هفتمین دوسالانه‌ی ملی نقاشی ایران
حسین خسروجردی: نگاه مدیریت كلان مملكت لحاظ نشده است .
نكته مهم در برگزاری دوسالانه‌های هنری این است كه اهمیت آن در نگاه مدیریت كلان مملكت لحاظ نمی‌شود.
حسین خسروجردی با بیان این مطلب به خبرنگار بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) تاكید كرد تنها بودجه‌ای را كه برای بخش تجسمی در نظر گرفته‌اند، همین موضوع را اثبات می‌كند.
این هنرمند نقاش افزود: هنرمندان و مسوولان متخصص در حال حاضر با كمترین امكانات در این بخش كار می‌كنند.
وی عقیده دارد، در حال حاضر ما در ایران مانند دهكده بسته‌ای هستیم كه با دنیا ارتباط ندارد و اگر دارد از طریق شبكه‌های ماهواره و اینترنت است؛ جهان امروز جهانی است كه نقاط كور را نشان می‌دهند، اما ایران جایی در آن ندارد.
او اضافه كرد، این كه هم اكنون هنرمندان به صورت مستقل كار می‌كنند و جریان فرهنگی ایران را به عنوان یك جریان بالنده نشان می‌دهند از فرهنگ ایران آن‌ها است.
خسروجردی باور دارد، حركت در دوسالانه‌های هنری زمانی جواب می‌دهد كه از غرب و شرق در مملكت رفت و آمد صورت گیرد، اما هم اكنون مردم ما هیچ ارتباطی با جهان ندارند و ارتباط از طریق ماهواره با جهان بیرون كار عبث و بیهوده‌ای است.
وی با اذعان بر اینكه هنرمند آیینه تمام نمای فرهنگ كشورهاست، افزود: اگر با جهان بیرون ارتباط نداشته باشیم نتیجه آن جامعه‌ای بدون ارتباط با مردم است.
او با بیان اینكه تصویر نشان داده شده از ایران هم اكنون یك علامت سوال است، گفت: قبلا در ایران ارتباطات بین‌المللی برقرار و در ایران به روی توریست‌ها باز بود و در این بین هنرهای تجسمی هم از آن بهره می‌برد و الآن هم باید این ارتباط در سطح كلان اتفاق بیفتد. چرا نباید با غربی‌ها ارتباط داشته باشیم.
وی اعتقاد دارد، كسانی كه فرهنگ را مدیریت می‌كنند، از فرهنگ بیگانه می‌ترسند، ولی باید به جای ترس از فرهنگ آن‌ها، فرهنگ خودمان را بالا برده و عرضه كنیم.
خسروجردی اظهار كرد: در ایران هنرمندان جوان، پیشكسوت اساتید زیادی داریم و فقط باید دروازه‌های ورودی و خروجی ایران را باز كنیم تا بتوان با مردم دنیا ارتباط برقرار كرد تا هم آن‌ها هنر ما را بشناسند و هم ما هنر آن‌ها را.
