دوسالانه‌های تجسمی نگاه ملی ندارد
حسین خسروجردی گفت: جریان نقد برنامه‌های فرهنگی از جمله دوسالانه‌ها در كشورمان بر اساس معیارهای علمی و آكادمیك نیست و منتقدان تنها به ابراز عقیده شخصی خود اكتفاء می‌كنند.
حسین خسروجردی در گفت و گو با فارس درباره جریان نقد و بررسی آثار هفتمین دوسالانه نقاشی معاصر ایران گفت: بزرگترین مشكل ما در نقد برنامه‌های فرهنگی این است كه نگاه ملی و تخصصی به آنها نداریم و درباره نقد دوسالانه نقاشی هم به همین منوال بر اساس فاكتورهای سلیقه‌ای قضاوت می‌شود.
وی افزود: كسانی كه به نقد دوسالانه‌ها می‌پردازند صرفاً به اظهار نظر شخصی و ابراز عقیده اكتفاء می‌كنند و تا مرحله اثبات نظریه خود پیش نمی‌روند.
خسروجردی تصریح كرد: اگر درگذشته بانی برگزاری این دوسالانه انجمن بود تصور می‌شد كه این دوسالانه خوب بوده است. چرا كه اعضای انجمن به صورت حزبی به مسئله نگاه می‌كنند و قطعاً از كاری كه انجام دهند دفاع خواهند كرد.
وی افزود:اگر قرار بر این شده است كه فرد دیگری برگزاری دوسالانه را بر عهده داشته باشد پس طبیعی است كه او انتخاب‌هایی خواهد داشت برای هیئت داوران، انتخاب آثار و ... كه این انتخاب‌ها نیز مورد نقد دیگران قرار می‌گیرد. بنابراین تعداد مدافعان این دوسالانه در حد تعداد برگزاركنندگان و هئیت داوران وانتخاب آثار است كه گاهی داوران نیز بعد از برگزاری دوسالانه انتخاب‌های هیئت انتخاب آثار را گردن نمی‌گیرند وبالعكس ضمن این كه هیچ گاه نقاشان حرفه‌ای برگزاری دوسالانه‌های هنری را به عهده نمی‌گیرند پس به همین منوال هرچه جلوتر برویم فضا برای نقد وسركوب برگزار كنندگان با نگاهی شخصی كاملا بازتر می‌شود.
خسروجردی با بیان این كه دوسالانه‌ها فضایی برای شناسایی استعدادهای جوان است، تصریح كرد: هر دو سال یك بار با برگزاری همین دوسالانه‌ها، عده‌ای از هنرمندان جوان نقاش به جامعه معرفی می‌شود. همان طور كه بسیاری ازنقاشان مطرح امروز در این دوسالانه‌ها شناسایی شدند.
وی افزود:این هنرمندان جوان تنها امیدشان به برگزاری همین دوسالانه‌هاست كه مطرح شوند و آثارشان دركنار بزرگان نقاشی ایران قرار گرفته و مورد قضاوت قرار بگیرد. همان طور كه كسانی كه در این دوسالانه جایزه گرفتند یا تا مرحله گرفتن جایزه پیش رفتند به این دلیل در دوسالانه شركت كردند كه مطرح شوند و بتوانند با دیگر هنرمندان ارتباط بیشتری برقرار كنند ولی مسئله مهم این است كه جریان نقد در كشور ما بر اساس اصول آكادمیك و علمی نیست.
خسروجردی درباره انتقاد برخی هنرمندان جوان برای راه نیافتن به دوسالانه هم توضیح داد: دغدغه بسیاری از هنرمندان جوان راه یافتن به دوسالانه است كه باید به این دغدغه با برگزاری دوسالانه و فضایی برای ارائه آثارشان پاسخ داده شود ولی از سوی دیگر برخی هنرمندان حتی جوانان تصور می‌كنند كه بر قله هنر این كشور نشسته‌اند و باید آثارشان در دوسالانه پذیرفته می‌شد كه اگر چه تقاضایی عادی است ولی نمی‌توان به اظهار نظرهای مختلف تك تك افراد توجه كرد.
خسروجردی درباره ارزیابی خود از هفتمین دوره دوسالانه نقاشی هم گفت: واقعیت این است كه این دوسالانه با دیگر دوسالانه‌هایی كه تا امروز برگزار شده است هیچ تفاوتی نداشت و مثل هر دوره بخشی از آثار به هنرمندان نقاش حرفه‌ای و برخی به استعدادهای جوان اختصاص داشت.
وی تصریح كرد: حبیب‌الله صادقی برای برگزاری این دوسالانه با هنرمندان بسیاری مشورت كرد ولی به دلیل ترس از حاشیه‌ها، خیلی‌ها حاضر نشدند كه دبیری دوسالانه را بپذیرند.
خسروجردی در پایان بر نقاشان حرفه‌ای كه نیازی به مطرح شدن ندارند ولی آثارشان را دركنار آثار هنرمندان جوان قرار می‌دهند درود فرستاد.
