هزار نكته باریكتر ز مو اینجاست
(3)
الف) تفاوت دنیا و آخرت
1. كتمان سخن
«لا یكتمون الله حدیثا» (نساء: 43): در دنیا مىتوان سخنان را كتمان كرد ولى در قیامت كتمان سخنان ممكن نیست.
2. عذرخواهى
«ولا یوذن لهم فیعتذرون» (مرسلات: 36): در دنیا مىتوان عذرخواهى كرد ولى در قیامت عذرخواهى ممكن نیست.
3. فرار از عقوبت
«این المفر كلا لاوزر» (قیامت: 11 - 10): در دنیا مىتوان براى نجات از شكنجه و عقوبت فرار كرد ولى در قیامت فرار ممكن نیست.
4. دفاع از خود
«یوم لا ینطقون» (مرسلات: 35): در دنیا مىتوان از خود دفاع كرد و سخن گفت ولى در قیامتسخن گفتن و دفاع كردن ممكن نیست.
5. تقیه و پنهان كردن اعمال و عقاید
«یوم تبلى السرائر» (طارق: 9): در دنیا مىتوان تقیه كرد و اعمال و عقاید خود را پنهان كرد ولى در قیامت این امر ممكن نیست.
6. نعمتهاى گذرا
«اكلها دائم» (رعد: 35): «فادخلوا ابواب جهنم خالدین فیها» (نحل: 29): نعمتها و عذاب دنیوى گذرا و مقطعى است اما در قیامت نعمتها و عذاب الهى جاودانه و همیشگى است.
7. تخفیف در عقوبت
«فلا یخفف عنهم العذاب و لاهم ینصرون» (بقره: 86): شكنجه و عذاب دنیا قابل تخفیف است اما در قیامت چنین نیست.
8. رهن و وثیقه
«كل نفس بماكسبت رهینة» (مدثر: 38): در دنیا براى آزادى خود یا ملك خود مىتوان رهن و وثیقه سپرد، در قیامت ممكن نیستبلكه خود انسان را به گرو مىگیرند.
ب) آثار انفاق در راه خدا
1. مانع هلاكت و نابودى جامعه
«و انفقوا فى سبیل الله و لاتلقوا بایدیكم الى التهلكه» (بقره: 195): در راه خدا انفاق كنید. خویشتن را به دستخویش به هلاكت میندازید.
2. مایه فزونى
«ما انفقتم من شىء فهو یخلفه» (سباء: 39): گر چیزى انفاق كنید، عوضش را خواهد داد.
3. مایه تثبیت موقعیتخویش
«و مثل الذین ینفقون اموالهم ابتغاء مرضات الله و تثبیتا من انفسهم» (بقره: 265): و مثل كسانى كه اموال خویش را براى طلب رضاى خدا از روى یقین و اعتقاد انفاق مىكنند.
4. مایه نیل به سعادت
«و من یوق شح نفسه فاولئك هم المفلحون» (حشر:9): و آنان كه از بخل خویش در امان مانده باشند رستگارانند.
ج. شرایط انفاق
1. انفاق باید از بهترین اموال باشد:
«یا ایها الذین آمنوا انفقوا من طیبات ما كسبتم» (بقره: 267): اى كسانى كه ایمان آوردهاید، از دستاوردهاى نیكوى خویش و از آنچه برایتان از زمین رویاندهایم انفاق كنید.
2. از اموالى كه مورد نیاز است انفاق كنید: «و یوثرون على انفسهم و لو كان بهم خصاصه» (حشر: 9)
3. باید به كسانى انفاق كرد كه سختبدان نیازمندند:
«للفقراء الذین احصروا فى سبیل الله» (بقره: 273): این صدقات از آن بینوایانى است كه خود را در طاعتحق محصور كردهاند.
4. به صورت پنهانى انفاق كنید:
«و ان تخفوها و تؤتوها الفقراء فهو خیر لكم» (بقره: 271): اگر صدقه را به صورت پنهانى و به فقرا انفاق كنید براى شما بسیار بهتر است.
5. با منت و آزار صدقه و انفاق خود را باطل نكنید:
«یا ایها الذین آمنوا لاتبطلوا صدقاتكم بالمن والاذى» (بقره: 264): اى كسانى كه ایمان آوردهاید، صدقههاى خویش را به منت و آزار رسانیدن (دیگران) باطل مكنید.
6. انفاق باید همراه با اخلاص باشد:
«ینفقون اموالهم ابتغاء مرضات الله» (بقره: 265): اموال خود را براى رضاى خداى خویش انفاق مىكنند.
7. از اموال مورد علاقه خود انفاق كنید:
«لن تنالوا البر حتى تنفقوا مما تحبون» (آل عمران: 92): نیكى را در نخواهید یافت تا آنگاه كه از آنچه دوست مىدارید انفاق كنید.
منبع:
محمد فولادى، مجله دیدار آشنا، شماره 18