تبیان، دستیار زندگی
عدالت آموزشی یک چالش فراگیر
عدالت آموزشی یک چالش فراگیر
عدالت آموزشی یک چالش فراگیر
نظام آموزش و پرورش به عنوان نهادی که وظیفه جامعه پذیری ثانویه افراد جامعه را بر عهده دارد در بروز و تشدید مسائل اجتماعی نقشی اساسی دارد و در صورتی که نتواند خود را با مسائل روز جامعه هماهنگ کند و واقع گرایانه و عمل گرایانه به باز تعریف وظایفش نپردازد جزء اولین مقصران در آسیب پذیری احتمالی جامعه در آینده خواهد بود.
عدالت آموزشی شرط نخست توسعه یافتگی
عدالت آموزشی شرط نخست توسعه یافتگی
عدالت آموزشی شرط نخست توسعه یافتگی
برای بسیاری از کسانی که از واژگانی مانند مدرنیته (معادل آن تجدد)، توسعه و پیشرفت صحبت می کنند، این واژگان بیش از هر چیزی تصویری نادرست را بازمی نمایند که نه فقط مدر و پیشرفته نیست، بلکه در نقطه ای قرار دارد که تاریخ مدرن علیه آن شورید و آن را به حاشیه راند تا بتواند جوامع دموکراتیک را تاسیس کند.
عدالت آموزشی و جنسیت
عدالت آموزشی و جنسیت
عدالت آموزشی و جنسیت
تبعیض در آموزش به معنای دسترسی نداشتن یکسان به امکانات آموزشی، برای زنان و مردان است. این نوع تبعیض سبب کاهش متوسط سرمایه انسانی در جامعه شده و به عملکرد اقتصاد صدمه وارد می کند. حذف دختران با توانایی بیشتر و جذب پسران با توانایی کمتر به صورت جایگزین، سبب کاهش نرخ بازگشت آموزش می شود.
عدالت آموزشی، دستاورد سیاستگزاری اجتماعی
عدالت آموزشی، دستاورد سیاستگزاری اجتماعی
عدالت آموزشی، دستاورد سیاستگزاری اجتماعی
عدالت آموزشی مربوط به سه حوزه فقدان مدارس، نوسازی امکانات و تجهیز مدارس شده و بر اساس نیاز مناطق مختلف در این حوزه ها فعالیت می شود. از این رو باید مکانیزمی برای پیگیری دستاورد های همایش و کمپین عدالت آموزشی طراحی شود.
فقر آموزشی، ریشه ها و پیامد ها
فقر آموزشی، ریشه ها و پیامد ها
فقر آموزشی، ریشه ها و پیامد ها
اولین پیامد مهم کوتاه مدت فقر آموزشی، افزایش احتمال وقوع انواع ناهنجاری ها و جرایم اجتماعی است. رشد جرائم اجتماعی و نیز رشد تکدیگری رابطه مستقیم با فقر آمورشی دارد. دومین پیامد نیز تضعیف پایه اساسی تحولات توسعه ای بلند مدت یعنی سرمایه انسانی می باشد.
نظام رده بندی مدارس تخریبگر «سرمایه انسانی»
نظام رده بندی مدارس تخریبگر «سرمایه انسانی»
نظام رده بندی مدارس تخریبگر «سرمایه انسانی»
درحال حاضر در نظام آموزشی ‏مان به طور افراطی بر «علم‏ آموزی» تمرکز داریم و از برخی ماموریت های کلیدی یک ساختار آموزشی مطلوب به‏ ویژه آموزش مهارت زندگی جمعی مسالمت ‏آمیز، غافلیم. جداسازی دانش‏ آموزان برحسب سطح IQ، سیاست مخربی است که با دورکردن دانش‏ آموزان از یک محیط اجتماعی واقعی، این وضعیت نامطلوب را تشدید می‏ کند.