به " آنافیلاكسی" یا همان "حساسیت شدید بدن" با علائمی چون تنگی نفس، رنگ پریدگی و کولاپس (روی هم خوابیدن و جمع شدن عروق) می شود.
نكته مهم جدی گرفتن بروز حساسیت پوستی است، چرا كه این علامت مقدمه ای برای بروز مشكلات دیگر است.
از دیگر مشكلات و بیماری های ایجاد شده در بدن به دلیل تاتوی آلوده و نامناسب می توان به عفونت و آب كشیدگی محل تاتو در صورت عدم رعایت نكات بهداشتی پس از تاتو، زخم (Scar)، ابتلا به بیماری هایی چون هپاتیت B ، هپاتیت C ، سل، كزاز و ایدز (AIDS) اشاره كرد.
مهم ترین نکته در ارتباط با تاتو
رعایت نكات بهداشتی در حین كار و پس از آن مهم ترین مساله می باشد. واكنش های آلرژیك یا حساسیتی نسبت به رنگ مورد استفاده یا سوزن، نه تنها در روزهای ابتدایی، بلكه گاهی تا مدت ها پس از تاتو كردن همراه شخص خواهد بود. مخصوصاً اگر از رنگ قرمز استفاده شود، این حساسیت شدیدتر و جدی تر است. عفونت های مختلف ممكن است تنها به صورت درد و تورم و یا عفونت های چركی بروز كرده و ترشحاتی از محل تاتو خارج شود.
زخم (Scar) یكی از مشكلات شایع، مخصوصاً در صورت بروز عفونت در محل یا استفاده از اشیای نوك تیز غیر از سوزن الكتریكی است. گذشته از این موارد، هپاتیت نوع B،C و D، سیفلیس، ایدز، زگیل و تبخال از خطرناك ترین بیماری ها در اثر انجام تاتوی غیر بهداشتی است.
از آنجا كه نظارت دقیقی بر نحوه عملكرد مراكز انجام تاتو وجود ندارد، مسایل بهداشتی نیز به راحتی نادیده گرفته می شوند، به ویژه عدم تعویض سوزن یكی از مهم ترین دلایل انتقال بیماری از فردی به فرد دیگر است.
علاوه بر تاتوی دایمی كه در آن از رنگ های شیمیایی استفاده می شود، امروزه نوع دیگری از تاتو به نام "تاتوی هنا یا مهندی" رایج شده كه در آن تنها از رنگ های گیاهی به جای رنگ های شیمیایی استفاده می شود. اما به دلیل عدم اطمینان از گیاهی بودن رنگ ها، این نوع تاتو توسط FDA یا "سازمان بین المللی غذا و دارو" ممنوع اعلام شده است.
به عقیده بسیاری از پزشكان و روانشناسان افرادی كه فقط برای تزیین و زیبایی دست به تاتو زده و به اصطلاح تاتوی دكوراتیو(تزئینی) انجام می دهند، افرادی تنوع طلب بوده و از این رو دایماً در حال تغییر رنگ یا مدل تاتوی خود و یا از بین بردن نقوش قبلی و تاتوی جدید هستند.
از بین بردن تاتو
پزشكان با استفاده از سه روش لیزر، جراحی و لایه برداری پوست (dermabrasion) اقدام به از بین بردن تاتو می كنند. اگرچه این روش ها برای از بین بردن تاتوهای درمانی، در صورت بروز اشكال نیز استفاده می شوند، اما اغلب در از بین بردن تاتوهای دكوراتیو(تزئینی) كاربرد دارند.
لیزر، جدیدترین روش درمانی برای از بین بردن نقوش تاتو شده در سطح بدن است. جراحی، برای انواع كوچك تاتو استفاده شده و برای انواع بزرگ و بسیار رنگی كاربرد ندارد.
لایه برداری از پوست (dermabrasion) نیز برای تاتوهای سطحی كاربرد داشته و راهی برای از بین بردن این نوع تاتوهاست.
علاوه برآن می توان از روش هایی چون كوتریزاسیون و پیوند پوست برای از بین بردن تاتو استفاده كرد.
بسیاری از روش های مورد استفاده در از بین بردن تاتو كه در جوامع غربی رایج است، در ایران نیز كاربرد داشته و پزشكان ایرانی نیز به این روش ها آگاه هستند.
"لیزر" بهترین روش برای از بین بردن تاتو، با حداقل عوارض جانبی است. این روش به خصوص در تاتوهای وسیع و رنگی بسیار مناسب است. اما نكته مهم، توجه به "نوع لیزر" انتخابی برای از بین بردن رنگ های مختلف تاتو است. در واقع هر نوع لیزر مخصوص از بین بردن یك، دو یا چند رنگ خاص بوده و بر رنگ های دیگر بی اثر است. نكته دیگر، توجه به رنگ است. رنگ قرمز، زرد و سبز به سختی و دیرتر از رنگ های دیگر و رنگ های مشكی و آبی سریع تر و بهتر از بقیه رنگ ها به درمان پاسخ داده و محو می شوند و در نهایت این كه عمق تاتو نیز بسیار مهم است. به طوری كه هر چه عمق تاتو بیشتر باشد، نیاز به اشعه برای درمان بیشتر است. با این همه درمان و محو كامل تاتو امكان پذیر نبوده و برای از بین بردن آن به جلسات متعدد لیزر درمانی نیاز است كه بی شك هزینه فراوانی را نیز در برخواهد داشت.
خود درمانی ها و عوارض ناشی از آن ها
متأسفانه برخی برای از بین بردن تاتو به جای مراجعه به پزشك، از روش های كاملاً غیر بهداشتی و یا شاید غیرانسانی مثل استفاده از سیگار داغ یا جسم داغ استفاده می كنند! كه این روش ها نه تنها تاتو را از بین نمی برند، بلكه عاملی برای ایجاد زخم، سوختگی دایمی در محل، عفونت و... به شمار می روند.
خود درمانی های اینچنینی فقط بر مشكلات شخص افزوده و او را با وضعی نامساعد روانه بیمارستان می كند. در 90 درصد موارد درمانی برای این بیماران وجود نداشته و اثر زخم ناشی از تماس جسم داغ یا سیگار با محل تاتو، تا پایان عمر باقی می ماند كه شاید این، كمترین عارضه این خود درمانی ها باشد.
شاید اگر تاتو كردن در ایران نیز مانند جوامع غربی به عنوان راهی برای درمان نقایص افراد نیازمند مطرح شده و به آن از منظری دیگر نگریسته شود، پیشرفت های چشمگیری نیز از طریق علمی در این روش درمانی ایجاد گردد.
پزشكان آمریكایی اخیراً برای درمان نقایص ابرو، روش جدیدی ارایه كرده اند كه در آن ابتدا محل مورد نظر(ابرو) با تاتو مشخص شده و به اصطلاح "خط ابرو" برای فرد ایجاد می شود و چهار هفته پس از این مرحله در محل خط ابرو، جوانه مو كاشته و با رشد جوانه های مو و ایجاد مو در خط ابرو، ابرو كاملاً ترمیم می شود.