طبیعت‌گردی نیازمند فرهنگ‌سازی
نوروز امسال تجربه قابل توجهی در زمینه كمپینگ و دل سپردن به طبیعت در قالب یك سفر به جا گذاشت.
بر اساس آمارهای رسمی كه معاونت گردشگری سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری آن را اعلام كرده است 349 كمپینگ در كشور در تعطیلات نوروزی برپا شد كه استان‌های كرمان، خراسان جنوبی، كرمانشاه و كهگیلویه و بویراحمد در مجموع بیشترین كمپینگ‌ها را به خود اختصاص دادند.
در همین حال در كشور و از سوی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری 47 هزار و 159 تخته چادر برپا شده كه بیشترین چادرها در استان‌های هرمزگان، فارس و خراسان‌رضوی برپا شده است.
از سوی دیگر تعطیلات نوروزی امسال نوید رونق سفر را به همراه داشت تا آنجا كه تعداد مسافران ورودی به استان‌های كشور در نیمه نخست فروردین‌ماه 1387 با رقم 71 میلیون و 362 هزار و 742 نفر خبر افزایش 29 درصدی تعداد مسافران نسبت به نوروز 1386 كه تعداد 55 میلیون و 506 هزار و 245 نفر بوده را به همراه داشت تا هم برگ برنده‌ای برای اسفندیاررحیم‌مشایی و سازمان متبوعش باشد و هم بسیاری از معادلات مربوط به این حوزه را دستخوش تغییر كند.
حال اگر به این رشد و افزایش سفر و تعداد مسافران بنگریم و با توجه به اینكه معمولا طبیعت‌گردی و كمپینگ سفرهای سهل‌الوصول‌تری نسبت به سایر نمونه‌های سفر محسوب می‌شوند باید بگوییم كه با معضلی جدی با عنوان معضل زباله و تبدیل طبیعت به زباله‌دانی مواجهیم.
بدون تعارف باید گفت ما به هیچ عنوان در حوزه فرهنگ‌سازی در خصوص چگونگی حفظ محیط‌زیست و منابع طبیعی موفق نبوده‌ایم. ورودی شهرها، مناطقی كه مردم برای كمپینگ در آنها مستقر بوده‌اند و بسیاری از پارك‌ها شاهد این مدعا هستند كه مردم در سفرهای خود به طبیعت به موضوع زباله توجهی نداشته‌اند.
یكی از تورلیدرهای كشور پیش از نوروز با همشهری تماس گرفت و از ترغیب مردم به طبیعت‌گردی و كمپینگ اظهار گله‌مندی كرد و گفت:« هر وقت ما هم توانستیم مثل مردمان تبت از منابع طبیعی خود در حین گردشگری محافظت كنیم آن وقت باید به ترویج طبیعت‌گردی و كمپینگ بپردازیم.»
وی تاكید كرد:« در كوهنوردی در تبت و رسیدن به قله اورست هیچ كس حق ندارد دست و روی خود را با آب و صابون بشوید مگر آنكه آب و صابون تولید شده را با خود به پایین كوه بازگرداند در غیر این صورت بایدفقط با آب دست و روی خود را بشوید.»
این نكته نمونه‌ای از توجه به حفظ منابع طبیعی و جلوگیری از ورود موادشیمیایی دیربازیافت یا غیرقابل بازیافت به طبیعت است. حال اگر نخواهیم به همین اندازه مته به خشخاش بگذاریم، باید بپذیریم به تناسبی كه تلاش برای رونق گردشگری در دستور كار اسفندیار رحیم‌مشایی و مدیران سازمان متبوعش قرار گرفته باید ترویج حفظ محیط زیست، حساسیت نسبت به مبحث زباله و عدم ورود آن به طبیعت به هنگام سفر نیز در دستور كار این عده و سایر نهادهای اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی قرار گیرد.
به جز مطبوعات، این رادیو و تلویزیون هستند كه می‌توانند در فرهنگ‌سازی طبیعت‌گردی با محور حفظ محیط‌زیست و پاسداشت آن موثر عمل كنند.
با توجه به شروع نیمه نخست سال و در حالی كه تجربه سفرهای نوروزی را در دست داریم و از سوی دیگر تعطیلی طولانی‌مدت نیمه‌خرداد و سپس تابستان را پیش رو، باید بتوانیم از هم‌اكنون تدارك خوبی برای فرهنگ‌سازی در زمینه طبیعت‌گردی به ویژه پاسداشت طبیعت در مقابل زباله‌هایی كه تولید می‌كنیم، ببینیم.
