پیرگوشی چیست؟
پیرگوشی نوعی افت شنوایی است كه به تدریج با بالا رفتن سن در بیشتر افراد ایجاد می شود. كم شنوایی در سنین سالمندی ضایعه شایعی است. در حدود 35- 30 درصد بزرگسالان در سنین 65و 75 سالگی دچار كم شنوایی اند. تخمین زده می شود که 50-40 درصد افراد بالای 75 سال شنوایی شان افت كرده است.
كم شنوایی های مربوط به پیرگوشی، غالباً در اصوات فركانس زیر است. به عنوان مثال برای بعضی افراد، شنیدن صدای چهچهه یك پرنده یا صدای زنگ زدن تلفن نزدیك شان مشكل است. ولی ممكن است همان فرد بتواند صدای بم كامیونی را از پایین خیابان بشنود.
علائم پیرگوشی چیست؟
در صورت وجود پیرگوشی، اصوات آهسته تر و با وضوح كمتر به نظر می رسند. این امر سبب می شود شنیدن و درك گفتار مشكل تر شود.
افراد دچار پیرگوشی ممكن است چند مورد از موارد زیر را تجربه كنند:
- به نظر می رسد دیگران به صورت نجوا یا زمزمه صحبت می كنند.
- شنیدن و افتراق اصوات"زیر"مانند(س) و (ش) برای آنان مشكل است.
- درك محاورات به ویژه در صورت وجود اصوات زمینه ای، مشكل است.
- شنیدن صدای مردان از صدای زیر زنانه برایشان راحت تر است.
-برخی اصوات آزاردهنده یا خیلی بلند به نظر می آیند.
- ممكن است دچار وزوز گوش (صدای زنگ، غرش یا هیس هیس در یك یا هر دو گوش) هم باشند.
علل ایجاد پیرگوشی چیست؟
در بیشتر موارد علت آن تغییرات گوش داخلی فرد است كه با بالا رفتن سن به وجود می آید. اما تغییرات گوش میانی یا تغییرات كلی در راه عصبی شنوایی به مغز نیز ممكن است سبب بروز كم شنوایی شوند.
پیرگوشی غالباً در هر دو گوش است و هر دو را به یك اندازه تحت تاثیر قرار می دهد. از آنجا كه روند افت شنوایی تدریجی است، افرادی كه دچار پیرگوشی می شوند ممكن است متوجه كم شدن شنوایی خود نشوند.
كم شنوایی حسی عصبی، در اثر اختلال در گوش داخلی یا عصب شنوایی ایجاد می شود. پیرگوشی معمولاً یك اختلال شنوایی حسی- عصبی است و در اغلب موارد در اثر تغییرات تدریجی گوش داخلی، ایجاد می شود.
مجموعه ای از عوامل مانند: قرار گرفتن در معرض اصوات مربوط به ترافیك یا كارخانجات صنعتی، محیط های كاری پر سر و صدا، تجهیزات صدا دار و موسیقی بلند در طی سالیان متوالی، می تواند سبب ایجاد كم شنوایی حسی- عصبی شود.
كم شنوایی حسی- عصبی غالباً به دلیل آسیب دیدن سلول های مویی(گیرنده های حسی گوش داخلی) ایجاد می شود. این امر ممكن است در اثر عوامل ارثی، بالا رفتن سن، بیماری های مختلف و اثرات جانبی برخی داروها( آسپیرین و بعضی از آنتی بیوتیك ها) باشد.
پیرگوشی ممكن است در اثر تغییر در ذخیره خونی گوش ایجاد شود. این حالت در بیماری قلبی ، فشار خون بالا، اختلالات رگی ناشی از دیابت یا دیگر اشكالات خونی به وجود می آید.گاهی اوقات پیرگوشی، ضایعه شنوایی انتقالی است، به این معنا كه كاهش حساسیت به صدا ناشی از ناهنجاری در گوش خارجی یا گوش میانی است.
این ناهنجاری ها شامل كاهش عملكرد پرده صماخ یا كاهش عملكرد سه استخوانچه كوچك گوش میانی است كه امواج صوتی را از پرده صماخ به گوش داخلی می رسانند.
* مطالب مرتبط:
